EEN NIEUWE KAART VAN HET KONINKRIJK ALGIERS DOOR ROB. MORDEN 1689 ONDERDEEL VAN SPANJE EN SARDINIË (ITALIË) 1689 KAART VAN NOORD-ALGERIJE ALGIERS HET OTTOMAANSE REGENTSCHAP 1689.
ZEER ZELDZAAM DOCUMENT

HET DOCUMENTFORMAAT: 20 CM X 16 CM Tot 1830 was het regentschap Algiers een autonome provincie van het Ottomaanse Rijk. De afstammelingen van Turken die zich in deze periode in het land vestigden, worden gedefinieerd als Algerijns-Turks, Algerijns-Turks, Algerijns-Turks of Algerijns-Turks, of Turks-Algerijns of Turks-Algerijns (in het Arabisch: in het Arabisch:. Sommige stammen af van Janitsaren die, onder Arabieren en Berbers, de Algerijnse bevolking integreerden. Tijdens de Ottomaanse overheersing in Algerije vestigden Turken, voornamelijk uit Anatolië, zich in het regentschap Algiers. Onder de populaties die het resultaat zijn van deze mengsels bevinden zich de kouloughlis, van het Turkse kul oğlu dat „zoon van een dienaar” betekent. Aan het einde van de 19e eeuw classificeerden Franse kolonisten „inheemse” bevolkingsgroepen als „Arabieren”, „" Berbers "” of „" Joden "” zonder noodzakelijkerwijs rekening te houden met hun zeer uiteenlopende afkomst.” Volgens schattingen zouden Algerijnen van Turkse afkomst aan het begin van de 21e eeuw nog steeds ongeveer 5% van de bevolking van het land uitmaken. Tijdens het Ottomaanse tijdperk vestigden de Turken zich voornamelijk in de kustgebieden van Algerije; het lijkt erop dat hun nakomelingen vandaag de dag nog steeds in de grote steden wonen. Bovendien zetten families van Turkse afkomst de oorspronkelijke Ottomaanse praktijk van het Hanafisme voort, in tegenstelling tot Arabieren en Berbers die het Malikisme beoefenden. Velen behouden hun Turkse namen die de Ottomaanse afkomst of oorsprong uitdrukken. De minderheid van Turkse afkomst heeft de „Associatie van Algerijnse Turken” opgericht om hun cultuur te promoten.