"De prinses van Kleef" Madame de La Fayette (1972)

Vintage boek een beetje vergeeld.
Madame de Clèves, een in alle opzichten perfecte jonge schoonheid, maakt een opmerkelijk debuut aan het hof van koningin Dauphine, dochter- schoonvader van Henri II. Voor dit model van deugd zweeft het beeld van Diane de Poitiers door de hele roman als het absolute tegenvoorbeeld. Maar onder een onschuldig uiterlijk vertoont de prinses van Kleef, door haar vermogen om haar gevoelens te analyseren en te beheersen, een verbazingwekkende persoonlijkheid die ze zelden eerder zo nauwkeurig heeft getoond. Omdat, als de hoofse liefde hier onmiskenbare weerklank vindt, dit in 1678 gepubliceerde werk, dat vaak wordt beschouwd als de eerste roman in de Franse literatuur, onmiskenbaar een enorme stap is in de richting van de roman zoals we die nu kennen. De portrettengalerij die Madame de Lafayette heeft opgesteld, kan voor de moderne lezer een beetje onaangenaam zijn, net zoals haar taal een beetje sober is. Toch is de psychologische analyse resoluut vernieuwend en verhelpt het de onwaarschijnlijkheid van bepaalde scènes. Bovendien is de prestatie van de geboorte van een hele roman uit zo'n ijle plot, vrijwel zonder actie, maakt "The Princess of Cleves" een werk des te meer zielig als de personages laten weinig greep op externe gebeurtenissen en veroordelen zichzelf.