OP TE HALEN: Oosthoek's Encyclopedie 17dln|1947-1957 4e druk€ 1,00
De vraagtekenzaaier|Lannoo,Mark Eyskens 9789401454889
€ 14,00
Ophalen of Verzenden
Verzenden voor € 4,74
310sinds 27 feb. '25, 14:08
Kenmerken
Beschrijving
||boek: De vraagtekenzaaier|Zoekend naar de zin van het leven|Lannoo
||door: Uitgeverij Lannoo Tielt, Mark Eyskens
||taal: nl
||jaar: 2018
||druk: ?
||pag.: 229p
||opm.: paperback|zo goed als nieuw
||isbn: 978-94-014-5488-9
||code: 1:002444
--- Over het boek (foto 1): De vraagtekenzaaier ---
Mark Eyskens zaait vraagtekens bij de essentie in ons leven
Wat is de mens? Wie is ik? Weten we meer of minder? Wat is de waarheid? Is God Mens geworden?
Aan de hand van anekdotes en allegorische verhalen, filosofische omzwervingen en persoonlijke reflectie gaat Mark Eyskens grote en kleine vragen te lijf. Een intrigerende speurtocht naar de kern van ons bestaan.
Naarmate de jaren vorderen en de bovenste helft van de zandloper leegloopt, is een mens nog meer geneigd om na te denken over wat een tijdelijk verblijf op onze blauwe planeet te betekenen heeft. De auteur zaait in dit persoonlijke boek prikkelende vraagtekens bij de zin van het leven. Eyskens bewijst met dit boek eens te meer dat hij een van de meest erudiete denkers van de jongste decennia is.
[bron: flaptekst]
Mark Eyskens noemt 'De vraagtekenzaaier', zijn zestigste titel, het meest persoonlijke boek dat hij ooit schreef.
"Goed leven is voor de meesten gelukkig leven" Mark Eyskens (c) Lannoo
Toen Mark Eyskens onlangs zijn zestigste boek - De vraagtekenzaaier. Zoekend naar de zin van het leven - voorstelde, kondigde hij meteen aan het volgende te beginnen. Dat is Eyskens op zijn best, op zijn vijfentachtigste meer dan ooit tevoren vastbesloten zijn pensioen op te nemen na de dood. In deze laatste titel gooit Mark Eyskens weer kwistig rond met aforismen, woordspelingen en zinvragen. Maar het is hem vooral om deze laatste te doen.
"De meeste vragen smeken om antwoorden, maar nemen vrede met het opwerpen van nieuwe vragen." --Mark Eyskens
Vraagtekenzaaier
Eyskens heeft overschot van gelijk als hij vaststelt dat de mens een vraagtekenzaaier is. Je hoeft niet even erudiet als de auteur te zijn om voortdurend met wie-, wat-, waar- en waarom-vragen te worstelen. Zelfs wie geen boeken leest of zich niet laat bekoren door de moderne informatie- en communicatiemedia, volstaat het de blik te richten op de horizon of op de hemel om overweldigd te worden door talloze vragen over mensen en dingen.
Kennis van het kenbare
Weten we intussen meer of minder? Het ontstaan van gigantische kennis leidt tot de paradox die Eyskens de wet van de afnemende relatieve kennis noemt. De grote geleerden van de late middeleeuwen en de renaissance kenden wellicht 50 à 60 procent van wat in hun tijd kenbaar was, terwijl de grootste geleerde vandaag amper nog 0,50 procent van het kenbare kent. Dat is volgens de auteur vrij ontmoedigend.
"In de zogenaamde kennismaatschappij neemt de kennis relatief af." --Mark Eyskens
Nadenkende wezens stellen onvermijdelijk de vraag: Wat is de zin van dit leven, behalve een poging om het voort te zetten? Hierop antwoorden de meeste mensen: Om goed te leven. Maar wat is goed leven?, vraagt Eyskens. Voor de meesten is dat gelukkig leven. Dan rijst weer een nieuwe vraag op. Wat is gelukkig leven? Dat is het bereiken en verwezenlijken van zijn wensen. Of wat technischer geformuleerd: zelfverwezenlijking.
Survival of the fittest
Maar aangezien we leven in een wereld van schaarste, leidt het bevredigen van basisbehoeften al tot wat Charles Darwin de survival of the fittest noemde. Voortleven en gelukkig leven vereist strijd om schaarse goederen te bemachtigen en veronderstelt inspanning, en concurrentie, wat vaak ontaardt in strijd en oorlog. Het mooie verhaal van de mens die streeft naar geluk voor zichzelf en de zijnen, impliceert niet zelden conflict en dus moord.
Godsvraag
Wil de menselijke soort echter overleven, dan moeten individueel en collectief egoïsme en agressiviteit omgeturnd tot de verdraagzaamheid en samenwerking waar onze natuur zich vaak tegen verzet. En zo komt Eyskens tot de steeds terugkerende godsvraag. Want er is een kracht nodig die de mens optilt naar een hogere dimensie van menselijkheid. Alleen jammer dat de auteur vaak eigen teksten recycleert om die wereld van verbeterbaarheid te evoceren.
Wereld van verbeterbaarheid
In een omslag gericht aan de zinzoeker, vindt Eyskens andermaal een anonieme tekst: Wat ik schrijf, is opgedragen aan de bewoners van Platland die blijven geloven in Hoogland, die weten dat het mens-zijn niet af is en daarom beseffen dat mens-zijn onvermijdelijk mens-worden is. Hoogland is geen droomland, maar een doelland, dat vreemd genoeg de reis verheft tot doel van de reis. Een reis met anderen in de wereld, die een wereld is van verbeterbaarheid.
"Het grootste probleem is niet het godsbestaan, maar wel het mensbestaan en de betekenis ervan." --Mark Eyskens
Dit is een verkorte versie van een recensie die vorige week verscheen in Tertio.
'De vraagtekenzaaier' is Mark Eyskens' zestigste boek (c) Lannoo
[bron: https--www.kerknet.be/kerknet-redactie/artikel/de-vraagtekenszaaier-van-mark-eyskens]
Minister van Staat Mark Eyskens: "Er is veel te weinig tijd voor de broodnodige reflectie"
In april van dit jaar werd Mark Eyskens 87 jaar, maar hij oogt nog altijd even vitaal en kwiek, zit strak in het pak, draagt een op maat gemaakt hemd met de initialen M.E. netjes op het borstzakje genaaid, en werkt elke dag minutieus een nog altijd overvolle agenda af. Daarnaast blijft hij als een echte creatieve duizendpoot schrijven en schilderen. Ondanks een indrukwekkende politieke en academische carrière blijft hij een meester in de zelfrelativeringskunst en kijkt hij met een verrassend open blik naar alle ontwikkelingen in de maatschappij: "Ik ben ervan overtuigd dat investeringen in meer infrastructuur, innovatie en een groene economie, zoals ze in de Green Deal van de Europese Unie zijn beschreven, de landen van het oude continent weer op het juiste spoor kunnen krijgen."
Boeken, televisiereeksen en podcasts over historische figuren en de tijd waarin ze leefden, zitten onmiskenbaar in de lift. Denk maar aan het succes van de Tudor-trilogie van Hilary Mantel over de levens van Cromwell en Hendrik VIII.
En dichter bij ons aan de boeken en podcasts over de Bourgondiërs en Napoleon waarmee Bart Van Loo en Johan Op de Beeck een veel ruimer publiek hebben bereikt dan ze hadden verwacht. Kennelijk spreken die oude verhalen sterk tot de verbeelding. Misschien omdat mensen in de onzekere tijden van vandaag ankerpunten en houvast zoeken in het verleden.
Vandaar dat Re-story zijn oor te luisteren legde bij Mark Eyskens, een icoon uit een minder ver verleden die de ongelooflijke ontwikkelingen van de laatste negen decennia van nabij heeft meegemaakt en tot vandaag blijft volgen.
Passie voor muziek
De gewezen premier die ook in talloze regeringen minister was van Economie of van Buitenlandse Zaken, staat bekend als een niet-onverdienstelijke amateurschilder, maar evengoed als iemand die zijn schilderkunst goed weet te relativeren.
"Het staat voor mij buiten kijf: muziek is de meest transcendente en grensoverschrijdende kunstvorm."
"Die schilderijen zijn al vaak aan bod gekomen", vertelt hij in zijn bekende heldere stijl, "maar muziek is eigenlijk mijn grootste passie. Het staat voor mij buiten kijf dat dit de meest transcendente en grensoverschrijdende kunstvorm is.
Ik heb een verzameling van meer dan duizend cd's. Ik ben dankbaar dat ik in mijn leven heel veel heb kunnen doen, maar ergens knaagt het toch dat ik nooit een instrument heb leren bespelen.
Onlangs had ik in de Fnac in Parijs een softwareprogramma in handen met als titel: Comment apprendre à jouer au piano en un weekend?. Ik heb lang getwijfeld of ik het zou kopen of niet, maar ik heb het uiteindelijk niet gedaan. Misschien doe ik dat later nog wel eens."
Het typeert Mark Eyskens die nog altijd even leergierig is. "Literatuur is mijn tweede grote passie. Ik ben een enorme veellezer, maar ik schrijf ook graag. Toen ik op het college zat, droomde ik er eigenlijk van om naam te maken als schrijver. Om een soort Vlaamse Steinbeck, Cocteau of Sartre te worden.
Maar ik besefte na mijn humaniora ook dat ons land misschien te klein was om van mijn pen te kunnen leven. Uiteindelijk ben ik dan economieprofessor geworden en daarnaast in de voetsporen van mijn vader ook politicus. Maar ik heb toch ook altijd heel graag geschreven."
De vraagtekenzaaier
Eyskens publiceerde dan ook liefst zestig boeken die qua thematiek breed uitwaaieren, maar ook bewijzen dat hij de actualiteit op de voet blijft volgen.
In zijn laatste, De vraagtekenzaaier, gaat hij aan de hand van anekdotes, allegorische verhalen, filosofische omzwervingen en persoonlijke reflectie op zoek naar de essentie van het leven.
"Het is jammer om vast te stellen dat de meeste vragen om antwoorden smeken maar vrede nemen met het opwerpen van nieuwe vragen."
Het bewijst opnieuw dat hij als gevorderde tachtiger ongelooflijk met zijn tijd mee is, omdat de zoektocht naar zingeving en 'purpose' actueler is dan ooit. "Het is jammer," zegt hij, "om vast te stellen dat de meeste vragen om antwoorden smeken maar vrede nemen met het opwerpen van nieuwe vragen."
Schilderen om het hoofd vrij te maken
De politiek is trouwens uiteindelijk niet het enige domein geworden waarin Mark Eyskens in de voetsporen is getreden van zijn vader Gaston, die zes keer Belgisch premier was.
"Ook mijn passie voor schilderen is inderdaad van zijn genen afkomstig. Met mijn grootmoeder is hij tijdens de eerste wereldoorlog gevlucht naar Nederland. Hij leerde er schilderen in de stijl van de Hollandse school en hij kon enkele van de grote meesters enorm goed kopiëren.
"Mijn vader maakte prachtige kopieën van de schilderijen van Rembrandt en Vermeer."
Ik herinner me veel bewonderende blikken van bezoekers in ons huis omdat ze meenden een Rembrandt of een Vermeer te herkennen, maar het waren kopieën die mijn vader had gemaakt.
Hoe dan ook, op het college tekende ik vaak met houtskool, en ik herinner me dat ik eens ongelooflijk blij ben geweest toen iemand me een boek gaf met foto's van alle historische gebouwen in Leuven. Die heb ik dan nagetekend en dat verschafte me veel plezier.
