Meesterlijke Disney verhalen Peter Pan & Pinokkio 9043809306

||boek: Meesterlijke Disney verhalen Peter Pan & Pinokkio||Deltas

||door: Carlo Collodi Lorenzini, James Matthew Barrie, Walt Disney

||taal: nl
||jaar: 2003
||druk: Deltas
||pag.: #p
||opm.: hardcover|zo goed als nieuw

||isbn: 90-438-0930-6
||code: 2:000298

--- Over het boek (foto 1): Meesterlijke Disney verhalen Peter Pan & Pinokkio ---

Iedereen is dol op de sprookjes en figuren van Walt Disney. Oud en jong genieten steeds weer van de mooie illustraties en de ontroerende verhalen. Lees dit boek voor aan uw kind of laat oudere kinderen de teksten al helemaal zelf lezen. Stap mee in de wondere wereld van Peter Pan en Pinokkio en ga op ontdekking in sprookjesland...

[bron: https--disneyinfo.nl]

Peter Pan is een personage verzonnen door de Schotse schrijver J.M. Barrie (1860-1937). Hij werd voor het eerst opgevoerd in een hoofdstuk van het boek The Little White Bird uit 1902, vier jaar later herschreven tot het kinderboek Peter Pan in Kensington Gardens.

Peter Pan is echter vooral bekend van het avontuur waarin hij de Londense kinderen Wendy, Michiel en Jan Schat meeneemt naar Nooitgedachtland en het opneemt tegen de piraat kapitein Haak. Dit verhaal werd op 27 december 1904 in de vorm van een toneelstuk opgevoerd onder de titel Peter Pan, or The Boy Who Would Not Grow Up. De bekendste uitvoering is de Disneytekenfilm Peter Pan uit 1953.

In navolging van dit succes van het toneelstuk uit 1904, voegde Barries uitgever Hodder & Stoughton de extra hoofdstukken 13 t/m 18 toe aan het boek The Little White Bird en bracht de uitgeverij in 1906 een vernieuwde uitgave van het boek op de markt onder de titel Peter Pan in Kensington Gardens, met illustraties van Arthur Rackham.

Het toneelstuk werd overgenomen en uitgebreid in de vorm van een boek, uitgebracht als Peter and Wendy in 1911.

Peter Pan komt in diverse andere boeken en films voor, waaronder Hook (1991), Return to Never Land (2002) en Finding Neverland (2004). In 2006 verscheen een vierde boek over Peter Pan, getiteld Peter Pan in Scarlet, geschreven door Geraldine McCaughrean.

Uiterlijk

Barrie beschreef Peter Pans gestalte nooit tot in detail. Zelfs in het boek Peter and Wendy (1911) liet hij alles aan de verbeelding van de lezer over. Barrie vertelt in Peter and Wendy dat Peter nog steeds zijn eerste tanden heeft. Hij beschrijft hem als een knappe jongen met een mooie glimlach, gekleed in bladeren en stronken van bomen. In het toneelstuk is Peter gekleed in bladeren en een spinnenweb, gemaakt van textiel. Zijn naam en het bespelen van een (blok)fluit of panfluit suggereert dat zijn naam is voortgekomen uit het mythische personage Pan.

Traditioneel werd het personage op het toneel gespeeld door een vrouw. In de oorspronkelijke productie in Groot-Brittannië was Peter Pan gekleed in een rode tuniek met een donkergroene maillot, zoals gedragen door Nina Boucicault in 1904 en door Pauline Chase tussen 1906 en 1913, tegenwoordig te bezichtigen in het Museum of London. In vroege bewerkingen van het verhaal is er sprake van rode kledij, maar vanaf 1920 werd vaker groene kleding (al of niet van bladeren) gedragen en na het uitkomen van de Disneytekenfilm gebeurde dat nog vaker.

