Carchi was een pre-Columbiaanse archeologische cultuur, ook wel bekend als de Nariño-cultuur, die tussen de 7e en 12e eeuw n.Chr. bloeide in het Andesgebergte op de grens tussen Colombia en Ecuador, in het huidige Colombiaanse departement Nariño. Deze cultuur kenmerkte zich door de begrafenis van leiders ('caciques') in diepe graven, handel met volkeren uit het Amazonebekken en aan de Pacifische kust, en het bewerken van goud.
Kenmerken van de Carchi-cultuur:
Periode: De cultuur bestond ruwweg van 700 tot 1200 n.Chr.
Locatie: Het leefgebied strekte zich uit over het Andesgebergte, op de grens van het huidige Colombia en Ecuador.
Begrafenispraktijken: Ze begroeven hun leiders ('caciques') in diepe graven van 30 tot 40 meter diep.
Handel: Ze onderhielden handelsrelaties met volkeren uit de Amazone en de kustregio's van de Stille Oceaan.
Ambachten: De cultuur was bekend om het bewerken van goud.
Voorbeelden van artefacten:
Er is een bekend voorbeeld van een terracotta schaal uit de Carchi-cultuur. Deze schalen zijn vaak versierd met lineaire decoraties en hebben een karakteristieke verbrede voet, wat wijst op de handvaardigheid van deze cultuur.