Ik ben dan later beginnen schilderen met waterverf, maar dat was heel moeilijk. Ik ben daarom overgeschakeld op olieverf en nu schilder ik steeds vaker met acryl. Schilderen is altijd een zeer goede ontspanning geweest om mijn hoofd vrij te maken.
Ik werk niet met modellen, maar doe alles gewoon uit het hoofd. Ik begin meestal op een zondagmiddag, zet dan muziek op, zodat ik niets anders hoor en zes of zeven uur later moet het werk af zijn."
Mark Eyskens herinnert zich dat een werk van hem een enkele keer wel eens is verkocht voor iets meer dan duizend euro, maar voegt er dadelijk aan toe dat de meeste van de zowat zeshonderd schilderijen die hij ooit maakte, zijn weggegeven als tombolaprijs op verkiezingsbals.
Mark Eyskens
"Ik heb 26 jaar in het parlement gezeten en dat betekent dat ik dus ook veel verkiezingen heb meegemaakt", lacht hij. "Mijn schilderijen waren daar altijd welkom als prijs, en ook mijn vrouw vond het een goede zaak dat ze op die manier het huis uit geraakten.
Al moet ik zeggen dat ik ook enkele keren mijn werken heb kunnen tentoonstellen. Maar ik heb zelfkennis genoeg om te beseffen dat het allesbehalve om meesterwerken gaat. Dat hoeft ook niet, want schilderen verschaft me net als muziek en literatuur vooral plezier.
Ik had ooit eens kunstpaus Jan Hoet op bezoek. Die keek wat meewarig naar al mijn schilderijen, waar hij niets aan vond. De resten olieverf die zich op een hoek van mijn werktafel hadden opgestapeld vond hij wel interessante kunst."
Mark Eyskens zelf bewondert vooral de surrealisten: "Magritte en Dali vind ik fantastisch. En natuurlijk ook Paul Delvaux, die ik als gevolg van een familieband trouwens vaak persoonlijk heb ontmoet."
Pleidooi voor meer openheid
Dat Mark Eyskens op zoveel terreinen actief en productief is, mag voor de buitenwereld misschien verrassend zijn, zelf vindt hij het kennelijk de normaalste zaak ter wereld: "Zelfs als ik drie levens had, zou ik nog niet alles kunnen doen, wat ik graag doe."
De vraag of zijn brede interesses hem ook geholpen hebben in zijn academische en politieke carrière, beantwoordt hij volmondig affirmatief: "Ik vind dat soort kruisbestuiving inderdaad heel positief. Al moet ik eraan toevoegen dat zoveel zaken combineren tot voor enkele jaren kennelijk gemakkelijker was dan nu.
"Mensen lijken nu veel meer echt gedwongen te zijn om maar op één ding te focussen. In de academische wereld staan professoren onder grote druk om zoveel mogelijk te publiceren. "
Mensen lijken nu veel meer echt gedwongen te zijn om maar op één ding te focussen. In de academische wereld bijvoorbeeld staan professoren onder grote druk om zoveel mogelijk te publiceren. To publish or perish is daar tegenwoordig het ordewoord.
Interdisciplinariteit en interdependentie
Mark: "Met als gevolg dat mensen zodanig onder druk komen te staan, dat ze volledig uit de bocht gaan, zoals we enkele jaren geleden zagen met de Nederlandse professor Diederik Stapel die moest toegeven dat hij talloze onderzoeken had vervalst of ze zelfs helemaal uit zijn duim had gezogen.
Ook in de politiek is de druk flink toegenomen, met de media die er werkelijk elke seconde op zitten en de sociale media zoals Twitter, waardoor nieuws zich razendsnel verspreidt. Er is amper nog tijd voor de vaak broodnodige reflectie."
Precies omdat hij een brede helikoptervisie zo belangrijk vindt, richtte Mark Eyskens in de jaren negentig aan de universiteit van Leuven het programma Lessen voor de XXI-ste eeuw op. Dezelfde titel die later door Yuval Noah Harari zou gekozen worden voor een van zijn boeken.
"Het is nog altijd een interfacultair college dat een staalkaart biedt van actuele onderzoeksthema's in 13 lessen", zegt Mark Eyskens niet zonder trots. "Docenten uit verschillende disciplines brengen een relevant thema ter sprake dat hen na aan het hart ligt. Elk jaar komen andere thema's aan bod.
Dit initiatief biedt een unieke gelegenheid om over de grenzen van de vakdisciplines heen te kijken en de horizon te verbreden. Het komt tegemoet aan de idee van een universiteitsbrede algemene vorming.
Specifiek en bijzonder motiverend voor studenten van de KU Leuven is het feit dat deze interfacultaire lessencyclus als keuzeopleidingsonderdeel - met het daarbij behorende examen - kan worden opgenomen in het studieprogramma van elke faculteit.
Het belang van interdisciplinariteit en verbanden zien, neemt hand over hand toe. We zien de laatste jaren steeds duidelijker dat alles met alles samenhangt.
Je hoort mensen tegenwoordig toch om de haverklap zeggen hoeveel waarde ze hechten aan het zogenaamde out of the box denken. Welnu, één van de essentiële voorwaarden om dat te leren is verder durven kijken dan je neus lang is. Ik juich het dan ook sterk toe dat studenten tegenwoordig alles met alles kunnen combineren."
Onderwijsvernieuwing
"Ons onderwijs is zeker niet slecht, maar het ontbreekt toch soms nog aan inzicht in synthese."
De leiders van morgen moeten volgens Mark Eyskens niet alleen specialistische maar zeker ook een brede algemene kennis hebben: "Ons onderwijs is zeker niet slecht, maar het ontbreekt toch soms nog aan inzicht in synthese. Twee vakken zouden daar sterk kunnen toe bijdragen en ik pleit er dan ook voor dat daar meer aandacht voor zou komen."
Ik heb het in de eerste plaats over comparatieve beschavingsgeschiedenis. Dat zou veel lacunes kunnen opvullen. Het zou mensen beter kunnen doen inzien dat de dominantie van de Verenigde Staten en Europa in de laatste twee eeuwen geen verworven recht is, dat er periodes geweest zijn dat andere beschavingen veel verder stonden dan die van het westen en dat we bijvoorbeeld ook heel veel te danken hebben aan uitvindingen van de Arabieren zoals de sextant en de algebra.
En daarnaast zouden alle studenten die morgen onze maatschappij in goede banen zullen moeten leiden zich ook meer dan nu het geval is moeten verdiepen in filosofie."
Polarisatie is geen oplossing
Mark Eyskens geeft met zijn pleidooi voor meer openheid en een brede visie ook aan dat hij het niet begrepen heeft op eng nationalisme.
"Verdeeldheid zaaien en polariseren - iets wat met name de jongste jaren een enorme opgang heeft gemaakt - is niet de oplossing voor de huidige maatschappelijke en economische problemen", zegt hij daarover.
"Samenwerken op alle vlakken is een absolute noodzaak om alle grote problemen van vandaag aan te pakken."
"Gelukkig zie ik ook ontwikkelingen die juist in de andere richting gaan. Denk maar aan fenomenen als crowdsourcing. Het is voor mij een evidentie dat velen meer weten dan één en dat we juist moeten streven naar meer openheid en samenwerking op alle vlakken. Dat is een absolute noodzaak om de grote problemen van vandaag aan te pakken.
Collectivisme, liberale kapitalisme en christendemocratie hebben afgedaan
In één van zijn laatste boeken wees Eyskens er al dat drie grote stromingen die de afgelopen eeuw aan de orde zijn geweest - het collectivisme, het liberale kapitalisme en de christendemocratie - hebben afgedaan.
Mark: "De visie van Marx is totaal achterhaald, want niet arbeid en kapitaal vormen de basis van de vooruitgang maar wel menselijke kennis. Het wilde kapitalisme, waarbij een CEO van een multinational als hij 's morgens bij het scheren in de spiegel kijkt, zelfvergenoegd verklaart dat in zijn rijk net als bij Keizer Karel de zon nooit ondergaat, is duidelijk ook op een grens gebotst. Oligopolies die alle macht bij zich concentreren, zijn gevaarlijk.
"Inclusie moet veel meer in de plaats komen van uitsluiting."
En het almaar toenemende individualisme dat we de laatste jaren hebben gezien is duidelijk niet te rijmen met de christelijke boodschap. Het bewijst allemaal dat we moeten leren dat alles veel meer een én-én verhaal is dan een verhaal van of-of. Inclusie moet veel meer in de plaats komen van uitsluiting."
Green Deal toont de juiste weg
"Ik zeg altijd dat de aarde vast en rond is, maar dat we veel meer moeten leren dat de wereld vlak en vloeibaar is" zegt Mark Eyskens nog. "Natuurlijk hebben we de impact onderschat van de snelle en explosieve groei van de Europese Unie naar 27 lidstaten. Natuurlijk hebben wij als politici ook onvoldoende aan de bevolking duidelijk gemaakt welke gevolgen de Europese eenmaking kon hebben.
En het spreekt voor zich dat we onvoldoende rekening hebben gehouden met snel veranderende contexten. Maar gedane zaken nemen geen keer. Je moet in het leven altijd vooruit kijken. Ook na de coronacrisis moeten we aan de toekomst denken."
"Ik ben ervan overtuigd dat investeringen in meer infrastructuur, innovatie en een groene economie de landen van het oude continent weer op het juiste spoor kunnen krijgen."
Ik ben ervan overtuigd dat investeringen in meer infrastructuur, innovatie en een groene economie, zoals ze in de Green Deal van de Europese Unie zijn beschreven, de landen van het oude continent weer op het juiste spoor kunnen krijgen.
Tegelijk zullen we heel goed de democratische instellingen moeten bewaken. Met openheid en samenwerking kunnen we volgens mij wel op relatief korte termijn de moeilijkheden achter ons laten."
[bron: https--www.re-story.be/nl/stories/2020/mark-eyskens-vraagtekenzaaier]
--- Over (foto 2): Uitgeverij Lannoo Tielt ---
Over ons
Lezers de boeken geven die ze altijd al zochten, boeken de lezers geven die ze verdienen.
Lannoo Uitgeverij is een warm uitgeefhuis met vele kamers en een unieke structuur. We koppelen de slagkracht van een groot en gezond familiebedrijf aan de persoonlijke aanpak van kleinschalige boekenateliers en teams die dicht bij onze auteurs, partners en lezers staan. Deze combinatie - een stevige onderbouw en dynamische bovenbouw - geeft vuurwerk.
Uitgeven doen we nuchter maar gepassioneerd, standvastig maar wendbaar, veeleisend maar respectvol, nauw betrokken bij al wat leeft en beweegt in de wereld rondom ons. Alleen zo kun je de meest relevante kennis en mooiste verhalen van getalenteerde auteurs, over een brede waaier aan onderwerpen, bij een groot publiek brengen - in de best mogelijke kwaliteit.
Al meer dan 100 jaar runt de familie Lannoo de uitgeverij op deze manier, samen met een groep gedreven vakmensen. Met liefde voor boeken, gezond verstand en internationale ambitie. Geworteld in vrij en menselijk ondernemerschap, met bijzondere kwaliteit als rode draad.
Met deze visie op uitgeven willen we maatschappelijke, culturele en economische meerwaarde creëren. Mensen verrassen met boeken die bijblijven. Hen verbinden met elkaar, met onderwerpen die leven en woorden die ertoe doen. Lezers raken en inspireren om te groeien, zowel persoonlijk als professioneel, emotioneel als intellectueel. Boekplezier aanwakkeren, op papier of digitaal.