In de Disneyfilms draagt Peter een tuniek van getint groen en een broek gemaakt van textiel en daarbij een hoed met rode veer. Hij heeft gepunte elfachtige oren, bruine ogen en zijn haar is donkerrood. In de film uit 2003 wordt hij neergezet door Jeremy Sumpter. Hij heeft blond haar en blauwe ogen, zijn kleding is gemaakt van bladeren en stronken. In de film Hook (1991) wordt Peter neergezet als een volwassen man (door Robin Williams) met blauwe ogen en donkerbruin haar, maar in terugblikken op zijn jeugd heeft hij lichtbruin haar. In deze film heeft hij alleen puntige oren in de gedaante van Peter Pan, niet als Peter Banning - zijn kleding lijkt hetzelfde als in de Disneyversie (op de hoed na).

Leeftijd

De jongen die nooit wilde opgroeien is gebaseerd op J.M. Barries oudere broer, die een dag voor zijn veertiende verjaardag overleed door een schaatsongeluk en daardoor altijd in zijn moeders herinnering een jonge jongen zou blijven. Het personage van de jongen die niet wilde opgroeien verscheen in vele leeftijdsgedaanten:

• In het oorspronkelijke boek The Little White Bird was de jongen maar zeven dagen oud.
• Hoewel zijn leeftijd in Barries toneelstuk (1904) en boek (1911) niet bekend wordt gemaakt, wordt hij al veel ouder geschat. Uit het boek blijkt wel dat hij al zijn melktanden nog heeft.
• Het model dat Barrie voor ogen had voor het standbeeld van Peter Pan in Kensington Gardens uit 1912 was gebaseerd op foto's van Michael Llewelyn Davies op zesjarige leeftijd.
• In vroege tekeningen van Peter Pan lijkt de jongen eveneens zes jaar of misschien iets ouder te zijn.
• In de Disneyversie uit 1953, en ook in het vervolg daarop uit 2002, lijkt Peter in zijn latere kinderjaren te zitten, tussen de 10 en 13 jaar. De acteur die in 1953 Peter Pans stem insprak was de toen 15-jarige Bobby Driscoll.
• In de film uit 2003 was Jeremy Sumpter (die Peter Pan speelde) 13 jaar toen de opnamen begonnen. Aan het eind was hij 14 jaar en inmiddels enkele centimeters gegroeid.

[bron: wikipedia]

Pinokkio (Italiaans: "stukje pijnboom") is de houten hoofdpersoon in een boek van de Italiaanse schrijver Carlo Collodi, dat in 1883 werd gepubliceerd onder de titel Le avventure di Pinocchio. Het boek werd onmiddellijk een succes en in veel talen vertaald (in 1915 in het Nederlands). Ook is het meerdere malen verfilmd, waarbij de productie van Walt Disney uit 1940 de bekendste is.

Hoewel het een kinderklassieker is geworden, werd het niet alleen voor kinderen geschreven. Pinokkio maakt, als gevolg van zijn eigen domheden, allerlei onaangename dingen mee en wordt zelfs een keer opgehangen. Dat overleeft hij echter omdat een houten pop nu eenmaal niet kan stikken. Aan het eind van het boek verandert Pinokkio uiteindelijk in een mensenkind. Collodi leefde in het werk ook zijn gevoel voor satire en allegorie uit. Recensenten concludeerden dat het werk, behalve een kinderboek, ook een allegorie was van de stijve samenleving uit die tijd en het contrast toonde tussen eerbaarheid en formele vormen en het volgen van het vrije instinct. Aanvankelijk vond men in de 'betere standen' dit boek dan ook niet geschikt voor welopgevoede kinderen (vergelijkbaar bijvoorbeeld met de Nederlandse 'Pietje Bell'). Het boek onderscheidt zich in pedagogisch opzicht ook door de gelijkenis tussen de marionet die een jongetje wordt en het kind dat opgevoed wordt tot volwassenheid. Carlo Collodi was vrijmetselaar,[1] en sommigen speculeren dan ook dat onder meer de kritiek op de stijve samenleving en het thema van de transformatie van 'bespeelde pop' tot 'zelfstandig mens' daarop is geïnspireerd.

