She Eddy Van Gestel

She, of hoe een enkel gesprek met topmodel Ajuma Nasenyana, intussen meer dan een decennium geleden, zo’n grote invloed heeft gehad op mijn werk. Hoe ze als een van de eerste zwarte modellen in een blanke modellenwereld een lans brak voor meer aandacht voor de onvolprezen schoonheid, sensualiteit en kracht van Afrikaanse vrouwen. Dat het toch niet kon zijn dat er zoveel indrukwekkende coffee table boeken bestonden met mooie, blanke vrouwen in een flamboyante hoofdrol, maar er niet één te vinden was die zwarte vrouwen op een pied de stalle zette. En dat ik dat toen nauwelijks kon geloven, niet voldoende thuis in die materie. En dat bloot gewoon is, vanzelfsprekend, en niet zondig hoeft te zijn, een gevoel dat zwarte mensen is ontnomen door blanke overheersers in een lang vervlogen tijd.
Graag vertel ik u over hoe ik me toen heb verdiept in deze, over mijn twijfels om mij te wagen aan dit project, blank en bovendien ook nog eens man. Over de angst om fout te begrijpen en om fout begrepen te worden. Hoe ik er uiteindelijk, schoorvoetend, toch aan ben begonnen, zoekend naar de juiste toon, de juiste sfeer. Goed wetend dat een net iets verkeerde manier van laten kijken naar de camera of een net iets verkeerde pose of compositie ertoe leidt dat wat kunst kan zijn, al snel verwordt tot iets platvloers, goedkoops. Of anders gezegd, hoe uitdagend het is om iemand, al dan niet naakt, in beeld te brengen en toch ver verwijderd te blijven van erotiek. Omdat daarmee dit concept zijn doel compleet zou hebben gemist.
Ik moet al de moedige vrouwen bedanken die over een periode van meer dan 10 jaar aan dit project hebben meegewerkt. Voor hun enthousiasme en toewijding. Het is een eer geweest om met hen te mogen werken. En blij te zijn dat er intussen in de wereld zoveel is veranderd. Hoe een catwalk geen catwalk meer is zonder zwarte modellen, hoe de covers van Vogue en aanverwante magazines niet meer exclusief blank getint zijn. Eindelijk.
Eddy Van Gestel
Lamu, Kenia, maart 2024