VERONICA HAZELHOFF „Bezoek van Mister P” Querido2006 - Nieuw

VERONICA HAZELHOFF „Bezoek van Mister P” Querido2006 - Nieuwe recensie door Mister P, Veronica Hazelhoff.
Querido (10+) Jongen met reuma en meisje zonder verblijfsvergunning - 'Als er nous nog iemand over mijn lichaam begint, ga ik slaan, 'zégt Jo-Jo. Hij zou willen dat de mensen zich niet zo met hem bemoeiden. Want zieken zijn wel ziek, maar niet gek. - Door Thomas de Veen Pijn raast door het lichaam van Jo-Jo. 'Daar ben ik goed', juicht meneer L. 'Hollee! Een steek in je nek en nu ga ik je tenen pesten. Kijken wie et 100. 'Jo-Jo heeft reuma en hoe graag hij ook zou willen dat het Anders was: het beheerst zijn leven. Met de pin in twee woorden, die hij Mister P noemt, kan hij niet altijd gewoon meedoen met voetbal. Maar iedereen bemoeit zich ook nog eens met hem. De anderen bepalen wel wat goed voor hen is. Verblijfsvergunning Zeldzame schoenen wil Jo-Jo absoluut niet. Het helpt tegen zwikkende enkels, maar de ziekte wordt dan wel heel zichtbaar. En dan, weet Jo-Jo, gaan de mensen overdreven vrolijk doen of krijgen ze medelijdende blikken. Dat voelt als een doelpunt voor Mister P. Alleen Lena, een buitenlands meisje, weet hoe ze ermee om moet gaan. Ook haar leven wordt overschaduwd door iets groots en naars. Ze heeft geen verblijfsvergunning en het duurt Eeuwig tot de overheid vertelt of ze in Nederland mag blijven wonen. Lena heeft geen medelijden met Jo-Jo, maar gaat samen met hem de strijd aan. Zelf beslissen De ziekte is een tegenstander en beter worden is een gevecht. Jo-Jo en Lena putten kracht uit elkaar. Bezoek van Mister P is een krachtig verhaal over omgaan met een ziekte, maar vooral over zelfbeschikking: mensen moeten zelf kunnen beslissen over hun eigen lot. Op de presentatie zette Veronica gewoon handtekeningen, ondanks dat schrijven moeilijk gaat. Gelukkig had Niemand haar medelijdend gevraagd of ze dat wel kon: dat bepaalde ze zelf wel.

Geniepig lispelend laat Mister P. steeds weer van zich horen, altijd op het moment dat het Jo-Jo helemaal niet schikt. Een bezoekje van dat pijnmonster komt natuurlijk nooit uit, maar als Jo-Jo moet voetballen is het extra vervelend., Eigenlijk doet álles hè zeer?” , speelt Mister Pijn pesterig in de buurt van Jo-Jo.,, De hele bliksemse boel.”

Jo-Jo heeft reuma en vecht elke dag beter tegen meneer P. Maar de ongewenste bezoeker is een hardnekkige sadist. Hij zorgt voor Jo-Jo Dikke, rode knieën en zwakke enkels of warme kloppende knokkels, zodat de jongen specht kan lopen, geen veters kan strikken en altijd moe is.

Tijdens een valantie ontmoet Jo-Jo het buitenlandse meisje Lena, die met haar moeder wacht op een verblijfsvergunning. Lena gaat goed om met Jo-Jo's Ziekte, in tegenstelling tot de meeste andere mannen. Ze doet niet overdreven optimistisch of vrolijk, maar kijkt hem ook niet aan met zo'n medelijdende blik.

De twee raken bevriend, een beetje verliefd, en ontdekken dat Mister P een zoon heeft, die op bezoek komt tijdens ruzies en als als er afscheid genomen wordt. Jo-Jo is bang dat Zoontje P toeslaat als Lena niet in Nederland mag blijven. Mister P mag geen versterking krijgen, gewoon nu het Jo-Jo langzaam steeds beter gaat.

'Bezoek van Mister P' is in alle opzichten een uitzonderlijk boek over wat fysieke en psychische pijn met een jonge mens doet. Geen opwekkend thema, en toch is het verhaal nooit zielig of klagerig. Dat komt doordat de pijn een op zichzelf staand personage is aan wie de lezer een hekel mag hebben. Jo-Jo Zelf wordt daardoor geen beklagenswaardig figuur, maar een sterke, strijdbare jongen.

Bovendien is Veronica Hazelhoff als geen ander in staat ook alle zwaarte en sentimentaliteit uit haar taal te waren. Ze schrijft sober, soms zo nuchter dat het geestig is, en toch spreekt ze uit elke scène. 'Bezoek van Mister P' is een belangrijk, warm maandboek dat het groene gekoesterd te worden.