||boek: Louis Pasteur|Franse scheikundige die m/ zijn experimenten v/e grote medische doorbraak zorgde|Infodok Mensen voor mensen

||door: Beverley Birch
||over: Louis Pasteur

||taal: nl
||jaar: 1990
||druk: ?
||pag.: 64p
||opm.: hardcover|zo goed als nieuw

||isbn: 90-6565-328-7
||code: 2:000385

--- Over het boek (foto 1): Louis Pasteur ---

A biography of the nineteenth-century French scientist who discovered the process for destroying harmful bacteria with heat and opened the door to the new science of microbiology.

[source: https--www.abebooks.com]

Who was Louis Pasteur? He revolutionized medicine and biology! An exciting tale of scientific exploration for kids! Parents, teachers, and gift givers will In 1856, when Louis Pasteur first began studying microbes in rotten sugarbeet juice, he put into motion a chain of events that saved France's wine industry. The perfect Louis Pasteur biography for kids!

[source: https--www.goodreads.com]

[2023-10-12]

Interesting book that tells the story of one important scientific discovery, but also shows more generally how the scientific method works (and can be exciting and important). Also made me want to go dust my house immediately

Erin Ching [source: https--www.goodreads.com]

[2024-03-16]

A short, interesting book detailing how Louis Pasteur discovered "germs" or microbes, which led to the process of pasteurization. His efforts began as he researched tainted fermented sugarbeets. (The book also has lots of illustrations.)

Geared to upper elementary and up, but I learned a lot myself.

Bo [source: https--www.goodreads.com]

[2023-04-28]

Great book! My kids love it and understand how scientist's discovered things too!

Secret Garden [source: https--www.goodreads.com]

[2018-10-03]

Not outstanding but also not horrible. The writing style doesn't flow well, yet we learned quite a bit!

Stacy [source: https--www.goodreads.com]

--- Over (foto 2): Beverley Birch ---

Beverley Birch

Raised in East Africa, Beverley Birch has been in children's publishing, on both sides of the fence, for many years. Author of novels, picture books, biographies, retellings of classic works, and collaborations with her husband, photographer Nick Birch, she has been nominated for the Carnegie medal, and shortlisted for several other awards, both in the UK and abroad.

As editor, Beverley has been three times shortlisted for the Branford Boase Award in recognition of the editor's role in nurturing new talent. Since the late 1990s she's commissioned older fiction for Hodder Children's Books, working with outstanding and award-winning writers - among them Catherine Fisher, Rachel Anderson, Sarah Mussi, David Almond, Tanith Lee, Charlotte Haptie and H.L. Dennis.

2013 saw Beverley stepping down from her commissioning role to concentrate on her own writing and being a workshop leader at the Golden Egg Academy.

A prolific writer, Beverley's books for children include Song Beneath the Tides, Rift, The Keeper of the Gate, Night of the Fire Lilies and Sea Hawk, Sea Moon, as well as two volumes of retellings of Shakespeare's Stories and several picture books.

Beverley is available to lead events and workshops in schools and at festivals on a range of topics, including introducing Shakespeare to primary children as part of Shakespeare Week.

Selected praise for Beverley Birch's older work:

• "Rift is that delightful thing, a book which holds you from the first page." --Marcus Sedgwick, Guardian (Rift)

• "A fragmented enigma ... Stylised, sophisticated and richly atmospheric' --Daily Telegraph (Rift)

• "An enjoyable, strongly written book with enough meat on the bones to provoke thought." --Susan Hill, Sunday Times (The Keeper of The Gate)

[source: http--www.the-bia.com/beverley-birch.html]

Beverley Birch is the author of more than forty books, from picture books and novels to science biographies and retellings of Shakespeare. All her books have received critical acclaim. She has been translated into more than a dozen languages, and is in the top ten per cent of all authors borrowed in UK libraries. Beverley grew up in Kenya, and came to England for the first time to study for A' levels.

She travelled widely in Africa, America and Europe before graduating from Cambridge University with a degree in Economics and Sociology. After university she became an editor and in 1981 she began writing full-time. She is the author of 'Rift', several titles in Wayland's 'Shakespeare's Tales' and titles in Orion's 'Science Stories' series.