Kortom: Lannoo Uitgeverij wil lezers de boeken en beleving geven die ze altijd al zochten, boeken en auteurs de lezers geven die ze verdienen.
Raad van Bestuur & Directie
Raad van Bestuur
Secretaris: Fleur Braekevelt
Erevoorzitters:
Groepsdirectieoverleg
Bestaande uit leden van het Directieoverleg België en Directieoverleg Nederland
Directieoverleg België
Secretaris: Fleur Braekevelt
Directieoverleg Nederland
Secretaris: Ingrid Kerssen
[bron: https--www.lannoo.be/nl/over-ons]
Mijlpalen
Enkele mijlpalen in de geschiedenis van Uitgeverij Lannoo nv.
1909 Joris Lannoo richt in Tielt Drukkerij-Uitgeverij Lannoo op: met de hulp van zijn ouders koopt hij de kleine drukkerij Horta. Nog datzelfde jaar rolt de eerste Lannoo-uitgave van de persen: Vliegt de Blauwvoet? Storm op zee! Liederen voor het Tieltsch Studentengild.
1914-1919 De 'Groote Oorlog' gooit roet in het eten: Joris Lannoo neemt in 1914 dienst als vrijwilliger in het Belgische leger en hervat zijn uitgeversactiviteiten in 1919; Joris Lannoo bouwt de uitgeverij daarna verder uit met auteurs als Albrecht Rodenbach, Guido Gezelle, Stijn Streuvels, Edward Vermeulen en professor Frans Daels.
1926 Een aparte afdeling Gelegenheidsgrafiek komt tot stand en brengt onder andere geboortekaartjes, doodsprentjes, wenskaarten en menukaarten op de markt; ze legt de basis voor het huidige Lannoo Graphics.
1940-1945 Tijdens de oorlogsjaren bouwt Joris Lannoo het bedrijf verder uit. Hij publiceert verschillende volksuitgaven aan lage verkoopprijzen, de voorlopers van het pocketboek; auteurs als Emiel van Hemeldonck, Anton van de Velde en F.R. Boschvogel doen hun intrede in het Lannoo-fonds.
1959 Het familiebedrijf is vijftig jaar oud en wordt een vennootschap. De derde generatie - Godfried en Jan Lannoo - neemt de leiding over.
1971 Joris Lannoo overlijdt in Tielt. Het bedrijf kent in de jaren zeventig een sterke groei onder leiding van zijn zonen Godfried en Jan Lannoo; Drukkerij-Uitgeverij Lannoo krijgt in binnen- en buitenland verschillende prijzen vanwege de grafische en inhoudelijke kwaliteiten van zijn publicaties.
1980-1985 De vierde Lannoo-generatie maakt haar opwachting in de onderneming. In 1981 start Drukkerij-Uitgeverij Lannoo met Studio Lannoo,
een eigen ontwerpstudio die de grafische vormgeving verzorgt van de boeken en papierwaren.
1991 Het bedrijf wordt gesplitst in twee zelfstandige ondernemingen: Uitgeverij Lannoo nv en Drukkerij Lannoo nv.
1993 Uitgeverij Lannoo richt in Brussel Éditions Racine op. Deze Franstalige uitgeverij brengt kunstboeken en algemene literatuur.
1994 Matthias Lannoo wordt algemeen directeur van Uitgeverij Lannoo. Aan de Meulebeeksesteenweg verrijst DistriMedia nv, het distributiecentrum van Uitgeverij Lannoo.
1996 Lannoo Graphics opent een verkoopkantoor in Nederland.
1997 Uitgeverij Lannoo gaat mee met haar tijd: de afdeling Nieuwe Media ziet het licht en DistriMedia nv behaalt het ISO-9002-certificaat.
1998 In joint venture met Touring Club wordt Uitgeverij Touring Lannoo opgericht. Ze zal Nederlandstalige en Franstalige toeristische uitgaven brengen voor de leden van Touring Club; het tijdschrift Focus on Flanders informeert vanaf nu wekelijks het buitenland over wat in Vlaanderen leeft.
1999 Het bedrijf viert zijn negentigjarig bestaan met een nieuw logo. Uitgeverij Terra bv, een belangrijke Nederlandse uitgever van lifestyleboeken, wordt overgenomen; ook Lannoo Uitgeverij richt in Nederland haar eigen verkoopkantoor op.
2002 Uitgeverij Lannoo neemt ASdu International nv over, de Belgische marktleider van informatica- en managementboeken.
2003 In Leuven wordt de wetenschappelijke afdeling LannooCampus opgericht. Lannoo Graphics start een agentuur in de UK.
2004 Een agentuur in Frankrijk versterkt verder de Europese positie van Lannoo Graphics.
2005 Michelin en Uitgeverij Lannoo ondertekenen een samenwerkingsakkoord rond de verkoop en distributie van hun
toeristische uitgaven in de Benelux en de uitgave van de Nederlandstalige versie van de Guides Verts.
2010 Lannoo koopt uitgeverijen Meulenhoff Boekerij en Uitgeverij Unieboek | Het Spectrum bv.
2015 Overname activiteiten Academia Press (Gent).
2018 Alle Nederlandse uitgeverijen verhuizen naar de Mondriaantoren in Amsterdam.
2018 Distrimedia neemt het e-commerce fulfilmentbedrijf Libridis over uit Sint-Niklaas.
2019 De gerenoveerde kantoren in de Kasteelstraat 97 in Tielt worden in gebruik genomen.
2019 Samen met André Van Halewyck blaast Lannoo uitgeverij Kritak nieuw leven in.
2020 Lannoo viert zijn 111de verjaardag.
[bron: https--www.lannoo.be/nl/mijlpalen]
Lannoo vindt verloren boeken terug
Lannoo, een bedrijf dat boeken maakt en verkoopt, is op zoek naar 34 van zijn eigen boeken en heeft er zelfs geld voor over om ze terug te kopen. De oproep in De Standaard miste zijn effect niet.
Uitgeverij Lannoo, die vanavond in Brussel haar honderdste verjaardag viert, heeft sinds 1909 naar schatting 12.000 boeken gepubliceerd. Van alles hebben ze op de hoofdzetel in Tielt minstens één exemplaar bewaard, behalve van 34 titels. Nu Lannoo bezig is om zijn archief digitaal te inventariseren, doet het een verwoede poging om die laatste gaten in het geheugen van het bedrijf te dichten.
Een oproep in onze krant vandaag om de uitgeverij daarbij een handje te helpen miste zijn effect niet. Omstreeks 11 uur deze voormiddag waren al een tiental van de gezochte boeken opgedoken. Tegen welke voorwaarden de uitgeverij de exemplaren ook daadwerkelijk in handen krijgt, is nog niet helemaal duidelijk. Maar hoopgevend is het wel.
1. Johannes Jörgensen, De jongste dag, 1945
2. H. De Gryse, Pastoor Van Hee, 1945 *
3. Wiet Karrekiet (ps. van Valery Stuyver), De trouw van de Serre, 1946
4. Dan. A. Lord, Geen deur tussen beide, 1949 *
5. Dan. A. Lord, De wijsheid van de wijzen, 1951
6. Georg Hermanowski, Die Stimme des schwarzen Löwen: Geschichte des flämischen Romans, 1961 *
7. Bodo Harenberg en Ludwig Hertel, Lannoo's jeugdboek met verbazingwekkende feiten, 1974
8. Jac. Linders, Luuk en Lonneke op de kermis, 1976
9. Jef Mergaert, Leven is (posterboek), 1976
10. Mieke Martens, Kleine Sara, 1979
11. Mieke Martens, Kleine Sara en haar allerbeste vrienden, 1979
12. Christiane Gaud en Bernard Descouleurs, Het verhaal van Maria die ons hart laat zingen, 1980
13. Juan Capdevila, Ivo in de sneeuw, 1980
14. Juan Capdevila, Ivo in het circus, 1980
15. Diane Broeckhoven, Dagboekje van Matthijs, 1980
16. Leopold Kympers, Bekaert 100: développement économique dans le sud de la Flandre Occidentale, 1980 *
17. Lannoo's Toeristische Atlas Oostenrijk, 1981
18. Joke Jolink, De dropjesboom, 1983
19. Henri Nouwen, Een brief van troost en bemoediging, 1987
20. Belgium: Unity of diversity, 1987
21. Hugo Maertens en Guy Lemaire, Aimer la Wallonie, 1988
22. Hugo Maertens en Guy Lemaire, Liebenswerte Ardennen, 1988
23. De beschikbare ruimte: reflecties over bouwen, 1990
24. Jan van Ruusbroec, Vanden blinckenden steen, 1991
25. Gustaaf Asaert e.a., The 'Naties' in the port of Antwerp, 1993
26. Harold van de Perre, Van Eyck: Het Lam Gods (Engels), 1995
27. Andrew Lockie en Nicola Geddes, De complete gids voor homeopathie, 1996 *
28. Philip Whitfield, Ons lichaam: de complete familiegids over de werking van het menselijk lichaam, 1996 *
29. Italiaanse keuken, 1997
30. La passion pour les herbes, 1997
31. Vlaams Parlement, 1998
32. Mick Aston en Tim Taylor, Atlas van de archeologie, 1999 *
33. Misjel Decleer, Nature en Belgique, 1999
34. Atlas de l'Europe, Touring, 2000
(* weer opgedoken sinds onze oproep)
Help Lannoo de 34 ontbrekende boeken te vinden: mail naar persenmarketing@lannoo.be
[bron: https--www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20090908_057]
--- Over (foto 3): Mark Eyskens ---
Marc Maria Frans burggraaf Eyskens (Leuven, 29 april 1933) is een Belgische emeritus hoogleraar, econoom, politicus en essayist. Van april tot december 1981 was hij premier van België.
Biografie
Jeugd
Mark Eyskens is de zoon van politicus en premier Gaston Eyskens (1905-1988) en Gilberte Depetter (1902-1988). Hij had een broer, Erik Eyskens (1935-2008), die chirurg was in Antwerpen. Een andere broer en zus overleden op jonge leeftijd.
Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog vluchtte moeder Eyskens met de kinderen voor bombarderende Stuka's naar de kust, terwijl vader Eyskens zich naar het parlement in Brussel begaf. Toen duidelijk werd dat de Duitse opmars niet kon worden gestuit zoals in de Eerste Wereldoorlog vluchtte het ganse gezin naar Frankrijk.
Tijdens de bezetting hervatte de Katholieke Universiteit Leuven haar werkzaamheden en het gezin Eyskens keerde terug naar België. Het laatste jaar van de oorlog werd Leuven intensief gebombardeerd en het gezin Eyskens bracht veel tijd door in de kelder. Na de oorlog vatte Mark Eyskens zijn middelbare studies aan het Sint-Pieterscollege aan.
Studies
Eyskens blonk reeds tijdens de middelbare school uit toen hij de Grieks-Latijnse richting afsloot als primus perpetuus die onderscheiden werd met een gouden medaille. In 1956 werd hij met grootste onderscheiding doctor in de rechten aan de Katholieke Universiteit Leuven. Ondertussen werd hij in 1953 - eveneens met grootste onderscheiding - baccalaureaat in de wijsbegeerte. Verder werd hij in 1962 doctor in de economische wetenschappen aan de KU Leuven en behaalde hij in 1957 een Master of Arts in de economie aan de Columbia-universiteit in New York. Aan de KU Leuven was hij actief in het Katholiek Vlaams Hoogstudentenverbond en redactielid van Ons Leven, het blad van KVHV.
