Dit masker lijkt enorm veel op hetgeen ze kennen op het Canarische Eiland La Palma (maar dit ziet vuurrood terwijl dat van la palma oceaanblauw is)
Je kent dat wel, het zit vol muggen bij u thuis en 1 voor 1 klop je die beesten stuk tegen de muur.
Meestal verschijnt er dan een rode plek (troost u, niet teveel medelijden hebben, want het is wel uw eigen bloed en niet dat van de mug dat aan de muur hangt)
En dan moet je natuurlijk tot vervelends toe iets gaan halen om die vlekken te verwijderen want een mens kan dat toch zo niet laten...tenzij we een beetje kunnen valsspelen door dit te verdoezelen en te bedekken met iets dat liefst licht en decoratief is.
Dus ik op zoek naar iets lichts en decoratiefs en waar denk je dat mijn oog op valt? (niet letterlijk natuurlijk)...inderdaad, dit prachtige kleurrijke masker.
Ik dus naar de verkoper (een ietwat rare kerel met rode verschroeide huid en zwarte zonnebril op) en informeer naar de prijs van het masker.
Hij zegt zijn vraagprijs, we geven elkaar een vuistje en dan zegt hij met een mysterieuse diepe stem :”Denandellekant”
Ietwat geschrokken van dit woord want een mens wil tenslotte met niet meer naar huis terugkeren dan hetgeen waarvoor hij gekomen is zeg ik zo beleefd mogelijk :” excuseer meneer de louche uitziende verkoper maar ik ben wel getrouwd hé en ben ook niet voor de andere kant”
“Nee!” zegt hij “deze duivelsfiguur heet Denandellekant en wat meer is...hij brengt de bezitter ervan extreem veel geluk”
“Wauw, maar toch, u ziet er niet echt extreem gelukkig uit?” dacht ik maar helaas door het te denken zei ik het ineens ook luidop wat misschien niet het slimste was dat ik ooit gedaan had want hij vervolgde.
“Eenmaal toen ikzelf dit prachtige masker had gekocht wou ik het een ereplaats in huis geven, ik markeerde met een potlood exact de plaats waar ik het wou hangen en nam dus mijn boormachine uit de koffer, stak er een betonboor in van de door mij gewenste diameter en begon vol overgave te boren tot ik ineens een vreselijk geluid hoorde. Ik schrok, trok de boor uit de muur en een waterstraal kokend heet water spoot in mijn gezicht. Maar wat nog erger was...door het water in combinatie met de electriciteit van het boormachine werd ik geëlektrocuteerd en begonnen mijn handen samen te trekken waardoor mijn boormachine ineens begon te draaien en de boor recht in mijn linkeroog werd geduwd en alsof dat nog niet voldoende was vloog de boor ietwat later door mijn rechteroog, toen verloor ik mijn evenwicht, viel achterover waardoor de stroomkabel werd uitgetrokken en was bewusteloos tot ik wakker werd in het ziekenhuis.”
“Mijn vrouw zaliger (niet lang daarna kwam zij tragisch op een verschrikkelijk pijnlijke manier aan haar einde maar dat is weer een heel ander en heel lang verhaal en ik wil niemand afleiden met zaken die er eigenlijk niet toe doen) had mij gelukkig gevonden en stond aan mijn zijde en ik hoor het haar nog zeggen:” de dokter zei dat je extreem veel geluk hebt gehad dat je nog leeft, uw ogen ben je wel kwijt en uw vel is half afgebrand en je ziet nog erger af als een levend gevilt varken maar je bent er tenminste nog”
Mijn nieuwsgierigheid was gewekt, dit leek wel een heel bijzonder mysterieus masker, hier moest ik meer van weten dus ik vroeg:” van wie heeft u het misschien gekocht?”
Hij vertelde mij een naam en een adres...ik naar daar en aanbellen...een man op krukken deed open.
“Bent u meneer *om privacy redenen zal de naam van Dhr Fons Plekkop niet genoemd worden*?”
“Inderdaad” zei hij “ik ben meneer *om privacy redenen zal de naam van Dhr Fons Plekkop wederom niet genoemd worden*”
“Blijkbaar was u de vorige eigenaar van dit masker, kunt u mij er iets meer over vertellen, het zou een duivelse figuur moeten voorstellen met de naam Denandellekant?”
Een rilling ging zichtbaar door zijn lijf bij het vallen van deze naam...hierop draaide hij zich om en zei:” ik ga even mijn badjas aandoen want het is een beetje fris in de deuropening met enkel mijn onderbroek aan”
Eenmaal teruggekomen (hetgeen wel een eeuwigheid leek te duren want op krukken lopen kost nu eenmaal tijd) stond hij voor mij met een foto-album in de hand.
“Meneer” zei ik zo beleefd mogelijk “ik ben gekomen om wat info te verkrijgen met betrekking tot dit masker en niet om naar uw familiefoto’s te kijken”
Hierop sloeg hij het boek open en de foto die ik zag was zo schokkend, weerzinwekkend, mensonterend, afgrijselijk, traumatiserend dat dit beeld tot de dag van vandaag in mijn netvlies is gebrand en woorden tekort schieten om dit zelfs maar oppervlakkig te kunnen beschrijven...daar kan een mens zelfs niet aan beginnen...het bleek namelijk een foto te zijn van een 5-tal volledig naakte mensen waarvan de houdbaarheidsdatum al geruime tijd was overschreden en die zeker geen moeite gedaan hadden om hun lichaam iets of wat in vorm of op gewicht te houden, allen droegen ze een masker van Denandellekant voor hun gezicht.
