Franse beeldhouwer, tekenaar en aquarellist, geboren 12 november 1840 Parijs - overleden 17 november 1917 Meudon.

Auguste Rodin was niet alleen een groot liefhebber van vrouwen, hij was ook een groot beeldhouwer. Zijn (post)-impressionistische werk veroorzaakte een schok van vernieuwing voor de mensen van zijn tijd. Hij behandelde het klassieke onderwerp van de beeldhouwkunst, de menselijke figuur, op een manier die ongewoon en voor velen ongehoord was. Hij toonde een opmerkelijk gebruik van materialen en een voor die tijd ongekend realisme. Men verdacht hem er zelfs van geen beeldhouwwerken maar afgietsels te maken van levende mensen. Zijn werken maken vooral indruk door de levendige modellering en de dramatische zeggingskracht van het menselijk lichaam.

Rodin was een beeldhouwer van het impressionisme. Hij ging net als de schilders de natuur gebruiken om zijn werk te verlevendigen. Ook hij probeerde de tijdelijkheid van de impressie weer te geven. Zijn werk valt op door het onregelmatige oppervlak, waarop de lichtval schitteringen veroorzaakt. Deze schitteringen geven het beeld een nieuw soort beweeglijkheid.

Dit optische effect was echter niet zijn voornaamste streven. Met deze manier van voorstellen probeerde Rodin het groeiproces van een sculptuur te laten zien. Zoals de schilders hun werk opbouwden uit kleur- en lichtvlekken, zo bouwde Rodin zijn beelden uit klei en brond. Door het zichtbaar worden van het maakproces, wist Rodin het tijdelijke aspect in zijn werk naar voren te laten komen.

Nog een kenmerk van impressionisme in de beeldhouwkunst is de opvatting dat de kunst autonoom is, de vorm en bedoeling zijn een eenheid en de de kijker kan zien hoe het werk gemaakt is. Daardoor lijkt het werk soms onaf.

In de beeldhouwkunst wordt de term impressionisme zelden gebruikt. Vanwege het materiaal is het haast niet mogelijk de werking van het licht tot uitdrukking te brengen. Een kunstenaar die daar echter wel in slaagde is Auguste Rodin.

Rodin hield echter tegelijkertijd ook vast aan alles wat de impressionisten overboord wilden gooien. Hij sloot aan op de mythologie en de literatuur, en riep passie en heroiek op, kortom, hij weerspiegelde het tragische en pessimistische dat zijn eeuw overschaduwde. Zijn werk maakt de innerlijke krachten van de ziel zichtbaar en streeft naar een uitdrukking van een gekwelde, doorgroefde en aanzwellende storm van retoriek. Met andere woorden, Rodin was evenzeer de erfgenaam en uitvoerder van de Franse romantiek.

Als portretteur van de menselijke vorm was Rodin tegelijkertijd een ware erfgenaam van de klassieke traditie, van de oude Grieken, de gotische kathedraal, van Donatello, Michelangelo en Bernini. Hij bracht deze traditie in zijn moderne benadering over naar het domein van de psychologische nuance zonder het archetypische af te wijzen.

Het werk van Rodin, geresumeerd, kun je dus ook wel beschouwen als het eind- en hoogtepunt van de 19-eeuwse beeldhouwkunst, tegelijkertijd echter met een uitdaging naar de grenzen van zijn eigen tijd en daarmee in vele opzichten de 20e eeuwse kunst aankondigend. Rodin besefte dit zelf heel goed aangezien hij zichzelf de brug tussen verleden en heden noemde.


80 pagina's. Boek als nieuw. Hardcover.
ISBN 1 84484 124 3   Sirrocco 2004
Taal:Nederlands

Verzending met bpost vanaf 4,70 euro
Ophaling in regio Antwerpen