Academische loopbaan
In 1961 werd Eyskens assistent en het jaar daarop docent aan de faculteit Economische en Toegepaste Economische Wetenschappen van de KU Leuven. Zo gaf hij onder meer les aan Herman Van Rompuy, die later premier van België en voorzitter van de Europese Raad werd. In 1967 werd hij gewoon hoogleraar belast met de leergangen algemene economie, micro-economie en publieke financiën. Vanaf 1976 was hij aan dezelfde universiteit buitengewoon hoogleraar.
In de periode 1972-1976 was hij commissaris-generaal en voorzitter van de raad van bestuur van de unitaire structuur Katholieke Universiteit Leuven - Université catholique de Louvain (UCL) en stond hij dus in voor de splitsing van de tweetalige universiteit in twee eentalige universiteiten als gevolg van Leuven Vlaams.
Eyskens bekleedt en bekleedde heel wat academische functies. Zo was hij:
In 1992 werd hij weer hoogleraar in de economie, een functie die hij tot aan zijn emeritaat in november 1998 uitoefende. Verder richtte hij in 1994 aan de KU Leuven het cursusprogramma "Lessen voor de 21ste eeuw" op, waarvan hij de bestuurder werd.
Politieke loopbaan
De politieke loopbaan van Eyskens begon toen hij in 1962 adviseur van minister van Financiën André Dequae werd, wat hij bleef tot 1965.
Van 1976 tot 1992 volgde hij voor de CVP een ministeriële loopbaan: van 1976 tot 1977 was hij staatssecretaris van Ruimtelijke Ordening en Huisvesting, van 1977 tot 1979 staatssecretaris van Begroting en Vlaamse Zaken, van 1979 tot 1980 minister van Ontwikkelingssamenwerking, van 1980 tot 1981 en van 1985 tot 1988 minister van Financiën, van 1981 tot 1985 minister van Economische Zaken en van 1989 tot 1992 minister van Buitenlandse Zaken. In 1990 ondertekende en bekrachtigde hij samen met veertien andere regeringsleden een van de meest liberale abortuswetgevingen ter wereld.
Tevens zetelde Eyskens van 1977 tot 2003 voor het arrondissement Leuven in de Kamer van volksvertegenwoordigers. In de periode mei 1977-oktober 1980 zetelde hij als gevolg van het toen bestaande dubbelmandaat ook in de Cultuurraad voor de Nederlandse Cultuurgemeenschap, die op 7 december 1971 werd geïnstalleerd. Vanaf 21 oktober 1980 tot mei 1995 was hij lid van de Vlaamse Raad, de opvolger van de Cultuurraad en de voorloper van het huidige Vlaams Parlement.
In 1991 kwam hij als minister van Buitenlandse Zaken in nauwe schoentjes toen terrorist Whalid Khaled in Brussel kwam onderhandelen voor de Aboe Nidalorganisatie over het ruilen van de Silco-gijzelaars tegen Saïd Al Nasr, dader van de aanslag in Antwerpen 1980. Hij overleefde een vertrouwensstemming en verklaarde achteraf: "Mocht ik in de Britse regering hebben gezeten, dan was ik natuurlijk al lang opgestapt. Maar we zijn hier in België. Hier is de politiek een kippenhok."
Van 1980 tot 1981 en van 1985 tot 1988 was Eyskens gouverneur van het Internationaal Monetair Fonds en de Wereldbank, van 1992 tot 2003 lid van de Raad van Europa en van de Vergadering van de West-Europese Unie. Sinds 18 november 1998 is Eyskens Minister van Staat.
Van 2006 tot 2009 was hij ook nog provincieraadslid van Vlaams-Brabant en van 1994 tot 2000 gemeenteraadslid van Leuven.
Eerste minister
Van 6 april 1981 tot 17 december 1981 was hij eerste minister van België voor de CVP in een regering van CVP/PSC en SP/PS, de regering-M. Eyskens I. Op 21 september viel de regering na een conflict over de financiering van de Waalse staalindustrie. De val van de regering kondigde hij ludiek aan met de woorden: "Het is vandaag 21 september, de eerste dag van de herfst, het vallen van de bladeren... De regering is ook gevallen." Bij de vervroegde verkiezingen die hierop volgden, die op 8 november plaatsvonden, kwam een van de maatregelen van het kabinet Eyskens tot uiting: voor het eerst mochten 18- tot 21-jarigen ook hun stem uitbrengen. Op 17 december werd Eyskens opgevolgd door Wilfried Martens, die eveneens zijn voorganger als eerste minister was.
De regering-M. Eyskens kreeg nooit echt greep op de problematische economische toestand van België en de ontsporende staatsfinanciën. Zo schreef journalist Rik Van Cauwelaert in de krant De Tijd van 11 oktober 2013: "Mark Eyskens zou later, in een cynische bui, zijn regering omschrijven als 'een pedagogische demonstratie van hoe het niet moest.' En dat hij daar cum laude in slaagde, bewijzen volgende cijfers. Tijdens zijn regeerperiode, minder dan een jaar, steeg het aantal werklozen met 100.000, liep het begrotingstekort op van 8,5 naar 12,6 procent en schoot de overheidsschuld naar een schrikwekkende 135 procent van het bbp".
Na de politiek
Eyskens bekleedde na zijn ambt als eerste minister verschillende bestuursmandaten. Zo was hij :
Ook in het bedrijfsleven bekleedde hij diverse bestuursmandaten. Hij was voorzitter van de raad van bestuur van UCB en bestuurder van de Bank Brussel Lambert en ING België (tevens lid van de internationale adviesraad), Gevaert, Gerling, Koninklijke Joh. Enschedé, Koninklijke Nagron, Atradius, Cobepa en Asturienne.
Verder is Eyskens :
Personalia
Eyskens staat bekend als een vlotte, meertalige en humoristische causeur en tafelredenaar. Hij heeft een uitgebreid aantal boeken gepubliceerd, meestal essayistisch van inhoud. Hij is ook amateurschilder, werk dat hij zelf met humor bespreekt.
Hij is getrouwd met jonkvrouw Anne Rutsaert (1939), licentiate in de politieke wetenschappen, dochter van (sinds 1971) ridder Joseph Rutsaert (1905-1998), eerste voorzitter van het Hof van Cassatie. Het echtpaar kreeg vijf kinderen. Na het overlijden van zijn vader werd Eyskens burggraaf.
Eretekens
Boeken en publicaties
Trivia
Literatuur
[bron: wikipedia]
||door: Uitgeverij Lannoo Tielt, Mark Eyskens
||taal: nl
||jaar: 2018
||druk: ?
||pag.: 229p
||opm.: paperback|zo goed als nieuw
||isbn: 978-94-014-5488-9
||code: 1:002444
--- Over het boek (foto 1): De vraagtekenzaaier ---
Mark Eyskens zaait vraagtekens bij de essentie in ons leven
Wat is de mens? Wie is ik? Weten we meer of minder? Wat is de waarheid? Is God Mens geworden?
Aan de hand van anekdotes en allegorische verhalen, filosofische omzwervingen en persoonlijke reflectie gaat Mark Eyskens grote en kleine vragen te lijf. Een intrigerende speurtocht naar de kern van ons bestaan.
Naarmate de jaren vorderen en de bovenste helft van de zandloper leegloopt, is een mens nog meer geneigd om na te denken over wat een tijdelijk verblijf op onze blauwe planeet te betekenen heeft. De auteur zaait in dit persoonlijke boek prikkelende vraagtekens bij de zin van het leven. Eyskens bewijst met dit boek eens te meer dat hij een van de meest erudiete denkers van de jongste decennia is.
[bron: flaptekst]
Mark Eyskens noemt 'De vraagtekenzaaier', zijn zestigste titel, het meest persoonlijke boek dat hij ooit schreef.
"Goed leven is voor de meesten gelukkig leven" Mark Eyskens (c) Lannoo
Toen Mark Eyskens onlangs zijn zestigste boek - De vraagtekenzaaier. Zoekend naar de zin van het leven - voorstelde, kondigde hij meteen aan het volgende te beginnen. Dat is Eyskens op zijn best, op zijn vijfentachtigste meer dan ooit tevoren vastbesloten zijn pensioen op te nemen na de dood. In deze laatste titel gooit Mark Eyskens weer kwistig rond met aforismen, woordspelingen en zinvragen. Maar het is hem vooral om deze laatste te doen.
"De meeste vragen smeken om antwoorden, maar nemen vrede met het opwerpen van nieuwe vragen." --Mark Eyskens
Vraagtekenzaaier
Eyskens heeft overschot van gelijk als hij vaststelt dat de mens een vraagtekenzaaier is. Je hoeft niet even erudiet als de auteur te zijn om voortdurend met wie-, wat-, waar- en waarom-vragen te worstelen. Zelfs wie geen boeken leest of zich niet laat bekoren door de moderne informatie- en communicatiemedia, volstaat het de blik te richten op de horizon of op de hemel om overweldigd te worden door talloze vragen over mensen en dingen.
Kennis van het kenbare
Weten we intussen meer of minder? Het ontstaan van gigantische kennis leidt tot de paradox die Eyskens de wet van de afnemende relatieve kennis noemt. De grote geleerden van de late middeleeuwen en de renaissance kenden wellicht 50 à 60 procent van wat in hun tijd kenbaar was, terwijl de grootste geleerde vandaag amper nog 0,50 procent van het kenbare kent. Dat is volgens de auteur vrij ontmoedigend.
"In de zogenaamde kennismaatschappij neemt de kennis relatief af." --Mark Eyskens
Nadenkende wezens stellen onvermijdelijk de vraag: Wat is de zin van dit leven, behalve een poging om het voort te zetten? Hierop antwoorden de meeste mensen: Om goed te leven. Maar wat is goed leven?, vraagt Eyskens. Voor de meesten is dat gelukkig leven. Dan rijst weer een nieuwe vraag op. Wat is gelukkig leven? Dat is het bereiken en verwezenlijken van zijn wensen. Of wat technischer geformuleerd: zelfverwezenlijking.
Survival of the fittest
Maar aangezien we leven in een wereld van schaarste, leidt het bevredigen van basisbehoeften al tot wat Charles Darwin de survival of the fittest noemde. Voortleven en gelukkig leven vereist strijd om schaarse goederen te bemachtigen en veronderstelt inspanning, en concurrentie, wat vaak ontaardt in strijd en oorlog. Het mooie verhaal van de mens die streeft naar geluk voor zichzelf en de zijnen, impliceert niet zelden conflict en dus moord.
Godsvraag
Wil de menselijke soort echter overleven, dan moeten individueel en collectief egoïsme en agressiviteit omgeturnd tot de verdraagzaamheid en samenwerking waar onze natuur zich vaak tegen verzet. En zo komt Eyskens tot de steeds terugkerende godsvraag. Want er is een kracht nodig die de mens optilt naar een hogere dimensie van menselijkheid. Alleen jammer dat de auteur vaak eigen teksten recycleert om die wereld van verbeterbaarheid te evoceren.
Wereld van verbeterbaarheid
In een omslag gericht aan de zinzoeker, vindt Eyskens andermaal een anonieme tekst: Wat ik schrijf, is opgedragen aan de bewoners van Platland die blijven geloven in Hoogland, die weten dat het mens-zijn niet af is en daarom beseffen dat mens-zijn onvermijdelijk mens-worden is. Hoogland is geen droomland, maar een doelland, dat vreemd genoeg de reis verheft tot doel van de reis. Een reis met anderen in de wereld, die een wereld is van verbeterbaarheid.
"Het grootste probleem is niet het godsbestaan, maar wel het mensbestaan en de betekenis ervan." --Mark Eyskens
Dit is een verkorte versie van een recensie die vorige week verscheen in Tertio.
