Arm Vlaanderen zingt of het geluk der onbewusten Wilmars

Armvlaanderen zingt of het geluk der onbewusten Dirk Wilmars 214 blz
ANDRE DE WEERDT (1825-1893), «altijd vroolijk, altijd welgezind » als we de necrologie van August Snieders mo-
gen geloven, heeft twaalf bundels liedjes nagelaten, die behoren tot de belangrijke kwalitatieve bronnen voor de
kennis van het 19e-eeuwse Antwerpse volksleven. Ze zijn nauwelijks aangeboord en het wachten is nog steeds op
de wel zeer geëngageerde historicus, die de gewaden van zijn formele opleiding aflegt, of op de verlichte amateur, die uit het beschikbare statistische en ander kwantitatief materiaal én de subjectieve getuigenissen a la De Weerdt het leven van en in de 19e-eeuwse stad reconstrueert en de « plezante mannen » op hun plaats zet.
De waarde van de kwalitatieve en vooral literaire documentatie werd bij ons verdonkermaand door de schoolfrikken, die meewarig wijzen op taal- en stijlgebreken, alsof die aan het getuigenis afbreuk doen. Die literaire probeersels reflecteren immers de collectieve reactie, zij noteren sneller en zekerder wat er in en bij de mensen omgaat dan de statisticus. Eén voorbeeld : de verbeesting door drankmisbruik, waaraan véél later een wet-Vandervelde een einde tracht te stellen, wordt in de liedjes van Dre De Weerdt uitvoerig behandeld, terwijl in diezelfde periode een spectaculaire daling van het drankgebruik statistisch bewezen is.
In Jaap van de Merwes bundel Gij zijt kanalje, heeft men ons verweten komt Dre De Weerdt niet aan het woord. Men late dat voor rekening van Van de Merwes Gentse adviseurs. Intussen accepteren wij dit boek als een eerste uitvoerige poging om een volkse bron van volkse geschiedenis te evalueren. De beroepshistorici zijn nu gewaarschuwd.
Vaste Prijs: 7 Euro
Gewicht: 310 Gram