Leopold I was de eerste koning der Belgen en speelde een cruciale rol in de vorming van België als onafhankelijke natie in 1830. Zijn bewind markeerde de overgang van het land naar een constitutionele monarchie, wat de basis legde voor de moderne Belgische staat. Hij bracht stabiliteit en economisch herstel, vooral na de tumultueuze periode van de Belgische Revolutie. Door zijn leiderschap wordt Leopold vaak gezien als een van de stichters van de Belgische identiteit.
Koningin Astrid, oorspronkelijk van Zweedse afkomst, trouwde met Leopold III en werd een symbool van de Belgische monarchie. Haar tragische dood in 1935 maakte op een bijzondere manier indruk op het Belgische volk. Astrid stond bekend om haar charisma en betrokkenheid bij verschillende sociale projecten, wat haar tot een geliefde figuur maakte. Haar geest en invloed zijn nog steeds voelbaar in de hedendaagse samenleving.
Belangrijke plaatsen die verband houden met Leopold en Astrid zijn onder andere het kasteel van Laeken, hun residentie, en het graf van Astrid in de Onze-Lieve-Vrouw ter Nood-kapel in Brussel. Ook het Koninklijk Paleis in Brussel, waar Leopold I en zijn opvolgers hebben gewoond, speelt een centrale rol in de Belgische geschiedenis en cultuur. Deze locaties zijn vaak verbonden met ceremonieën en officiële evenementen en herinneren ons aan hun invloed op de monarchie.
De erfenis van Leopold II is een veelbesproken onderwerp. Terwijl hij wordt gezien als een man van vooruitgang in termen van infrastructuur en economische ontwikkeling in België, wordt zijn koloniale beleid in Congo over het algemeen als extreem gewelddadig en uitbuitend beschouwd. Tegenwoordig worden er steeds vaker kritische gesprekken gevoerd over zijn handelen, en veel mensen pleiten voor erkenning van de geschiedenis en de impact op de Congolese bevolking.
De geschiedenis van Leopold en Astrid heeft een blijvende impact op de Belgische cultuur. Hun verhaal weerspiegelt thema's van trots, identiteit, maar ook van kolonialisme en zijn gevolgen. Belgen zijn zich steeds bewuster van hun geschiedenis en onderzoeken hoe deze hen vormt. Hun erfenis inspireert zelfs kunst, literatuur en onderwijs, waarbij de geschiedenis van de monarchie een integraal onderdeel van de nationale identiteit blijft.