Boek van Mormon (1976)

Het Boek van Mormon is een heilige tekst van de Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen (ook wel mormonen genoemd). Het werd voor het eerst gepubliceerd in 1830 door Joseph Smith, die het beschouwde als een aanvullend schrift naast de Bijbel.

Inhoud en oorsprong

Volgens Joseph Smith is Het Boek van Mormon een verslag van oude Amerikaanse beschavingen, opgeschreven door profeten die tussen ca. 600 v.Chr. en 421 n.Chr. in Amerika leefden. Het verhaal werd zogenaamd vastgelegd op gouden platen en later door Smith vertaald via goddelijke openbaring.

De kern van het boek volgt:
• Lehi en zijn familie, die rond 600 v.Chr. uit Jeruzalem vertrekken en uiteindelijk in Amerika aankomen.
• Hun nakomelingen splitsen zich in twee volken: de Nephieten (gelovig) en de Lamanieten (afvallig).
• Verschillende profeten waarschuwen voor zonde en prediken de komst van Jezus Christus.
• Na zijn opstanding verschijnt Jezus in Amerika en onderwijst zijn evangelie.
• Uiteindelijk worden de Nephieten vernietigd door de Lamanieten, en de laatste profeet, Moroni, verbergt de gouden platen.

Religieuze betekenis
• Mormonen beschouwen het als een aanvullend testament van Jezus Christus, naast de Bijbel.
• Het onderwijst principes zoals geloof, bekering, doop en het volgen van Christus.

In zeer goede staat.