„De kroning van Lodewijk XVII” Amélie van Bourbon Parma (200

! Een vlek op de kaft (zie foto) MAAR gesigneerd door de auteur!
„Ineens, zonder groter te zijn, leek me toch één titel belangrijker dan alle andere: „DNA geeft zijn kroon terug aan Lodewijk XVII”. Ik heb de krant neergelegd. In een oogwenk had deze zin me precies daar gevonden waar ik was, zittend aan mijn ronde tafel: ze was aan mij persoonlijk gericht, net als een bepaald bericht, een advertentie gepubliceerd, zonder mij te waarschuwen en met mijn enige bedoeling. Want wat ik voor mijn ogen had, op een onverschillige pagina, was in zekere zin de sleutel tot mijn erfelijke herinnering. Een paar woorden waren genoeg om me te ontrafelen en me in mijn vlees te projecteren, in het hart van elke cel, naar deze wereld van nucleïnebasen en aminozuren waar ik niet langer een persoon was. Op dit moleculaire niveau werd ik al lang voor mezelf opgelost en naar een plek getrokken waar vroeger een immense Vader woonde, achter wie ik een groot aantal andere vaders kon onderscheiden. Toen ik de eerste regels van dit artikel las, ging ik terug naar een leven, niet het mijne, maar dat van een vreemde die mijn broodkruimel was, een kleine jongen wiens bestaan voortkwam uit dezelfde voorouderlijke wet, een wezen dat de uniciteit van mijn familie deelde, mijn manier van „uniek zijn voor velen” op één enkele regel.”