Sommige beelden uit het boek zijn wereldberoemd en worden regelmatig geciteerd, met name de lange neus die het gevolg is van liegen.

In het stadje Collodi, waaraan de schrijver van het boek, Carlo Lorenzini, zijn pseudoniem ontleende, is een Pinokkio-park (Parco di Pinocchio) gevestigd. Daar bevinden zich gebeeldhouwde taferelen uit het verhaal.

[bron: wikipedia]

--- Over (foto 2): Carlo Collodi Lorenzini ---

Collodi (pseudoniem van Carlo Lorenzini, Florence 24 november 1826 - Florence 26 oktober 1890) was een Italiaans journalist en schrijver. Hij ontleende zijn schrijversnaam aan het dorp Collodi, in de provincie Pistoia, waar zijn moeder was geboren.

Hoewel hij verschillende werken op zijn naam heeft staan, is hij vooral bekend gebleven als schrijver van Pinokkio (Pinocchio).

Politiek bevlogen als hij was, stichtte hij in 1848 een satirisch blad (Il Lampione), dat in 1849 door de groothertog van Toscane werd verboden, maar in 1860 weer op de markt verscheen.

Lorenzini maakte in 1856 naam met Un romanzo in vapore. Da Firenze a Livorno. Guida storico-umoristica (1856) over de nieuwe spoorweg tussen beide plaatsen en hield zich ook volop bezig met verschillende politieke nieuwsbladen zoals Il Fanfulla. Tegelijkertijd had hij zitting in de censuurcommissie voor het theater. In deze periode schreef hij satirische en humoristische sketches en verhalenbundels, zoals Macchiette (1880), Occhi e nasi (1881) en Storie allegre (1887).

In 1875 vertaalde hij in opdracht van het ministerie van onderwijs de sprookjes van Charles Perrault. Bedoeling was het gebruik van de Italiaanse eenheidstaal te bevorderen. Door de goede kritieken begon hij zelf kinderboeken te schrijven. Hij had daarbij een voorkeur voor deugnieten, waarmee hij sterk afweek van de gebruikelijke brave kinderlectuur uit die tijd. Kinderen waren gefascineerd door de wonderlijke avonturen, maar door de satirische en allegorische elementen in zijn werken spraken zij ook volwassenen aan.

In 1880 begon hij aan 'Storia di un burattino' ("Het verhaal van een marionet"), dat in wekelijkse afleveringen werd gepubliceerd in het kinderblad Il Giornale dei Bambini en dit werd het verhaal van Pinokkio.

Collodi ligt begraven op de begraafplaats van Porte Sante in Florence.

[bron: wikipedia]

--- Over (foto 3): James Matthew Barrie ---

James Matthew Barrie (Kirriemuir (Schotland), 9 mei 1860 - Londen, 19 juni 1937) was een Schots auteur en dramaturg. Hij is vooral bekend van de verhalen rond Peter Pan. Hij bedacht deze oorspronkelijk voor enkele kinderen, die hij met hun gouvernante in Kensington Gardens ontmoet had toen hij zijn hond Porthos uitliet. Later geraakte hij bevriend met de moeder, Sylvia Llewelyn Davies.

Jeugd

Barrie was het negende kind van David Barrie en Margaret Ogilvy. Zijn jeugd werd getekend door een drama. Zijn oudere broer David junior overleed op twaalfjarige leeftijd aan hersenvliesontsteking. Barrie was zelf zes jaar en zag hoe zijn moeder werd overweldigd door dit verlies. Hij probeerde haar te troosten door zich te gedragen als een soort plaatsvervanger en de kleding van zijn oudere broer te dragen. In zijn Schrift Margaret Ogilvy uit 1896 beschrijft hij dat zijn moeder nog altijd met zijn broer probeerde te praten. Voor haar was David de jongen die nooit zou opgroeien om haar te verlaten. Het drama speelt zeker een rol in de verhalen en het toneelstuk dat Barrie later zou schrijven over Peter Pan, een jongen die niet wil opgroeien.