'De vraagtekenzaaier' is Mark Eyskens' zestigste boek (c) Lannoo
[bron: https--www.kerknet.be/kerknet-redactie/artikel/de-vraagtekenszaaier-van-mark-eyskens]
Minister van Staat Mark Eyskens: "Er is veel te weinig tijd voor de broodnodige reflectie"
In april van dit jaar werd Mark Eyskens 87 jaar, maar hij oogt nog altijd even vitaal en kwiek, zit strak in het pak, draagt een op maat gemaakt hemd met de initialen M.E. netjes op het borstzakje genaaid, en werkt elke dag minutieus een nog altijd overvolle agenda af. Daarnaast blijft hij als een echte creatieve duizendpoot schrijven en schilderen. Ondanks een indrukwekkende politieke en academische carrière blijft hij een meester in de zelfrelativeringskunst en kijkt hij met een verrassend open blik naar alle ontwikkelingen in de maatschappij: "Ik ben ervan overtuigd dat investeringen in meer infrastructuur, innovatie en een groene economie, zoals ze in de Green Deal van de Europese Unie zijn beschreven, de landen van het oude continent weer op het juiste spoor kunnen krijgen."
Boeken, televisiereeksen en podcasts over historische figuren en de tijd waarin ze leefden, zitten onmiskenbaar in de lift. Denk maar aan het succes van de Tudor-trilogie van Hilary Mantel over de levens van Cromwell en Hendrik VIII.
En dichter bij ons aan de boeken en podcasts over de Bourgondiërs en Napoleon waarmee Bart Van Loo en Johan Op de Beeck een veel ruimer publiek hebben bereikt dan ze hadden verwacht. Kennelijk spreken die oude verhalen sterk tot de verbeelding. Misschien omdat mensen in de onzekere tijden van vandaag ankerpunten en houvast zoeken in het verleden.
Vandaar dat Re-story zijn oor te luisteren legde bij Mark Eyskens, een icoon uit een minder ver verleden die de ongelooflijke ontwikkelingen van de laatste negen decennia van nabij heeft meegemaakt en tot vandaag blijft volgen.
Passie voor muziek
De gewezen premier die ook in talloze regeringen minister was van Economie of van Buitenlandse Zaken, staat bekend als een niet-onverdienstelijke amateurschilder, maar evengoed als iemand die zijn schilderkunst goed weet te relativeren.
"Het staat voor mij buiten kijf: muziek is de meest transcendente en grensoverschrijdende kunstvorm."
"Die schilderijen zijn al vaak aan bod gekomen", vertelt hij in zijn bekende heldere stijl, "maar muziek is eigenlijk mijn grootste passie. Het staat voor mij buiten kijf dat dit de meest transcendente en grensoverschrijdende kunstvorm is.
Ik heb een verzameling van meer dan duizend cd's. Ik ben dankbaar dat ik in mijn leven heel veel heb kunnen doen, maar ergens knaagt het toch dat ik nooit een instrument heb leren bespelen.
Onlangs had ik in de Fnac in Parijs een softwareprogramma in handen met als titel: Comment apprendre à jouer au piano en un weekend?. Ik heb lang getwijfeld of ik het zou kopen of niet, maar ik heb het uiteindelijk niet gedaan. Misschien doe ik dat later nog wel eens."
Het typeert Mark Eyskens die nog altijd even leergierig is. "Literatuur is mijn tweede grote passie. Ik ben een enorme veellezer, maar ik schrijf ook graag. Toen ik op het college zat, droomde ik er eigenlijk van om naam te maken als schrijver. Om een soort Vlaamse Steinbeck, Cocteau of Sartre te worden.
Maar ik besefte na mijn humaniora ook dat ons land misschien te klein was om van mijn pen te kunnen leven. Uiteindelijk ben ik dan economieprofessor geworden en daarnaast in de voetsporen van mijn vader ook politicus. Maar ik heb toch ook altijd heel graag geschreven."
De vraagtekenzaaier
Eyskens publiceerde dan ook liefst zestig boeken die qua thematiek breed uitwaaieren, maar ook bewijzen dat hij de actualiteit op de voet blijft volgen.
In zijn laatste, De vraagtekenzaaier, gaat hij aan de hand van anekdotes, allegorische verhalen, filosofische omzwervingen en persoonlijke reflectie op zoek naar de essentie van het leven.
"Het is jammer om vast te stellen dat de meeste vragen om antwoorden smeken maar vrede nemen met het opwerpen van nieuwe vragen."
Het bewijst opnieuw dat hij als gevorderde tachtiger ongelooflijk met zijn tijd mee is, omdat de zoektocht naar zingeving en 'purpose' actueler is dan ooit. "Het is jammer," zegt hij, "om vast te stellen dat de meeste vragen om antwoorden smeken maar vrede nemen met het opwerpen van nieuwe vragen."
Schilderen om het hoofd vrij te maken
De politiek is trouwens uiteindelijk niet het enige domein geworden waarin Mark Eyskens in de voetsporen is getreden van zijn vader Gaston, die zes keer Belgisch premier was.
"Ook mijn passie voor schilderen is inderdaad van zijn genen afkomstig. Met mijn grootmoeder is hij tijdens de eerste wereldoorlog gevlucht naar Nederland. Hij leerde er schilderen in de stijl van de Hollandse school en hij kon enkele van de grote meesters enorm goed kopiëren.
"Mijn vader maakte prachtige kopieën van de schilderijen van Rembrandt en Vermeer."
Ik herinner me veel bewonderende blikken van bezoekers in ons huis omdat ze meenden een Rembrandt of een Vermeer te herkennen, maar het waren kopieën die mijn vader had gemaakt.
Hoe dan ook, op het college tekende ik vaak met houtskool, en ik herinner me dat ik eens ongelooflijk blij ben geweest toen iemand me een boek gaf met foto's van alle historische gebouwen in Leuven. Die heb ik dan nagetekend en dat verschafte me veel plezier.
Ik ben dan later beginnen schilderen met waterverf, maar dat was heel moeilijk. Ik ben daarom overgeschakeld op olieverf en nu schilder ik steeds vaker met acryl. Schilderen is altijd een zeer goede ontspanning geweest om mijn hoofd vrij te maken.
Ik werk niet met modellen, maar doe alles gewoon uit het hoofd. Ik begin meestal op een zondagmiddag, zet dan muziek op, zodat ik niets anders hoor en zes of zeven uur later moet het werk af zijn."
Mark Eyskens herinnert zich dat een werk van hem een enkele keer wel eens is verkocht voor iets meer dan duizend euro, maar voegt er dadelijk aan toe dat de meeste van de zowat zeshonderd schilderijen die hij ooit maakte, zijn weggegeven als tombolaprijs op verkiezingsbals.
Mark Eyskens
"Ik heb 26 jaar in het parlement gezeten en dat betekent dat ik dus ook veel verkiezingen heb meegemaakt", lacht hij. "Mijn schilderijen waren daar altijd welkom als prijs, en ook mijn vrouw vond het een goede zaak dat ze op die manier het huis uit geraakten.
Al moet ik zeggen dat ik ook enkele keren mijn werken heb kunnen tentoonstellen. Maar ik heb zelfkennis genoeg om te beseffen dat het allesbehalve om meesterwerken gaat. Dat hoeft ook niet, want schilderen verschaft me net als muziek en literatuur vooral plezier.
Ik had ooit eens kunstpaus Jan Hoet op bezoek. Die keek wat meewarig naar al mijn schilderijen, waar hij niets aan vond. De resten olieverf die zich op een hoek van mijn werktafel hadden opgestapeld vond hij wel interessante kunst."
Mark Eyskens zelf bewondert vooral de surrealisten: "Magritte en Dali vind ik fantastisch. En natuurlijk ook Paul Delvaux, die ik als gevolg van een familieband trouwens vaak persoonlijk heb ontmoet."
Pleidooi voor meer openheid
Dat Mark Eyskens op zoveel terreinen actief en productief is, mag voor de buitenwereld misschien verrassend zijn, zelf vindt hij het kennelijk de normaalste zaak ter wereld: "Zelfs als ik drie levens had, zou ik nog niet alles kunnen doen, wat ik graag doe."
De vraag of zijn brede interesses hem ook geholpen hebben in zijn academische en politieke carrière, beantwoordt hij volmondig affirmatief: "Ik vind dat soort kruisbestuiving inderdaad heel positief. Al moet ik eraan toevoegen dat zoveel zaken combineren tot voor enkele jaren kennelijk gemakkelijker was dan nu.
"Mensen lijken nu veel meer echt gedwongen te zijn om maar op één ding te focussen. In de academische wereld staan professoren onder grote druk om zoveel mogelijk te publiceren. "
Mensen lijken nu veel meer echt gedwongen te zijn om maar op één ding te focussen. In de academische wereld bijvoorbeeld staan professoren onder grote druk om zoveel mogelijk te publiceren. To publish or perish is daar tegenwoordig het ordewoord.
Interdisciplinariteit en interdependentie
Mark: "Met als gevolg dat mensen zodanig onder druk komen te staan, dat ze volledig uit de bocht gaan, zoals we enkele jaren geleden zagen met de Nederlandse professor Diederik Stapel die moest toegeven dat hij talloze onderzoeken had vervalst of ze zelfs helemaal uit zijn duim had gezogen.
Ook in de politiek is de druk flink toegenomen, met de media die er werkelijk elke seconde op zitten en de sociale media zoals Twitter, waardoor nieuws zich razendsnel verspreidt. Er is amper nog tijd voor de vaak broodnodige reflectie."
Precies omdat hij een brede helikoptervisie zo belangrijk vindt, richtte Mark Eyskens in de jaren negentig aan de universiteit van Leuven het programma Lessen voor de XXI-ste eeuw op. Dezelfde titel die later door Yuval Noah Harari zou gekozen worden voor een van zijn boeken.
"Het is nog altijd een interfacultair college dat een staalkaart biedt van actuele onderzoeksthema's in 13 lessen", zegt Mark Eyskens niet zonder trots. "Docenten uit verschillende disciplines brengen een relevant thema ter sprake dat hen na aan het hart ligt. Elk jaar komen andere thema's aan bod.
Dit initiatief biedt een unieke gelegenheid om over de grenzen van de vakdisciplines heen te kijken en de horizon te verbreden. Het komt tegemoet aan de idee van een universiteitsbrede algemene vorming.
Specifiek en bijzonder motiverend voor studenten van de KU Leuven is het feit dat deze interfacultaire lessencyclus als keuzeopleidingsonderdeel - met het daarbij behorende examen - kan worden opgenomen in het studieprogramma van elke faculteit.
Het belang van interdisciplinariteit en verbanden zien, neemt hand over hand toe. We zien de laatste jaren steeds duidelijker dat alles met alles samenhangt.
Je hoort mensen tegenwoordig toch om de haverklap zeggen hoeveel waarde ze hechten aan het zogenaamde out of the box denken. Welnu, één van de essentiële voorwaarden om dat te leren is verder durven kijken dan je neus lang is. Ik juich het dan ook sterk toe dat studenten tegenwoordig alles met alles kunnen combineren."
Onderwijsvernieuwing
"Ons onderwijs is zeker niet slecht, maar het ontbreekt toch soms nog aan inzicht in synthese."
De leiders van morgen moeten volgens Mark Eyskens niet alleen specialistische maar zeker ook een brede algemene kennis hebben: "Ons onderwijs is zeker niet slecht, maar het ontbreekt toch soms nog aan inzicht in synthese. Twee vakken zouden daar sterk kunnen toe bijdragen en ik pleit er dan ook voor dat daar meer aandacht voor zou komen."
