De belangrijkste thema's in het verhaal van Beatrijs zijn schuld en vergeving, de kracht van liefde en de strijd tussen de geestelijke en de wereldse leven. Beatrijs, als zondares, worstelt met haar keuzes en de gevolgen daarvan, maar haar terugkeer naar het klooster symboliseert de mogelijkheid tot verlossing en een nieuw begin.
De schrijfstijl van Beatrijs is poëtisch en vertelt het verhaal met een rijke symboliek en beeldspraak. De tekst is voorzien van een duidelijke structuur en ritme, wat bijdraagt aan de schoonheid van het verhaal. Ook gebruik van dialogen maakt het levendig en toegankelijk voor de lezer.
De historische context van het verhaal is de Middeleeuwen, een periode waarin religie een centrale rol speelde in het dagelijks leven. Kloosters waren belangrijk als centra van kennis en spiritualiteit. Het verhaal weerspiegelt de strenge morele normen en waarden van die tijd en laat zien hoe individuen moeten navigeren binnen deze kaders.
Het geloof speelt een cruciale rol in de Beatrijs. De hoofdpersoon heeft een sterke verbinding met Maria, wat de diepgang van haar vroomheid en haar verlangen naar vergeving onderstreept. De interacties met religieuze figuren en de uiteindelijke verzoening met God benadrukken het belang van geloof als een leidraad voor morele keuzes.
De Beatrijs is speciaal binnen de Nederlandse literatuur omdat het niet alleen een mooi verhaal vertelt, maar ook een belangrijke schakel vormt in de ontwikkeling van de Nederlandse poëzie. Het combineert religieuze thema's met persoonlijke verhalen, wat het herkenbaar en tijdloos maakt. Het biedt ook inzicht in de complexe relatie tussen individu en geloof.