Voor Johannes Heisig (Leipzig, 1953), afkomstig uit de gelijknamige kunstenaarsfamilie, lag de weg van een volgens het systeem conforme artistieke carrière voor de hand, maar de innerlijke en uiterlijke breuk was uiteindelijk onvermijdelijk. De docentpositie aan de Dresden University of Fine Arts (HFBK), die hij in 1980 overnam, wordt een leerstoel voor schilderkunst en grafiek; Van 1989 tot 1991 was hij rector van de universiteit.
Sinds zijn pensionering in 1991 werkt Johannes Heisig als freelance kunstenaar – onderbroken door een hoogleraarschap voor schilderkunst aan de Universiteit van Dortmund in 2003. Heisig brengt zijn met het oog verzamelde indrukken over in een expressieve, impressionistische beeldtaal: hij legt kleuren in lagen tot apocalyptische voorstellingen van het chaotische stadsleven, tot indrukwekkende beschouwingen over de Duits-Duitse geschiedenis, maar ook tot portretten, landschappen en stillevens. Zo haalt hij het realistische beeld uit het vertrouwde, vervreemdt hij en transformeert het uiteindelijk – vaak na maandenlang overschilderen – tot iets onbekends en unieks voor de kijker.