Barrie bezocht scholen in Glasgow, Forfar en Dumfries en raakte geïnteresseerd in toneel. Op Dumfries Academy raakte hij bevriend met de broers Gordon, en in de tuin van hun ouderlijk huis ontwikkelden zich de piraten- en andere spelletjes die hem later inspireerden tot zijn jeugdwerk. Op Dumfries ook formeerde hij een toneelclub.

Schrijver

Barrie schreef zijn eigen toneelstukken en was van plan om schrijver te worden. Zijn familie haalde hem echter over om te studeren en hij schreef zich in aan de Universiteit van Edinburgh. Hij bleef echter schrijven, aanvankelijk theaterkritieken en later columns over zijn geboorteplaats Kirriemuir. De columns werkte hij later uit in zijn eerste boeken zoals Auld Licht Idylls en A Window in Thrums. Het theater bleef trekken en al snel schreef hij weer toneelstukken zoals Ibsen's Ghost (1891) en oogstte hij successen in onder andere Toole's theater in Londen. Hij schreef verder toneelstukken als Quality Street, The Twelve Pound Look (tot Nederlands hoorspel verwerkt als Wat elke vrouw waard is),The Admirable Crighton en What Every Woman Knows (in Nederland opgevoerd als Wat iedere vrouw wel weet). In 1894 huwde hij actrice Mary Ansell. Het huwelijk bleef kinderloos. Toen Ansell een affaire kreeg, besloot Barrie er een punt achter te zetten. In 1909 gingen ze uit elkaar.

Peter Pan

In 1897 ontmoette Barrie de (toen nog) drie zoontjes van de familie Llewelyn Davies en hun gouvernante Mary Hodgson in Kensington Gardens in Londen. Barrie had de gewoonte daar zijn hond uit te laten. Barrie raakte bevriend met de kinderen en later ook met hun moeder Sylvia. Al snel speelde Barrie allerlei avontuurlijke spelletjes met de kinderen, waarin piraten en Indianen optraden. De spelletjes vormden de basis voor verhalen met als hoofdfiguur een personage dat hem beroemd zou maken, Peter Pan. Het fantasieverhaal van piraten, indianen en zeemeerminnen ontstond tijdens een zomervakantie die hij met de familie doorbracht in Tilford, Surrey. Wanneer de ouders van de familie Llewelyn Davies in het begin van de jaren 1900 overlijden zal Barrie, die in zijn huwelijk zelf kinderloos was, de kinderen financieel steunen en als hun voogd optreden. In 1901 voltooide hij Quality Street. In 1902 schreef hij The Little White Bird, met daarin het eerste optreden van Peter Pan. In 1904 werd Peter Pan, or The Boy Who Wouldn't Grow Up voor het eerst opgevoerd. In 1911 verscheen Barries roman over Peter Pan onder de titel Peter and Wendy. Het verhaal over de jongen die niet wilde opgroeien, is niet alleen terug te voeren op de jong gestorven broer van Barrie, maar ook op Barrie zelf. Hij was klein van postuur en speelde graag met kinderen. Hij verzon allerlei avonturen die eigenlijk meer door kinderen werden gewaardeerd dan door volwassenen.

De relatie tussen Barrie en de kinderen heeft later vuur gegeven aan geruchten dat hij pedofiel was. De kinderen zelf hebben verklaard nooit iets van enige seksuele toenadering te hebben gemerkt. Er was eerder sprake van een eenzame (kinderloze) man, die eigenlijk zijn hele leven kind bleef en het gezelschap zocht van kinderen voor onschuldig vertier.

In de psychiatrie wordt een man die niet wil opgroeien en blijft steken in zijn fantasie over de kindertijd, beschreven als lijdend aan het syndroom van Peter Pan.

