„Ik zag de dood in het gezicht” Walter Benjamin 2018

Walter Benjamin staat op het punt aan boord te gaan als een zelfmoordterrorist zichzelf op een paar meter afstand van hem tot ontploffing brengt. Met geweld achterover geworpen ontdekt hij in een roes dat hij een been heeft verloren. Het is 22 maart 2016, het is 07.58 uur op de luchthaven van Brussel. Om hem heen, verbrande lichamen, een onthoofde man... Een apocalyptische scène. In kritieke toestand naar het ziekenhuis gebracht - hij heeft veel bloed verloren - zullen de dokters hem nog steeds kunnen redden. Dan begint het verhaal van een reconstructie, de lange maanden van ziekenhuisopname, operaties, revalidatie... Walter moet dagelijks vechten tegen zijn angsten, zijn duistere ideeën, leren opnieuw te leven in dit nieuwe lichaam, zichzelf toestaan om ook lief te hebben... Een getuigenis dat opvalt door zijn voorbeeldigheid en de veerkracht van de auteur.