[source: https--www.harpercollins.com/blogs/authors/beverley-birch]

About the author

Beverley Birch spent her childhood roaming vast plains and deep forests near her home in East Africa, dreaming of becoming an intrepid explorer in fantastic, far-away places. Instead she became a writer, and explores people and places through her books. She travelled widely, and says, 'Wherever I go, I'm fascinated by the way people and events of the past seem to me to leave a gleam, or a shadow, or a resonating murmur of sound in a place. In a way, that's where all my stories begin.'

Beverley writes for young people of all ages. Her novels range over time-travel, mystery-thrillers, ghost stories, and adventures and are set in Italy, Scotland and East Africa. She also writes picture books, biographies, narrative non-fiction, retellings of folk tales and classic works, and collaborations with her husband, photographer Nick Birch. Critically acclaimed, and translated into more than a dozen language, she has been nominated for the Carnegie medal, and shortlisted for awards here and abroad.

[source: https--www.amazon.in]

When I was small I wanted to become an explorer and see fantastic, faraway places. But I became a writer and put my exploring into my books. I did get to travel a lot. The people I've met and places I've seen inspire my stories. I tell you about that, and a little about my life, on this page.

The beginning ...

I grew up in Kenya, not far from the city of Nairobi. But it was wild enough to worry about leopards prowling at night. Baboons and monkeys often invaded our school to taunt us from the rooftops or pelt us with anything they could find. To them, of course, we were the invaders.

And it was wild enough for there to be great open plains and big forests very near, which I could explore on horseback. That's when I really began dreaming up stories in my head. In my notepad here, I tell you more, and answer questions I'm often asked. I'll add new stuff regularly, so do come back ...

Something else you want to know? Get in touch.

Animals were never far away during my childhood.

This is my pony, Jessica. I spent hours riding her around, exploring, often joined by curious giraffe or zebra.

My home was once part of Karen Blixen's farm: she wrote a book about her life in Kenya, called OUT OF AFRICA. It was made into a film starring Meryl Streep and Robert Redford.

Her book begins, 'I had a farm at the foot of the Ngong Hills' - and that's where our house was. You could see the knuckle shapes of the hills through acacia trees at the bottom of our garden. It was near vast tracts of open land and forest with only a few scattered villages, and it stretched to the edge of the great Rift Valley.

My parents got hold of two ponies from a wild herd, and somehow my sister and I persuaded them to let us get on their backs. After falling off a lot, we learned to ride.

We spent all our time outside - making dens, climbing trees and wandering about on those ponies. And I daydreamed a lot, making up stories in my head.

Nowadays I still spend a lot of time outside, walking, exploring, reading, and learning to sail. I also like films and theatre. And I'm still daydreaming, making up stories in my head, but also writing them down in my books.

How I write - and some writing tips

Scroll through the slideshow to find different tips ...

How I write ...

I see the story as I'm writing, like watching a film. I play around with who's telling it, what they see, getting inside the heads of my characters. I scribble notes, ideas, connections, odd sentences that frame an idea for a scene or conversation. I make sketches and maps, collect pictures to pin up near my desk.

...

[source: https--www.beverleybirch.co.uk]


--- Over (foto 3): Louis Pasteur ---

Louis Pasteur (Dole, 27 december 1822 - Saint-Cloud, 28 september 1895) was een Franse scheikundige en bioloog, vooral bekend vanwege de naar hem vernoemde pasteurisatietechniek en door zijn ontdekking van het vaccin tegen hondsdolheid.

Biografie

Louis Pasteur werd geboren in in de Rue des Tanneurs in Dole, in de Franse Jura, als derde kind van Jean-Joseph Pasteur en Jeanne-Etienne Roqui. Zijn vader was leerlooier van beroep.

Pasteur studeerde scheikunde en biologie. Zijn wetenschappelijke carrière begon in 1848 met onderzoek aan wijnsteenzuurkristallen. Hij ontdekte dat er twee vormen van wijnsteenzuur bestaan waarvan de kristallen elkaars spiegelbeeld zijn. Ook ontdekte hij dat de ene vorm wel, maar de andere vorm niet door bacteriën kon worden gebruikt als voedsel. Daarmee is hij een van de eersten die macroscopische effecten van de ruimtelijke bouw van moleculen beschreven, en de vader van de stereochemie.

