Roger Raveel - Zulma in een abstract kader

Prachtig werk, professioneel ingelijst en ingekaderd.

Vanaf 1955 evolueert het werk van Raveel stilaan richting abstractie. Hij is ervan overtuigd dat zijn werk te cerebraal, te systematisch is geworden, dat er een soort van verstarring in geslopen is. Hij wil weer spontaner gaan schilderen. Figuratieve elementen als personen en voorwerpen worden niet meer zo expliciet weergegeven en worden herleid tot rudimentaire vormen of tekens. Raveel wil terug in contact komen met het organische, het natuurlijke. Zijn schildertoets wordt spontaner en ruwer, het coloriet feller. Het formaat van zijn werken wordt ook stilaan groter.

In dit werk zien we Zulma zittend aan een raam. Het raam is tot een vierkant herleid en kijkt uit op een tuin in heftige kleuren, het wit errond stelt de ruimte voor waarin Zulma zich bevindt. Ze is nog slechts een vorm die een figuur suggereert. Tussen haar en de toeschouwer zorgt een ondefinieerbare plantachtige vorm voor ruimte en diepte.