De verloren zoon Rembrandt en de nederlandse kunstgeschiedschrijving Jeroen Boomgaard 272 blz
De kunstgeschiedschrijving in ons land heeft altijd zoveel aandacht getoond voor Rembrandts leven en werk, dat haar geschiedenis zich laat aflezen aan de manier waarop men hem beoordeelde. Boomgaard (1953, kunsthistorisch instituut UvA) kiest voor zijn studie, die mede ontstaan en ontwikkeling van de academische discipline kunstgeschiedenis in ons land omvat, dan ook deze invalshoek. Dat men Rembrandt, onze vaak verloren zoon, soms een eigenzinnig, laag karakter en gebrek aan religiositeit verweet, maar hem andere keren als eenvoudig en integer zag, hing samen met het zelfbeeld en levensgevoel dat men had. Wie zich voor een zo specifiek onderwerp als de kunstgeschiedschrijving 1800-1940 interesseert, heeft aan het boek aangename lectuur. De leidende rol van figuren als De Stuers, Vosmaer, Bredius en Hofstede de Groot (en hun controverses) komt goed uit de verf. Geleidelijk wijkt de idee dat het mogelijk is de totale Rembrandt eenduidig te beschrijven voor de mening dat de verschillende gegevens naast elkaar kunnen bestaan. Met 31 zwart-witfoto's, noten, bibliografie, summary, register.
Vaste Prijs: 3,50 Euro
Gewicht: 480 gram