In 1854 werd Pasteur tot hoogleraar in de scheikunde aan de Universiteit van Rijsel benoemd. In 1857 werd hij directeur voor natuurwetenschappelijk onderzoek aan de Ecole normale supérieure in Parijs.

Pasteur ontwikkelde de theorie dat de oorzaak van veel ziekten een minuscuul levend wezen was, een 'micro-organisme'. Zijn "theorie van de ziekteverwekker" of "microbe-theorie" is een van de belangrijkste ontdekkingen in de medische geschiedenis. Hij bestudeerde variolatie wat uiteindelijk, op zijn initiatief, leidde tot de ontwikkeling van een vaccin en vaccinatie. Hij introduceerde nieuwe concepten als sterilisatie van instrumenten en wondverbanden.

Pasteur ontdekte dat er verschillende soorten gistcellen voorkomen en dat niet alle gisten even geschikt zijn voor een goede gisting, en bijgevolg een optimale smaak van wijn en bier.

Hij toonde op overtuigende wijze aan dat bedorven voedsel geen micro-organismen voortbrengt, maar dat rotting en gisting daarentegen worden veroorzaakt door micro-organismen die in de lucht aanwezig zijn. Hij was de uitvinder van het pasteuriseren, het proces waarin schadelijke microben in aan bederf onderhevige voedselproducten worden vernietigd door het voedselproduct kortstondig te verhitten, zonder het product te beschadigen.

In 1867 kreeg Pasteur een aanstelling bij de Sorbonne als hoogleraar in de organische chemie. In 1873 werd hij verkozen tot lid van de Académie nationale de médecine. In november 1874 kreeg hij van de Royal Society of London de Copley Medal en in 1881 werd hij ook verkozen tot lid van de Académie française. In 1881 kwam hij in opspraak door zijn rol in wat men het Geheim van Pouilly-le-Fort noemde.

Hondsdolheid

Pasteur ontwikkelde een virus-vaccin tegen de ziekte hondsdolheid. Hij slaagde erin een hond immuun te maken, en hij behandelde paarden. Op 6 juli 1885 bracht men de negenjarige Joseph Meister uit de Elzas, die door een dolle hond was gebeten, bij Pasteur. Pasteur begon de behandeling met behulp van door hem ontwikkelde inentingen, iets wat voor hem persoonlijk riskant was, omdat hij geen erkend geneesheer was. Na wekenlange behandeling van de jonge patiënt, die hoogrood was aangelopen door de koorts, genas de jongen en kon Pasteur met recht zeggen de hondsdolheid te hebben overwonnen.

Pasteur stond bekend als een vroom christen, die dagelijks intensief bad, waaronder de rozenkrans. Hij overleed op 72-jarige leeftijd en werd begraven in de kathedraal van Notre-Dame van Parijs, maar zijn lichaam werd vrij snel daarna verplaatst naar een crypte van de katholieke kapel in het Pasteur Instituut te Parijs.

Pasteur raakte bij de discussie over de "Generatio spontanea" betrokken. Generatio spontanea wil zeggen dat organismen spontaan ontstaan uit dode organismen of uit levenloze materie.

In 1668 toonde Francesco Redi aan, dat alleen levende vliegen verantwoordelijk waren voor de vliegen uit kadavers. Hij vulde een paar grote potten met vlees en dekte een paar ervan af. Alleen in de niet afgedekte potten 'ontstonden' maden. Desondanks geloofde men tot aan de ontdekking van Pasteur in 1860, dat bacteriën vanzelf ontstonden. Het onderzoek van Pasteur toonde aan, dat leven niet kan ontstaan uit "niet-leven", maar dat alleen levende wezens leven kunnen voortbrengen. Hij deed een experiment waarbij hij iets verhitte, waarna er geen sprake meer was van de Generatio spontanea; door verhitting worden de bacteriën immers gedood.