Dood

Barrie bleef schrijven en had wisselend succes met zijn werken. In 1937 overleed hij aan de gevolgen van een longontsteking. Bij zijn overlijden bleek dat J.M. Barrie de auteursrechten van Peter Pan geschonken had aan het Great Ormond Street Hospital in Londen. Tot 2007 kon dit kinderziekenhuis genieten van de opbrengst van deze rechten.

[bron: wikipedia]

--- Over (foto 4): Walt Disney ---

About Walt Disney

During a 43-year Hollywood career, which spanned the development of the motion picture medium as a modern American art, Walter Elias Disney, a modern Aesop, established himself and his product as a genuine part of Americana.

David Low, the late British political cartoonist, called Disney "the most significant figure in graphic arts since Leonardo." A pioneer and innovator, and the possessor of one of the most fertile imaginations the world has ever known, Walt Disney, along with members of his staff, received more than 950 honors and citations from throughout the world, including 48 Academy Awards(c) and 7 Emmys(c) in his lifetime.

Walt Disney's personal awards included honorary degrees from Harvard, Yale, the University of Southern California, and UCLA; the Presidential Medal of Freedom; France's Legion of Honor and Officer d'Academie decorations; Thailand's Order of the Crown; Brazil's Order of the Southern Cross; Mexico's Order of the Aztec Eagle; and the Showman of the World Award from the National Association of Theatre Owners.

The creator of Mickey Mouse and founder of Disneyland and Walt Disney World was born in Chicago, Illinois, on December 5, 1901. His father, Elias Disney, was an Irish-Canadian. His mother, Flora Call Disney, was of German-American descent. Walt was one of five children, four boys and a girl.

Raised on a farm near Marceline, Missouri, Walt early became interested in drawing, selling his first sketches to neighbors when he was only seven years old. At McKinley High School in Chicago, Disney divided his attention between drawing and photography, contributing both to the school paper. At night he attended the Academy of Fine Arts.

During the fall of 1918, Disney attempted to enlist for military service. Rejected because he was only 16 years of age, Walt joined the Red Cross and was sent overseas, where he spent a year driving an ambulance and chauffeuring Red Cross officials. His ambulance was covered from stem to stern, not with stock camouflage, but with drawings and cartoons.

After the war, Walt returned to Kansas City, where he began his career as an advertising cartoonist. Here, in 1920, he created and marketed his first original animated cartoons, and later perfected a new method for combining live-action and animation.

In August of 1923, Walt Disney left Kansas City for Hollywood with nothing but a few drawing materials, $40 in his pocket and a completed animated and live-action film. Walt's brother Roy O. Disney was already in California, with an immense amount of sympathy and encouragement, and $250. Pooling their resources, they borrowed an additional $500 and constructed a camera stand in their uncle's garage. Soon, they received an order from New York for the first "Alice Comedy" short, and the brothers began their production operation in the rear of a Hollywood real estate office two blocks away.

On July 13, 1925, Walt married one of his first employees, Lillian Bounds, in Lewiston, Idaho. They were blessed with two daughters - Diane, married to Ron Miller, former president and chief executive officer of Walt Disney Productions; and Sharon Disney Lund, formerly a member of Disney's Board of Directors. The Millers have seven children and Mrs. Lund had three. Mrs. Lund passed away in 1993.

Mickey Mouse was created in 1928, and his talents were first used in a silent cartoon entitled Plane Crazy. However, before the cartoon could be released, sound burst upon the motion picture screen. Thus Mickey made his screen debut in Steamboat Willie, the world's first fully synchronized sound cartoon, which premiered at the Colony Theatre in New York on November 18, 1928.

Walt's drive to perfect the art of animation was endless. Technicolor(c) was introduced to animation during the production of his "Silly Symphonies." In 1932, the film entitled Flowers and Trees won Walt the first of his 32 personal Academy Awards(c). In 1937, he released The Old Mill, the first short subject to utilize the multiplane camera technique.