“Dit” zo zei hij “zijn de laatst overgebleven vereerders van Denandellekant in Australie”
“Als ik ze zo bezig zie kan ik best aannemen dat ze al een tijdje op deze aardbol rondlopen” zei ik
“het zijn austraalnegers, op deze foto kunt u hen bezig zien terwijl ze een jaarlijks wederkerend ritueel uitvoeren ter ere van Denandellekant”
“De bedoeling van dit uiterst geheime en slechts door ingewijde gekende ritueel dat enkel op bepaalde geheime dagen en tijdstippen , namelijk op 14 en 15 juli omstreeks 00h00, jaarlijks uitgevoerd mag worden is het bekomen van regen, veel regen, in het door hitte geteisterde Australie”
“Ik heb van hen, na lang en moeizaam onderhandelen, dit masker proberen te kopen, helaas voor geen geld van de wereld wouden ze het verkopen dus heb ik maar 1 van die mannen knock-out geslagen, het masker van zijn gezicht gerukt en ik ben direct terug naar hier gevlogen (dat ging goed vooruit want ik heb gewoon gezegd dat ik besmet was met corona en dringend voor medische reden terug naar huis moest)”
“Jaarlijks voerde ik op mijn eentje hun door mij afgekeken ritueel uit maar aangezien het in ons landje al meer dan genoeg regent vroeg ik aan Denandellekant zon, veel zon”
“Maar in plaats van de zon kwam er regen, veel regen, de rivier zwelde helemaal op en een stroom water nam langzaam maar zeker bezit van mijn woning, ik zag mijn vrouw genadeloos verzwolgen worden door een kolkende massa water, de situatie werd alsmaar penibeler voor mij en mijn 2 kinderen. Uren en uren probeerde ik de hulpdiensten te bereiken maar zonder resultaat...blijkbaar hadden ze het veel te druk met het uitdelen van gas-boetes voor sluikstorten in het water en allerhande milieuovertredingen met betrekking tot het lozen van verf, mazout en olie (Er zijn al mensen voor minder bvb een ongewild lek in de ondergrondse mazouttank financieel gepluimd/geruineerd)
Eenmaal dat de batterij van mijn smartphone plat was wist ik dat ik er alleen voor stond. Ik nam mijn dochter bij de hand maar kreeg ineens een kramp waardoor ik haar losliet en ze meters diep naar beneden viel recht in de rivierstroom....mijn zoon schrok daar zo van dat hij achteruitdeinsde wanneer ik hem benaderde (achteraf gezien had ik misschien beter mijn masker afgezet) hij struikelde, viel en onderging hetzelfde genadeloze lot als de rest van de familie...even later kraakte het huis en een balk verpletterde mijn benen...uren en uren zat ik geklemd onder die houten balk en moest voelen en horen hoe mijn beenderen het 1 na 1 begaven onder de immense druk...ook mijn hamster wiens kooi omgevallen was zag ik in het water vallen.
“Oh nee!!” riep ik verschrikt uit “hamsters zwemmen helemaal niet graag, zij verkiezen het om zich te baden in chincillazand, hoe erg”
Ik verloor het bewustzijn en werd wakker in het ziekenhuis. Sindsdien loop ik op krukken rond, oud en gebroken, dagelijks moet ik 100-den pijnen doorstaan om maar te zwijgen over het gemis dat ik voel met betrekking tot mijn overleden familie maar de dokter zei me dat ik van extreem veel geluk mag spreken dat ik dit overleeft heb.
Helemaal van mijn sokken geblazen reed ik huiswaarts het masker naast mij liggende op de passagiersstoel.
“Wat heb je nu weer gekocht” zei mijn vrouw bij het binnenkomen.
“Een masker waar het van zou gaan regenen en het brengt nog extreem veel geluk voor de bezitter ook” zeg ik
“zo ziet het er toch niet uit” zegt ze “beter dat je het aflaat want we hebben hier al meer dan regen genoeg.Konden we maar wat zon krijgen zoals aan de andere kant van de aarde, Australie”
“het weer importeren van de andere kant? de andere kant...zoiets bestaat alleen in verhaaltjes” zeg ik.

Ons item: mooi masker (32cm) van "Denandellekant" met achteraan enkele Japanse of chinese tekens (zeer decoratief en mooie staat-zie foto’s)

Mensen vragen vaak "wat vraagt u ervoor?".ik zeg daarop bied gewoon hetgeen u minstens denkt dat het waard is dan hoeft u zich nooit te beklagen dat u er iets teveel voor gegeven hebt indien u bod zou aanvaard worden.
Opgelet: Alle slechte waarderingen die ik ooit kreeg komen van mensen die nooit enige intentie hadden om iets te kopen

In principe stuur ik niets op daar de meerderheid van mijn aanbiedingen breekbaar zijn--uitzonderingen kunnen gemaakt worden voor minder breekbare items of op risico van de koper (verzendenkosten via Bpost naar afhaalpunt in BELGIE = 4,7 euro)
Buitenland zie tarieven site Bpost
Biedingen zijn niet met verzendkosten inbegrepen )