Steendruk 1987. Afmeringen 75 x 54,5 cm. Zeer goede staat. Wim Van Remortel was klassiek opgeleid en vakmanschap en materiaalkennis vond hij erg belangrijk. Die klassieke opleiding was geen keurslijf, integendeel. Hij was voortdurend op zoek naar nieuwe technieken: "Hij kon in extase geraken wanneer hij een nieuw soort verf of inkt gebruikte, of een penseel met sierlijk karakter of papier dat hem kwalitatief bevredigde" (Raf De Smedt). In de jaren 90 begon hij zijn tekeningen in te scannen om ze dan verder met de computer te bewerken en op doek te printen; soms verrijkte hij die met olieverf, potlood of inkt. Zijn doel was zelden het vertellen van een verhaal, wel het nastreven van de uitgepuurde vorm. In zijn laatste levensjaren evolueerde hij meer en meer in de richting van de abstracte kunst.

Een aspect van zijn métier dat ook benadrukt moet worden was zijn bekwaamheid als portretschilder; op zijn doodsprentje stond trouwens een getekend zelfportret.