On December 21 of that same year, Snow White and the Seven Dwarfs, the first full-length animated musical feature, premiered at the Carthay Circle Theatre in Los Angeles. Produced at the unheard of cost of $1,499,000 during the depths of the Great Depression, the film is still accounted as one of the great feats and imperishable monuments of the motion picture industry. During the next five years, Walt completed such other full-length animated classics as Pinocchio, Fantasia, Dumbo and Bambi.

In 1940, construction was completed on Disney's Burbank studio, and the staff swelled to more than 1,000 artists, animators, story men and technicians. During World War II, 94 percent of the Disney facilities were engaged in special government work including the production of training and propaganda films for the armed services, as well as health films which are still shown throughout the world by the U.S. State Department. The remainder of his efforts were devoted to the production of comedy short subjects, deemed highly essential to civilian and military morale.

Disney's 1945 feature, the musical The Three Caballeros, combined live action with the cartoon medium, a process he used successfully in such other features as Song of the South and the highly acclaimed Mary Poppins. In all, 81 features were released by the studio during his lifetime.

Walt's inquisitive mind and keen sense for education through entertainment resulted in the award-winning "True-Life Adventure" series. Through such films as The Living Desert, The Vanishing Prairie, The African Lion and White Wilderness, Disney brought fascinating insights into the world of wild animals and taught the importance of conserving our nation's outdoor heritage.

Disneyland, launched in 1955 as a fabulous $17 million Magic Kingdom, soon increased its investment tenfold and entertained, by its fourth decade, more than 400 million people, including presidents, kings and queens and royalty from all over the globe.

A pioneer in the field of television programming, Disney began production in 1954, and was among the first to present full-color programming with his Wonderful World of Color in 1961. The Mickey Mouse Club and Zorro were popular favorites in the 1950s.

But that was only the beginning. In 1965, Walt Disney turned his attention toward the problem of improving the quality of urban life in America. He personally directed the design on an Experimental Prototype Community of Tomorrow, or EPCOT, planned as a living showcase for the creativity of American industry.

Said Disney, "I don't believe there is a challenge anywhere in the world that is more important to people everywhere than finding the solution to the problems of our cities. But where do we begin? Well, we're convinced we must start with the public need. And the need is not just for curing the old ills of old cities. We think the need is for starting from scratch on virgin land and building a community that will become a prototype for the future."

Thus, Disney directed the purchase of 43 square miles of virgin land - twice the size of Manhattan Island - in the center of the state of Florida. Here, he master planned a whole new Disney world of entertainment to include a new amusement theme park, motel-hotel resort vacation center and his Experimental Prototype Community of Tomorrow. After more than seven years of master planning and preparation, including 52 months of actual construction, Walt Disney World opened to the public as scheduled on October 1, 1971. Epcot Center opened on October 1, 1982.

Prior to his death on December 15, 1966, Walt Disney took a deep interest in the establishment of California Institute of the Arts, a college level, professional school of all the creative and performing arts. Of Cal Arts, Walt once said, "It's the principal thing I hope to leave when I move on to greener pastures. If I can help provide a place to develop the talent of the future, I think I will have accomplished something."

California Institute of the Arts was founded in 1961 with the amalgamation of two schools, the Los Angeles Conservatory of Music and Chouinard Art Institute. The campus is located in the city of Valencia, 32 miles northeast of downtown Los Angeles. Walt Disney conceived the new school as a place where all the performing and creative arts would be taught under one roof in a "community of the arts" as a completely new approach to professional arts training.

Walt Disney is a legend, a folk hero of the 20th century. His worldwide popularity was based upon the ideas which his name represents: imagination, optimism and self-made success in the American tradition. Walt Disney did more to touch the hearts, minds and emotions of millions of Americans than any other man in the past century. Through his work, he brought joy, happiness and a universal means of communication to the people of every nation. Certainly, our world shall know but one Walt Disney.

[source: https--d23.com/about-walt-disney]