LUIK — boeken over de provincie en de stad

LUIK — boeken over de provincie en de stad

1. Luik - De provincie gisteren en vandaag - 1976 - TBE - €50
2. Kurk. Collection Images de Belgique - Charles Dessart - 1949 - 1949 - BE - 25€

Op te halen in Haltinne-Gesves.
Mogelijkheid tot verzending, verzendkosten volgens de door de koper gekozen formule.

1. De provincie gisteren en vandaag: Luik - 1976

Het bezoek van de koning aan de provincies, ter gelegenheid van de 25ste verjaardag van zijn regering, is een prestigieuze kans voor Crédit Communal om de provinciale instelling bekender te maken, in overeenstemming met de missie die ze zichzelf heeft opgelegd door de oprichting van haar cultureel centrum.

Weinigen hebben een duidelijk beeld van hoe hun provincie werkt. Toch voelen de meeste van onze medeburgers er een gevoel van verbondenheid mee, vergelijkbaar met dat wat hen verbindt met hun gemeente.

De publieke opinie meet het belang van de provincie over het algemeen aan de hand van het prestige van de gouverneur, de koninklijke commissaris en de president van het provinciebestuur. Maar de provinciale functie wordt niet goed ontvangen. Misschien is de reden dat het met discretie wordt uitgeoefend, wat ongebruikelijk is in het openbaar bestuur. Provinciale vertegenwoordigers hebben geen baat bij rechtstreeks contact met de burger, noch bij de alomtegenwoordigheid van de centrale macht; de regels van onverenigbaarheid die hun worden opgelegd - ze kunnen geen parlementslid zijn, noch van de colleges van wethouders - zijn hen misschien niet vreemd.

Net als het Rijk en de gemeente draagt de provincie echter aanzienlijk bij aan publieke activiteiten die het privéleven van de burger ondersteunen door te voorzien in belangrijke collectieve behoeften. Het provinciale bestuur is geografisch aangepast aan de menselijke dimensie en heeft zich nauw aangepast aan de specifieke behoeften van elke regio, waarbij de taken die de staat haar heeft gedelegeerd perfect zijn uitgevoerd, de taken die aan de gemeentelijke autoriteiten zijn overgedragen, waarbij enkele van de tekortkomingen van deze laatste en die van de centrale overheid zijn gecompenseerd en hun eigen beheer zorgvuldig is gemodelleerd op de specifieke kenmerken van de inwoners. Het is algemeen bekend dat de provincie toezicht uitoefent op de lokale autoriteiten om het bestuur van deze autoriteiten te integreren in het geheel van de openbare activiteiten.

Talrijke wettelijke bepalingen regelen de uitoefening van deze voogdij, die beperkt was tot bepaalde perioden en werd verlengd tot andere. Wat vaak over het hoofd wordt gezien, is dat provinciale activiteiten veel verder gaan dan deze missie.
Zelfs Pirenne had het mis toen hij sprak over de aanvankelijke beperktheid van de rol die volgens de wet aan de provincies was toebedeeld.

In werkelijkheid zijn er bij wet geen grenzen gesteld aan de decentralisatie van het openbare leven door bevoegdheden te delegeren aan de provincies. Noch de grondwet, noch de provinciale wet definiëren zaken van provinciaal belang. Specifieke wetten geven provinciale raden echter een aantal verantwoordelijkheden op verschillende gebieden: verkiezing van provinciale senatoren; presentatie van kandidaten voor bepaalde rechterlijke benoemingen; ingrijpen in de voorgestelde wijzigingen in de grenzen van provincies, districten, kiesdistricten, kantons en gemeenten en voor de benoeming van hoofdsteden; uitvaardiging van politiebevelen; interventie bij de uitvoering van werkzaamheden waarbij meerdere gemeenten betrokken zijn en bij het bepalen van het door elk van hen te dragen aandeel, enz..

Maar naast het toezicht op de lokale autoriteiten en de administratieve taken die aan hen zijn gedelegeerd, hebben de provincies in de loop der tijd hun eigen initiatief ontwikkeld, een eigen actieterrein dat van de ene naar de andere is gediversifieerd op basis van de behoeften om te voldoen aan de actiemiddelen waarover zij beschikken.

Elk heeft zijn bevoorrechte sectoren waarin het geïnteresseerd was, afhankelijk van de specifieke behoeften van elke regio. Sommige provincies proberen allerlei soorten particuliere initiatieven aan te moedigen door faciliteiten en subsidies te verstrekken; andere voeren verschillende activiteiten uit door ze rechtstreeks aan hun eigen diensten toe te vertrouwen of door gebruik te maken van de oprichting van openbare of zelfs particuliere instellingen. Gedurende de 19e eeuw zorgden de provincies, door de acties voort te zetten die al onder het Oude Regime waren begonnen, voor de aanleg en het onderhoud van de hoofdwegen. Om de tekortkomingen van een centrale overheid, die niet geneigd was tot sociale interventies, te compenseren, streefden de provincies ernaar de meest erbarmelijke levensomstandigheden te verbeteren.

Aangezien zij van de wetgever geen eigen bevoegdheden op onderwijsgebied hebben gekregen, zullen zij zich inspannen om die van de gemeenten te stimuleren en zullen zij het onderwijs voor gehandicapten organiseren. Later zullen ze vervangen...


2. Kurk. Collection Images de Belgique - charles dessart - 1949

Boek - Charles Dessart - 01/01/1949 - Paperback
· Auteur (s): charles dessart · Uitgever: Charles Dessart Uitgever · Publicatie: 01/01/1949