Ik heb het in de eerste plaats over comparatieve beschavingsgeschiedenis. Dat zou veel lacunes kunnen opvullen. Het zou mensen beter kunnen doen inzien dat de dominantie van de Verenigde Staten en Europa in de laatste twee eeuwen geen verworven recht is, dat er periodes geweest zijn dat andere beschavingen veel verder stonden dan die van het westen en dat we bijvoorbeeld ook heel veel te danken hebben aan uitvindingen van de Arabieren zoals de sextant en de algebra.
En daarnaast zouden alle studenten die morgen onze maatschappij in goede banen zullen moeten leiden zich ook meer dan nu het geval is moeten verdiepen in filosofie."
Polarisatie is geen oplossing
Mark Eyskens geeft met zijn pleidooi voor meer openheid en een brede visie ook aan dat hij het niet begrepen heeft op eng nationalisme.
"Verdeeldheid zaaien en polariseren - iets wat met name de jongste jaren een enorme opgang heeft gemaakt - is niet de oplossing voor de huidige maatschappelijke en economische problemen", zegt hij daarover.
"Samenwerken op alle vlakken is een absolute noodzaak om alle grote problemen van vandaag aan te pakken."
"Gelukkig zie ik ook ontwikkelingen die juist in de andere richting gaan. Denk maar aan fenomenen als crowdsourcing. Het is voor mij een evidentie dat velen meer weten dan één en dat we juist moeten streven naar meer openheid en samenwerking op alle vlakken. Dat is een absolute noodzaak om de grote problemen van vandaag aan te pakken.
Collectivisme, liberale kapitalisme en christendemocratie hebben afgedaan
In één van zijn laatste boeken wees Eyskens er al dat drie grote stromingen die de afgelopen eeuw aan de orde zijn geweest - het collectivisme, het liberale kapitalisme en de christendemocratie - hebben afgedaan.
Mark: "De visie van Marx is totaal achterhaald, want niet arbeid en kapitaal vormen de basis van de vooruitgang maar wel menselijke kennis. Het wilde kapitalisme, waarbij een CEO van een multinational als hij 's morgens bij het scheren in de spiegel kijkt, zelfvergenoegd verklaart dat in zijn rijk net als bij Keizer Karel de zon nooit ondergaat, is duidelijk ook op een grens gebotst. Oligopolies die alle macht bij zich concentreren, zijn gevaarlijk.
"Inclusie moet veel meer in de plaats komen van uitsluiting."
En het almaar toenemende individualisme dat we de laatste jaren hebben gezien is duidelijk niet te rijmen met de christelijke boodschap. Het bewijst allemaal dat we moeten leren dat alles veel meer een én-én verhaal is dan een verhaal van of-of. Inclusie moet veel meer in de plaats komen van uitsluiting."
Green Deal toont de juiste weg
"Ik zeg altijd dat de aarde vast en rond is, maar dat we veel meer moeten leren dat de wereld vlak en vloeibaar is" zegt Mark Eyskens nog. "Natuurlijk hebben we de impact onderschat van de snelle en explosieve groei van de Europese Unie naar 27 lidstaten. Natuurlijk hebben wij als politici ook onvoldoende aan de bevolking duidelijk gemaakt welke gevolgen de Europese eenmaking kon hebben.
En het spreekt voor zich dat we onvoldoende rekening hebben gehouden met snel veranderende contexten. Maar gedane zaken nemen geen keer. Je moet in het leven altijd vooruit kijken. Ook na de coronacrisis moeten we aan de toekomst denken."
"Ik ben ervan overtuigd dat investeringen in meer infrastructuur, innovatie en een groene economie de landen van het oude continent weer op het juiste spoor kunnen krijgen."
Ik ben ervan overtuigd dat investeringen in meer infrastructuur, innovatie en een groene economie, zoals ze in de Green Deal van de Europese Unie zijn beschreven, de landen van het oude continent weer op het juiste spoor kunnen krijgen.
Tegelijk zullen we heel goed de democratische instellingen moeten bewaken. Met openheid en samenwerking kunnen we volgens mij wel op relatief korte termijn de moeilijkheden achter ons laten."
[bron: https--www.re-story.be/nl/stories/2020/mark-eyskens-vraagtekenzaaier]
--- Over (foto 2): Uitgeverij Lannoo Tielt ---
Over ons
Lezers de boeken geven die ze altijd al zochten, boeken de lezers geven die ze verdienen.
Lannoo Uitgeverij is een warm uitgeefhuis met vele kamers en een unieke structuur. We koppelen de slagkracht van een groot en gezond familiebedrijf aan de persoonlijke aanpak van kleinschalige boekenateliers en teams die dicht bij onze auteurs, partners en lezers staan. Deze combinatie - een stevige onderbouw en dynamische bovenbouw - geeft vuurwerk.
Uitgeven doen we nuchter maar gepassioneerd, standvastig maar wendbaar, veeleisend maar respectvol, nauw betrokken bij al wat leeft en beweegt in de wereld rondom ons. Alleen zo kun je de meest relevante kennis en mooiste verhalen van getalenteerde auteurs, over een brede waaier aan onderwerpen, bij een groot publiek brengen - in de best mogelijke kwaliteit.
Al meer dan 100 jaar runt de familie Lannoo de uitgeverij op deze manier, samen met een groep gedreven vakmensen. Met liefde voor boeken, gezond verstand en internationale ambitie. Geworteld in vrij en menselijk ondernemerschap, met bijzondere kwaliteit als rode draad.
Met deze visie op uitgeven willen we maatschappelijke, culturele en economische meerwaarde creëren. Mensen verrassen met boeken die bijblijven. Hen verbinden met elkaar, met onderwerpen die leven en woorden die ertoe doen. Lezers raken en inspireren om te groeien, zowel persoonlijk als professioneel, emotioneel als intellectueel. Boekplezier aanwakkeren, op papier of digitaal.
Kortom: Lannoo Uitgeverij wil lezers de boeken en beleving geven die ze altijd al zochten, boeken en auteurs de lezers geven die ze verdienen.
Raad van Bestuur & Directie
Raad van Bestuur
- Luc Vansteenkiste, voorzitter
- Philippe de Vicq
- Katya Degrieck
- Karel Lannoo
- Matthias Lannoo
- Lieven Sercu
- Yvonne van Oort
Secretaris: Fleur Braekevelt
Erevoorzitters:
- Herman Daems (2012-2015)
- Theo Peeters (2002-2012)
- Godfried Lannoo┼ (1992-2002)
Groepsdirectieoverleg
Bestaande uit leden van het Directieoverleg België en Directieoverleg Nederland
Directieoverleg België
- Matthias Lannoo, CEO en voorzitter (Groeps)directieoverleg
- Lieven Sercu, algemeen directeur Lannoo Uitgeverij
- Kurt Devriese, directeur Lannoo Graphics
- Frank de Wulf, directeur DistriMedia nv
- Veerle Peeters, CFO
- Katrien Beeusaert, directeur Sales & Marketing Lannoo Uitgeverij
- Maarten Van Steenbergen, directeur-uitgever Lannoo Uitgeverij
- Margot Lannoo, Strategic Project Manager
Secretaris: Fleur Braekevelt
Directieoverleg Nederland
- Yrja Danner, voorzitter Directieoverleg en algemeen directeur Park Uitgevers bv
- Yvonne van Oort, bestuurder namens de Nederlandse vennootschappen
- Matthias Lannoo, CEO
- René Vries, groepscontroller en CFO Nederland
- Maaike le Noble, algemeen directeur Meulenhoff Boekerij bv
- Barend Wallet, directeur-uitgever Unieboek | Het Spectrum bv
- Jenneke van Mourik, Business Unit Manager TerraLannoo bv
- Margot Lannoo, Strategic Project Manager
Secretaris: Ingrid Kerssen
[bron: https--www.lannoo.be/nl/over-ons]
Mijlpalen
Enkele mijlpalen in de geschiedenis van Uitgeverij Lannoo nv.
1909 Joris Lannoo richt in Tielt Drukkerij-Uitgeverij Lannoo op: met de hulp van zijn ouders koopt hij de kleine drukkerij Horta. Nog datzelfde jaar rolt de eerste Lannoo-uitgave van de persen: Vliegt de Blauwvoet? Storm op zee! Liederen voor het Tieltsch Studentengild.
1914-1919 De 'Groote Oorlog' gooit roet in het eten: Joris Lannoo neemt in 1914 dienst als vrijwilliger in het Belgische leger en hervat zijn uitgeversactiviteiten in 1919; Joris Lannoo bouwt de uitgeverij daarna verder uit met auteurs als Albrecht Rodenbach, Guido Gezelle, Stijn Streuvels, Edward Vermeulen en professor Frans Daels.
1926 Een aparte afdeling Gelegenheidsgrafiek komt tot stand en brengt onder andere geboortekaartjes, doodsprentjes, wenskaarten en menukaarten op de markt; ze legt de basis voor het huidige Lannoo Graphics.
1940-1945 Tijdens de oorlogsjaren bouwt Joris Lannoo het bedrijf verder uit. Hij publiceert verschillende volksuitgaven aan lage verkoopprijzen, de voorlopers van het pocketboek; auteurs als Emiel van Hemeldonck, Anton van de Velde en F.R. Boschvogel doen hun intrede in het Lannoo-fonds.
1959 Het familiebedrijf is vijftig jaar oud en wordt een vennootschap. De derde generatie - Godfried en Jan Lannoo - neemt de leiding over.
1971 Joris Lannoo overlijdt in Tielt. Het bedrijf kent in de jaren zeventig een sterke groei onder leiding van zijn zonen Godfried en Jan Lannoo; Drukkerij-Uitgeverij Lannoo krijgt in binnen- en buitenland verschillende prijzen vanwege de grafische en inhoudelijke kwaliteiten van zijn publicaties.
1980-1985 De vierde Lannoo-generatie maakt haar opwachting in de onderneming. In 1981 start Drukkerij-Uitgeverij Lannoo met Studio Lannoo,
een eigen ontwerpstudio die de grafische vormgeving verzorgt van de boeken en papierwaren.
1991 Het bedrijf wordt gesplitst in twee zelfstandige ondernemingen: Uitgeverij Lannoo nv en Drukkerij Lannoo nv.
1993 Uitgeverij Lannoo richt in Brussel Éditions Racine op. Deze Franstalige uitgeverij brengt kunstboeken en algemene literatuur.
1994 Matthias Lannoo wordt algemeen directeur van Uitgeverij Lannoo. Aan de Meulebeeksesteenweg verrijst DistriMedia nv, het distributiecentrum van Uitgeverij Lannoo.
1996 Lannoo Graphics opent een verkoopkantoor in Nederland.
1997 Uitgeverij Lannoo gaat mee met haar tijd: de afdeling Nieuwe Media ziet het licht en DistriMedia nv behaalt het ISO-9002-certificaat.
1998 In joint venture met Touring Club wordt Uitgeverij Touring Lannoo opgericht. Ze zal Nederlandstalige en Franstalige toeristische uitgaven brengen voor de leden van Touring Club; het tijdschrift Focus on Flanders informeert vanaf nu wekelijks het buitenland over wat in Vlaanderen leeft.
1999 Het bedrijf viert zijn negentigjarig bestaan met een nieuw logo. Uitgeverij Terra bv, een belangrijke Nederlandse uitgever van lifestyleboeken, wordt overgenomen; ook Lannoo Uitgeverij richt in Nederland haar eigen verkoopkantoor op.