Een stukje uit het dagboek van Pasteur:

"[...] ik sta op het punt geheimen te doorgronden en de sluier die ze bedekt, wordt almaar dunner. De nachten zijn me te lang, maar ik klaag niet. Het voorbereiden van mijn colleges kost me geen moeite en ik kan mij vaak vijf dagen per week helemaal aan het laboratoriumwerk wijden. Madame Pasteur berispt me dikwijls, maar ik stel haar gerust door te zeggen dat ik haar naar roem zal leiden."

Pasteur had echter een rivaal, Pouchet, die meende te hebben aangetoond dat primitieve levende organismen spontaan ontstaan in mengsels van niet-levende organismen. Pasteur daagde Pouchet uit om een openbare demonstratie te geven, in het bijzijn van de pers en van de commissie van de Franse Academie. Pasteur wilde laten zien dat microben (bacteriën) pas beginnen te groeien in ontsmette oplossingen, nadat deze aan de buitenlucht zijn blootgesteld. Pouchet zelf echter werkte niet met bouillon, maar met een aftreksel van hooi. Het is de vraag of gesteriliseerde hooi-oplossing hetzelfde resultaat oplevert als gesteriliseerde bouillon.

Literatuur

• H. Harris, Things come to life, Spontaneous generation revisited, (Oxford university press: 2002), Ch. 10
• H. Kamminga, "De waagstukken van Pasteur". In: B. Theunissen, C. Hakfoort e.a., Newtons God en Mendels bastaarden. Nieuwe visies op 'helden van de wetenschap', (Meulenhoff: 1997), p. 123- 152
• H.C. de Wit, Deel 2b 'Ontwikkelingsgeschiedenis van de biologie', P. 1238/1239
• Joseph Gal: Louis Pasteur, Language, and Molecular Chirality. I. Background and Dissymmetry, Chirality 23 (2011) 1-16

[bron: wikipedia]

Louis Pasteur (1822-1895) - Uitvinder van de pasteurisatie ... en een vaccin tegen hondsdolheid [2023-04-20]

De Franse chemicus Louis Pasteur wordt beschouwd als de grondlegger van de biochemie en de bacteriologie. Hij ontdekte in de negentiende eeuw dat gistingsprocessen worden veroorzaakt door micro-organismen en ontwikkelde de techniek van het pasteuriseren. Hierbij worden vloeistoffen kort verhit en daarna snel afgekoeld, zodat de producten daarna minder micro-organismen bevatten en langer houdbaar zijn.

Louis Pasteur werd op 27 december 1822 geboren in Dole, een plaatsje in het oosten van Frankrijk, als derde kind van leerlooier Jean-Joseph Pasteur en diens echtgenote Jeanne-Etienne Roqui. Het gezin had het niet erg breed. Pasteur's loopbaan begon weinig glorieus. Op school muntte de Fransman niet direct uit. Hij was vooral geïnteresseerd in tekenen en schetsen.

In 1844 vertrok Pasteur naar Parijs om een studie scheikunde te volgen. Hij besloot zijn proefschrift te schrijven over de kristallografie, de wetenschap die zich bezighoudt met kristallen en kristalgroei. Pasteur was naar verluidt vooral in deze discipline geïnteresseerd vanwege de complexe vormen en structuren van kristallen. Na voltooiing van zijn proefschrift werd Pasteur aangesteld als hoogleraar natuurkunde.

Pasteur bleef zich hierna bezig houden met kristalonderzoek. In 1848 nam hij bijvoorbeeld wijnsteenzuurkristallen onder de loep. Pasteur ontdekte tijdens dit onderzoek dat er twee vormen van wijnsteenzuur bestaan: linksdraaiend en rechtsdraaiend wijnsteenzuur. Met dit onderzoek vestigde Pasteur zijn naam als geleerde.

Pasteuriseren

Nadat een destillateur die moeite had om alcohol uit suikerbieten de destilleren Pasteur om hulp vroeg, begon de Fransman gisting- en rottingsprocessen nader te bestuderen. Dit onderzoek van Louis Pasteur was baanbrekend. Tot die tijd wist men wel van het bestaan van verschillende vormen van gisting, maar was niet duidelijk hoe die gisting precies ontstond. Pasteur maakte onderscheid tussen 'goede gisting' (bekend van bijvoorbeeld wijn en bier) en 'slechte gisting' (zoals melk die zuur wordt en bederft). De wetenschapper ontdekte dat bij deze laatste vorm van gisting niet alleen gistcellen aanwezig zijn, maar ook micro-organismen die ervoor zorgen dat de substanties eerder bederven.

