Zeer mooie uitvoering van 'De inleiding tot den Bijbel'. 

De „Inleiding tot den Bijbel” van de Utrechtsche hoogleeraren Obbink en Brouwer, heeft veel opgang gemaakt. Geen wonder. Er is gelukkig, voor bijbelstudie in allerlei kring in het midden van ons volk, nog veel belangstelling. En bij den Bijbel behoort een „Inleiding tot den Bijbel“. Zoowel onder de Modernen als onder die Orthodoxen, zoowel onder de Ethischen als de Gereformeerden wordt veel aan „inleiding” gedaan. Men kan te kust en te keur krijgen. De hoogleeraren van Amsterdam V.U. en Kampen, prof. Noordtzij, maar ook de professoren Obbink en Brouwer, zijn in actie. En de „Inleiding tot den Bijbel” van Obbink en Brouwer is er „in” gegaan, ook al was de prijs van het boek hoog, te hoog voor velen. Toch kocht men het boek. En de eerste, groote, royale uitgave is uitverkocht. Maar nu ligt er een tweede, herziene en vermeerderde uitgave voor ons (de studie in deze staat niet stil), rijk geïllustreerd en in alles wèl verzorgd, terwijl nu van een „goedkoope prijs” kan en mag gesproken worden. 
Wat de geleerde schrijvers met dit boek bedoelen ! „Een aaneenschakeling van aanteekeningen bij moeilijk te begrijpen teksten moest het niet zijn. Een commentaar moest het stellig óók niet zijn. Toch moest het een „verklarend” karakter dragen, d.w.z. het moest den Bijbel-tekst voor dien niet theologisch geschoolden lezer zooveel mogelijk verduidelijken en antwoord geven op de bij het lezen opkomende vragen”. „Wij bedoelen echter méér dan dat. Het bedoelt den lezer in te leiden in de Bijbelsche voorstellingswereld, die zoovéél van de onze verschilt; „Wij bedoelen echter méér dan dat. Het bedoelt lijke sfeer te laten zien, waarin de Bijbelschrijvers hebben geleefd en waarin de Bijbel is ontstaan, enz.” „Het is zonder meer duidelijk, dat eenig inzicht in het wezen van Israels profetie meehelpt om bepaalde profetische uitspraken te verstaan, en dat een korte karakteriseering van de vier Evangeliën voor den lezer meer waard is dan een gedetailleerde verklaring van een of andere moeilijke tekst”.
Aan den inhoud ontleenen we titels en onderwerpen als : De vóór-Mozaïsche tijd; Mozes en zijn werk ; na den intocht; het Koningschap ; het profetisme ; vóór-exilische profeten (Amos, Hosea, Jesaja, Micha, Zefanja, Nahum, Jeremia, Obadja) ; De Ballingschap (Ezechiël, Deutero-Jesaja) ; Na-Exilische periode (Ezra en Nehemia ; de laatste profeten) ; Israels” heilsverwachting ; De dichterlijke ”boeken (Job, Psalmen, Spreuken, Prediker, Hooglied) enz. Zeden en gewoonten; Vaardigheid en kennis (schrijfkunst, tijdrekening enz.).
Voor het N. Testament: De staatkundige toestand van het Joodsche volk. Het Romeinsche wereldrijk. De Chronologie van het N. Testament. De geestelijke toestand van het Joodsche volk enz. Handschriften en Bijbeluitgaven. De Boeken van het N. Testament. En verder over den inhoud van het N. Testament: Inleiding. Jezus. Paulus. De Pastorale brieven. De brief aan de Hebreen. De Johanneïsche geschriften, enz.
Men ziet hoe rijk de inhoud is én voor het Oude èn voor het Nieuwe Testament. Zeer uitvoerige registers besluiten de vele en belangrijke hoofdstukken..