2002 Uitgeverij Lannoo neemt ASdu International nv over, de Belgische marktleider van informatica- en managementboeken.
2003 In Leuven wordt de wetenschappelijke afdeling LannooCampus opgericht. Lannoo Graphics start een agentuur in de UK.
2004 Een agentuur in Frankrijk versterkt verder de Europese positie van Lannoo Graphics.
2005 Michelin en Uitgeverij Lannoo ondertekenen een samenwerkingsakkoord rond de verkoop en distributie van hun
toeristische uitgaven in de Benelux en de uitgave van de Nederlandstalige versie van de Guides Verts.
2010 Lannoo koopt uitgeverijen Meulenhoff Boekerij en Uitgeverij Unieboek | Het Spectrum bv.
2015 Overname activiteiten Academia Press (Gent).
2018 Alle Nederlandse uitgeverijen verhuizen naar de Mondriaantoren in Amsterdam.
2018 Distrimedia neemt het e-commerce fulfilmentbedrijf Libridis over uit Sint-Niklaas.
2019 De gerenoveerde kantoren in de Kasteelstraat 97 in Tielt worden in gebruik genomen.
2019 Samen met André Van Halewyck blaast Lannoo uitgeverij Kritak nieuw leven in.
2020 Lannoo viert zijn 111de verjaardag.
[bron: https--www.lannoo.be/nl/mijlpalen]
Lannoo vindt verloren boeken terug
Lannoo, een bedrijf dat boeken maakt en verkoopt, is op zoek naar 34 van zijn eigen boeken en heeft er zelfs geld voor over om ze terug te kopen. De oproep in De Standaard miste zijn effect niet.
Uitgeverij Lannoo, die vanavond in Brussel haar honderdste verjaardag viert, heeft sinds 1909 naar schatting 12.000 boeken gepubliceerd. Van alles hebben ze op de hoofdzetel in Tielt minstens één exemplaar bewaard, behalve van 34 titels. Nu Lannoo bezig is om zijn archief digitaal te inventariseren, doet het een verwoede poging om die laatste gaten in het geheugen van het bedrijf te dichten.
Een oproep in onze krant vandaag om de uitgeverij daarbij een handje te helpen miste zijn effect niet. Omstreeks 11 uur deze voormiddag waren al een tiental van de gezochte boeken opgedoken. Tegen welke voorwaarden de uitgeverij de exemplaren ook daadwerkelijk in handen krijgt, is nog niet helemaal duidelijk. Maar hoopgevend is het wel.
1. Johannes Jörgensen, De jongste dag, 1945
2. H. De Gryse, Pastoor Van Hee, 1945 *
3. Wiet Karrekiet (ps. van Valery Stuyver), De trouw van de Serre, 1946
4. Dan. A. Lord, Geen deur tussen beide, 1949 *
5. Dan. A. Lord, De wijsheid van de wijzen, 1951
6. Georg Hermanowski, Die Stimme des schwarzen Löwen: Geschichte des flämischen Romans, 1961 *
7. Bodo Harenberg en Ludwig Hertel, Lannoo's jeugdboek met verbazingwekkende feiten, 1974
8. Jac. Linders, Luuk en Lonneke op de kermis, 1976
9. Jef Mergaert, Leven is (posterboek), 1976
10. Mieke Martens, Kleine Sara, 1979
11. Mieke Martens, Kleine Sara en haar allerbeste vrienden, 1979
12. Christiane Gaud en Bernard Descouleurs, Het verhaal van Maria die ons hart laat zingen, 1980
13. Juan Capdevila, Ivo in de sneeuw, 1980
14. Juan Capdevila, Ivo in het circus, 1980
15. Diane Broeckhoven, Dagboekje van Matthijs, 1980
16. Leopold Kympers, Bekaert 100: développement économique dans le sud de la Flandre Occidentale, 1980 *
17. Lannoo's Toeristische Atlas Oostenrijk, 1981
18. Joke Jolink, De dropjesboom, 1983
19. Henri Nouwen, Een brief van troost en bemoediging, 1987
20. Belgium: Unity of diversity, 1987
21. Hugo Maertens en Guy Lemaire, Aimer la Wallonie, 1988
22. Hugo Maertens en Guy Lemaire, Liebenswerte Ardennen, 1988
23. De beschikbare ruimte: reflecties over bouwen, 1990
24. Jan van Ruusbroec, Vanden blinckenden steen, 1991
25. Gustaaf Asaert e.a., The 'Naties' in the port of Antwerp, 1993
26. Harold van de Perre, Van Eyck: Het Lam Gods (Engels), 1995
27. Andrew Lockie en Nicola Geddes, De complete gids voor homeopathie, 1996 *
28. Philip Whitfield, Ons lichaam: de complete familiegids over de werking van het menselijk lichaam, 1996 *
29. Italiaanse keuken, 1997
30. La passion pour les herbes, 1997
31. Vlaams Parlement, 1998
32. Mick Aston en Tim Taylor, Atlas van de archeologie, 1999 *
33. Misjel Decleer, Nature en Belgique, 1999
34. Atlas de l'Europe, Touring, 2000
(* weer opgedoken sinds onze oproep)
Help Lannoo de 34 ontbrekende boeken te vinden: mail naar persenmarketing@lannoo.be
[bron: https--www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20090908_057]
--- Over (foto 3): Mark Eyskens ---
Marc Maria Frans burggraaf Eyskens (Leuven, 29 april 1933) is een Belgische emeritus hoogleraar, econoom, politicus en essayist. Van april tot december 1981 was hij premier van België.
Biografie
Jeugd
Mark Eyskens is de zoon van politicus en premier Gaston Eyskens (1905-1988) en Gilberte Depetter (1902-1988). Hij had een broer, Erik Eyskens (1935-2008), die chirurg was in Antwerpen. Een andere broer en zus overleden op jonge leeftijd.
Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog vluchtte moeder Eyskens met de kinderen voor bombarderende Stuka's naar de kust, terwijl vader Eyskens zich naar het parlement in Brussel begaf. Toen duidelijk werd dat de Duitse opmars niet kon worden gestuit zoals in de Eerste Wereldoorlog vluchtte het ganse gezin naar Frankrijk.
Tijdens de bezetting hervatte de Katholieke Universiteit Leuven haar werkzaamheden en het gezin Eyskens keerde terug naar België. Het laatste jaar van de oorlog werd Leuven intensief gebombardeerd en het gezin Eyskens bracht veel tijd door in de kelder. Na de oorlog vatte Mark Eyskens zijn middelbare studies aan het Sint-Pieterscollege aan.
Studies
Eyskens blonk reeds tijdens de middelbare school uit toen hij de Grieks-Latijnse richting afsloot als primus perpetuus die onderscheiden werd met een gouden medaille. In 1956 werd hij met grootste onderscheiding doctor in de rechten aan de Katholieke Universiteit Leuven. Ondertussen werd hij in 1953 - eveneens met grootste onderscheiding - baccalaureaat in de wijsbegeerte. Verder werd hij in 1962 doctor in de economische wetenschappen aan de KU Leuven en behaalde hij in 1957 een Master of Arts in de economie aan de Columbia-universiteit in New York. Aan de KU Leuven was hij actief in het Katholiek Vlaams Hoogstudentenverbond en redactielid van Ons Leven, het blad van KVHV.
Academische loopbaan
In 1961 werd Eyskens assistent en het jaar daarop docent aan de faculteit Economische en Toegepaste Economische Wetenschappen van de KU Leuven. Zo gaf hij onder meer les aan Herman Van Rompuy, die later premier van België en voorzitter van de Europese Raad werd. In 1967 werd hij gewoon hoogleraar belast met de leergangen algemene economie, micro-economie en publieke financiën. Vanaf 1976 was hij aan dezelfde universiteit buitengewoon hoogleraar.
In de periode 1972-1976 was hij commissaris-generaal en voorzitter van de raad van bestuur van de unitaire structuur Katholieke Universiteit Leuven - Université catholique de Louvain (UCL) en stond hij dus in voor de splitsing van de tweetalige universiteit in twee eentalige universiteiten als gevolg van Leuven Vlaams.
Eyskens bekleedt en bekleedde heel wat academische functies. Zo was hij:
- lid van het Belgisch comité van de Club van Rome (1972-1978)
- lid (sinds 1987) en voorzitter (2003-2004) van de Koninklijke Vlaamse Academie van België voor Wetenschappen en Kunsten
- lid van de Academia Europaea (sinds 1989)
- voorzitter van de Christian Academy for European Dialogue
- voorzitter van de Vlaamse Academische Stichting
- voorzitter van het Centrum voor Europese Cultuur
- bestuurslid van Vrienden van de Hebreeuwse Universiteit van Jeruzalem
- voorzitter van de Raad voor Europees Onderzoek
- voorzitter van de Stichting Hoover
- lid van de Competitiveness Advisory Group van de Europese Commissie
- bestuurder van de Universitaire Stichting
- lid van de adviesraad van het Nexus Instituut van de Universiteit Tilburg
In 1992 werd hij weer hoogleraar in de economie, een functie die hij tot aan zijn emeritaat in november 1998 uitoefende. Verder richtte hij in 1994 aan de KU Leuven het cursusprogramma "Lessen voor de 21ste eeuw" op, waarvan hij de bestuurder werd.
Politieke loopbaan
De politieke loopbaan van Eyskens begon toen hij in 1962 adviseur van minister van Financiën André Dequae werd, wat hij bleef tot 1965.
Van 1976 tot 1992 volgde hij voor de CVP een ministeriële loopbaan: van 1976 tot 1977 was hij staatssecretaris van Ruimtelijke Ordening en Huisvesting, van 1977 tot 1979 staatssecretaris van Begroting en Vlaamse Zaken, van 1979 tot 1980 minister van Ontwikkelingssamenwerking, van 1980 tot 1981 en van 1985 tot 1988 minister van Financiën, van 1981 tot 1985 minister van Economische Zaken en van 1989 tot 1992 minister van Buitenlandse Zaken. In 1990 ondertekende en bekrachtigde hij samen met veertien andere regeringsleden een van de meest liberale abortuswetgevingen ter wereld.
Tevens zetelde Eyskens van 1977 tot 2003 voor het arrondissement Leuven in de Kamer van volksvertegenwoordigers. In de periode mei 1977-oktober 1980 zetelde hij als gevolg van het toen bestaande dubbelmandaat ook in de Cultuurraad voor de Nederlandse Cultuurgemeenschap, die op 7 december 1971 werd geïnstalleerd. Vanaf 21 oktober 1980 tot mei 1995 was hij lid van de Vlaamse Raad, de opvolger van de Cultuurraad en de voorloper van het huidige Vlaams Parlement.
In 1991 kwam hij als minister van Buitenlandse Zaken in nauwe schoentjes toen terrorist Whalid Khaled in Brussel kwam onderhandelen voor de Aboe Nidalorganisatie over het ruilen van de Silco-gijzelaars tegen Saïd Al Nasr, dader van de aanslag in Antwerpen 1980. Hij overleefde een vertrouwensstemming en verklaarde achteraf: "Mocht ik in de Britse regering hebben gezeten, dan was ik natuurlijk al lang opgestapt. Maar we zijn hier in België. Hier is de politiek een kippenhok."
Van 1980 tot 1981 en van 1985 tot 1988 was Eyskens gouverneur van het Internationaal Monetair Fonds en de Wereldbank, van 1992 tot 2003 lid van de Raad van Europa en van de Vergadering van de West-Europese Unie. Sinds 18 november 1998 is Eyskens Minister van Staat.
Van 2006 tot 2009 was hij ook nog provincieraadslid van Vlaams-Brabant en van 1994 tot 2000 gemeenteraadslid van Leuven.