Vooral belangrijk was dat Pasteur, samen met de Franse fysioloog Claude Bernard, in 1862 een methode ontwikkelde om deze micro-organismen te isoleren en te doden, zonder dat de kwaliteit van de producten afnam. Bij deze naar de Fransman vernoemde techniek, pasteuriseren, wordt vloeistof verhit tot een temperatuur waarin de meeste micro-organismen sterven. Hierna wordt de vloeistof snel weer afgekoeld zodat deze niet opnieuw wordt besmet. Anders dan bij sterilisatie worden bij pasteurisatie niet álle micro-organismen gedood. Pasteurisatie brengt de hoeveelheid micro-organismen terug tot een acceptabel niveau waarbij enerzijds de houdbaarheid van producten wordt verhoogd en anderzijds de kans op overbrenging van ziekten wordt verkleind.

Samen met Bernard toonde Pasteur aan dat als melk gedurende een half uur wordt verwarmd tot 63 graden Celsius, de meeste bacteriën zijn gedood. Deze techniek wordt nog altijd toegepast.

Hondsdolheid

In 1885 ontwikkelde Pasteur een vaccin tegen hondsdolheid (rabiës). Hiermee redde hij in de zomer van dat jaar het leven van een negenjarig jongetje, Joseph Meier. Dat Pasteur de jongen behandelde was bijzonder, en voor hem persoonlijk niet zonder risico, aangezien hij geen erkend geneesheer was. Zestig uur nadat de jongen was gebeten door een hond, besloot Pasteur de jongen te injecteren met verpoederde ruggenmerg van een konijn dat door hondsdolheid was omgekomen. Dit in de hoop dat hiermee bij de patiënt afweerstoffen werden opgewekt. Pasteur gaf de jongen na de eerste behandeling nog enkele vervolginjecties, waarna de knaap genas.

Tot die tijd was de behandeling van hondsdolheid voor patiënten nog een uiterst pijnlijke aangelegenheid. Wonden van patiënten met hondsdolheid werden doorgaans namelijk behandeld met carbolzuur. Deze behandeling was niet alleen uiterst pijnlijk, de kans op genezing was ook erg klein. Niet lang na de genezing van Joseph Meier behandelde Pasteur ook een vijftienjarige schaapherder genaamd Jean Baptiste Jupille die door een met rabiës besmette hond was gebeten. Ook deze jongen genas.

Louis Pasteur ontwikkelde verder onder meer inentingsstoffen tegen miltvuur en hoendercholera.

Eer

In 1882 werd de Franse uitvinder toegelaten tot de prestigieuze Académie Française. Enkele jaren eerder ontving hij al de Copley Medal, de hoogste onderscheiding van de Royal Society of London.

Pasteur-instituut

In 1888 opende in Parijs het Pasteur-instituut (Institut Pasteur) de deuren. Deze stichting, die nog altijd bestaat, is gewijd aan de studie van biologie, micro-organismen, ziekten en vaccins. Louis Pasteur werd de eerste directeur van het instituut en bestuurde het tot zijn dood. Meier en Jupille, de twee jongens die hij genas van hondsdolheid, werkten beiden als conciërge van het instituut. Op het voorplein van het instituut staat een sculptuur van Jupille, vechtend met een hond.

De beroemde Fransmans overleed in 1895 op 72-jarige leeftijd. De wetenschapper kreeg een heldenbegrafenis met militaire eer. Bij de requiemmis waren naast veel andere prominenten de Franse president en zijn kabinet aanwezig. Pasteur werd begraven in de Notre-Dame van Parijs. Hoewel de Franse overheid de nationale held een plek in het Panthéon had aangeboden, werd zijn lichaam kort na de begrafenis in de Notre-Dame op verzoek van zijn familie verplaatst naar een crypte van de katholieke kapel in het Pasteur Instituut te Parijs.

In Frankrijk dragen tegenwoordig veel straten de naam van de wetenschapper.

[bron: https--historiek.net/louis-pasteur-pasteurisatie-hondsdolheid/89493]