Eerste minister
Van 6 april 1981 tot 17 december 1981 was hij eerste minister van België voor de CVP in een regering van CVP/PSC en SP/PS, de regering-M. Eyskens I. Op 21 september viel de regering na een conflict over de financiering van de Waalse staalindustrie. De val van de regering kondigde hij ludiek aan met de woorden: "Het is vandaag 21 september, de eerste dag van de herfst, het vallen van de bladeren... De regering is ook gevallen." Bij de vervroegde verkiezingen die hierop volgden, die op 8 november plaatsvonden, kwam een van de maatregelen van het kabinet Eyskens tot uiting: voor het eerst mochten 18- tot 21-jarigen ook hun stem uitbrengen. Op 17 december werd Eyskens opgevolgd door Wilfried Martens, die eveneens zijn voorganger als eerste minister was.
De regering-M. Eyskens kreeg nooit echt greep op de problematische economische toestand van België en de ontsporende staatsfinanciën. Zo schreef journalist Rik Van Cauwelaert in de krant De Tijd van 11 oktober 2013: "Mark Eyskens zou later, in een cynische bui, zijn regering omschrijven als 'een pedagogische demonstratie van hoe het niet moest.' En dat hij daar cum laude in slaagde, bewijzen volgende cijfers. Tijdens zijn regeerperiode, minder dan een jaar, steeg het aantal werklozen met 100.000, liep het begrotingstekort op van 8,5 naar 12,6 procent en schoot de overheidsschuld naar een schrikwekkende 135 procent van het bbp".
Na de politiek
Eyskens bekleedde na zijn ambt als eerste minister verschillende bestuursmandaten. Zo was hij :
- voorzitter van de jury van de AKO-Literatuurprijs (1993)
- voorzitter van het Festival van Vlaanderen (1995 - 2016)
- voorzitter van de Francqui-Stichting (2002 - 2015)
- voorzitter van het Archief en Cultureel Centrum van Arenberg
- voorzitter van het Instituut voor Europees Beleid
- ondervoorzitter van het Koninklijk Instituut voor Internationale Betrekkingen
- bestuurder van het Europees Poëziecentrum in Leuven
- bestuurder van de Internatinoal Crisis Group
- voorzitter van de MidAtlantic Group
- bestuurder van Flanders DC (2004-2009)
Ook in het bedrijfsleven bekleedde hij diverse bestuursmandaten. Hij was voorzitter van de raad van bestuur van UCB en bestuurder van de Bank Brussel Lambert en ING België (tevens lid van de internationale adviesraad), Gevaert, Gerling, Koninklijke Joh. Enschedé, Koninklijke Nagron, Atradius, Cobepa en Asturienne.
Verder is Eyskens :
- voorzitter van de Arenberg Stichting
- voorzitter van de Internationale Vriendenkring Anton van Wilderode (sinds 1995)
- trustee van het International House in New York sinds 1985
- bestuurder van de Contius Foundation sinds 2006
- bestuurder van de Stichting van het Jodendom van België
Personalia
Eyskens staat bekend als een vlotte, meertalige en humoristische causeur en tafelredenaar. Hij heeft een uitgebreid aantal boeken gepubliceerd, meestal essayistisch van inhoud. Hij is ook amateurschilder, werk dat hij zelf met humor bespreekt.
Hij is getrouwd met jonkvrouw Anne Rutsaert (1939), licentiate in de politieke wetenschappen, dochter van (sinds 1971) ridder Joseph Rutsaert (1905-1998), eerste voorzitter van het Hof van Cassatie. Het echtpaar kreeg vijf kinderen. Na het overlijden van zijn vader werd Eyskens burggraaf.
Eretekens
- Fellow van de Belgian American Educational Foundation (1956)
- J.M. Huygheprijs voor staatshuishoudkunde (1964)
- Prijs van de Scriptores Christiani (1986)
- Vlag van België België Minister van Staat (KB 18 november 1998)
- BeNeLux-Europa Prijs (2000)
- Vlag van België België Grootkruis in de Orde van Leopold II (KB 11 mei 2003)
- Vlag van België België Grootofficier in de Kroonorde
- Grande médaille d'Or Arts-Sciences-Lettres avec plaquette d'honneur (2007)
- Erelid van de Vereniging voor Internationale Relaties sinds januari 2009
- Vlag van Spanje Caballero benefactor de Yuste
- Vlag van Mexico Grootlint in de Orde van de Azteekse Adelaar
- Vlag van Rwanda Grootlint en Commandeur in de Nationale Orde van de Duizend Heuvels
- Vlag van Kameroen Grootlint in de Orde van Verdienste
- Vlag van Zuid-Korea Grootlint in de Grote Orde van Mugunghwa
- Vlag van Italië Grootlint in de Orde van Verdienste
- Vlag van Griekenland Grootkruis in de Orde van de Eer
- Vlag van Frankrijk Commandeur in het Legioen van Eer
- Vlag van Nederland Commandeur in de Orde van de Nederlandse Leeuw
Boeken en publicaties
- De rationalisatie van het gedrag van de consument, Uystpruyst, Leuven, 1962.
- Inleiding tot de economische wetenschap, collegenota's, twee delen, Wouters, 1965.
- Micro-economische theorie, collegenota's, twee delen, Wouters, 1966.
- Economie als tijdverdrijf De Nederlandsche Boekhandel, 1969.
- Uitdagingen voor een moderne universiteit, Leuven, 1970.
- Van gisteren naar morgen, economisch bekeken, DNB, Pelckmans, 1971.
- Open brief aan de studenten, Lannoo, 1973.
- Ambrunetië of het Avondland in de Morgen, DNB,1974.
- Bouwstenen van de gemengde Economie, twee delen, Standaard wetenschappelijke uitgeverij, 1976.
- Economie van Nu en Straks, DNB, 1977.
- Ambrunise ou la quadrature du siécle, Arts et Voyages, 1977
- Brief aan de Ambrunetiërs, DNB, 1978.
- Eén Aarde, twee werelden, Min. Ontwikkelingssamenwerking, 1979.
- Une terre, deux mondes, Min. de la coopération au développement, 1979.
- Bron en Horizon. Het avondland uit de impasse, Lannoo, 1985.
- La source et l'Horizon. Le redressement de la société Européenne, Duculot, 1985
- Economie voor iedereen, Pelckmans, 1989.
- Het storende levensverhaal van Professor J.K. Mortal. Een boek over mens en men, Lannoo, 1989.
- Economie pour tous, Labor, 1990.
- Wegwijs Geld, met R. Dillemans en W. van Gerven, eerste deel, Davidsfonds, 1990.
- From detente to entente. The impact of the implosion of communism, Minaffet, 1990.
- Vie et mort de J.K. Mortal, professeur extraordinaire, Albatros, Paris, 1991.
- Buitenlandse zaken 1989-92. Van confrontatie naar coöperatie, Lannoo, 1992.
- Affaires Etrangères 1989-92, De la coopération à la confrontation, Créart, 1993.
- Vaders Dood en Leven, in 'De Memoires van Gaston Eyskens', Lannoo, 1993.
- Beleving en Belofte. Een Nieuwjaarstijding. Toespraak van Mark Eyskens op de voorstelling van de Memoires van Gaston Eyskens, Lannoo, 1994.
- De grote verjaring, van de 20ste eeuw naar het 3de millennium, Lannoo, 1994.
- Is verandering vooruitgang? De maatschappelijke gevolgen van de 3de industriële revolutie, Davidsfonds, 1995.
- Le fleuve et l'océan. Du vingtième siècle au troisième millénaire, Racine, 1995.
- Lessen voor de 21ste eeuw, eerste hoofdstuk in collectief werk', LeuvenUP, 1995.
- De reis naar Dabar. Een metafysische thriller, Lannoo, 1996.
- L'affaire Titus. Métaroman, Racine, 1998.
- De Lust der verbeelding, Lannoo, 1998.
- Er zijn geen economische problemen. Pleidooi voor een meta-economie, Davidsfonds, 1999.
- Democratie tussen spin en web, Leuven Universitaire pers, 1999.
- Leven in tijden van Godsverduistering, Lannoo, 2001.
- Geloof en Hoop, Universitaire parochie, 2002.
- Het verdriet van het werelddorp, Davidsfonds, 2001.
- Het hijgen van de geschiedenis, Lannoo, 2003.
- De houdbaarheid van de welvaartsstaat. De onmogelijkheid van het noodzakelijke, VKW, 2004.
- Omdat wij van de avond nooit genezen. Een poëtische kroniek, Davidsfonds, 2004.
- De Oude Prof en de zee. Tweespraak over zin en zijn, Lannoo, 2005.
- Mijn levens. Een reis door de tijd, Lannoo, 2008.
- A la recherche du temps vécu. Mes vies, Racine, 2010.
- Mijn Amerika, Pelckmans, 2012 (bijdrage)
- Macht en gezag, Witsand Uitgevers, 2013
- Veelal, een theorie van alles, Lannoo, 2015
- Wat ligt er ten noorden van de noordpool?, Witsand Uitgevers, 2016
- Vandaag is morgen gisteren, Witsand Uitgevers, 2019
- Een wereldbeving die corona heet, Witsand Uitgevers, 2020
Trivia
- Eyskens had een cameo in de stripreeks Nero door Marc Sleen. In het album De A-straal (1981) vindt Adhemar een wapen uit waarvan de straal iedereen vrijgevig en goedhartig maakt. Op zeker moment wordt deze A-straal gestolen door Polo, een ijscoman, die het wapen aan Eyskens wil verkopen. Eyskens vindt het vooral interessant om de mensen vrijgeviger te maken inzake hun belastingen (strook 38-40).
- Hij en Willy Claes worden bekritiseerd in het lied "Japanneezaffaire" door De Strangers.
- Eyskens had samen met zijn vader, Gaston Eyskens een cameo in de satirische strip Pest in 't Paleis (1983) door Jan Bosschaert en Guido Van Meir. Hij speelde de rol van Marcus Excus, "alchemist van vader op zoon".
- In 2007 deed Eyskens mee aan de quiz De Slimste Mens ter Wereld. Na zijn uitschakeling meldde hij "dat hij heeft vastgesteld dat er nog grote gaten in zijn kennis zijn". Om dat te verhelpen zou hij wat gaan "studeren, Google afschuimen en op Wikipedia gaan lezen".
- In 2009 zetelde Eyskens als een van de juryleden in het tv-programma De Slimste Mens ter Wereld op de Vlaamse zender Eén.
- Mark Eyskens is erevoorzitter van het Olivaint Genootschap van België.
Literatuur
- Aloïs Van de Voorde, Mark Eyskens, een biografie, Tielt, Lannoo, 2003.
[bron: wikipedia]
Zoekertjesnummer: m2240046671
Populaire zoektermen
Godsdienst, Theologie Boekencatechismus in Godsdienst, Theologiemissaal in Godsdienst, Theologieanimo godsdienst 4 ingevuldbijbel in Godsdienst, Theologiekerkboeken in Godsdienst, Theologieleerplan godsdienst in Boekenmark manson in Boekenacco in Godsdienst, Theologiedrempels in Godsdienst, Theologiekinderbijbel in Godsdienst, Theologiewerkplan godsdienst in Boekenlannoo in Encyclopedieënlannoo in Reisgidsenlannoo in Boekenatlas lannoo in Boekenlannoo autoboek in Boekenmark en mieke in Boekeneyskens mark in Boekenuikhoven in Immotrainer in Radiografisch | Vliegtuigenvelgen renault megane 3zolder platen in Platen en Panelenafkortingen in Zaagmachines