Oud-Egyptisch Hout Ushabti. Nieuwe Koninkrijk, 19e Dynastie,

Oesjabti.Oud Egypte, Nieuwe Rijk, 19e Dynastie, ca. 1250 v.Chr.Hout, stucwerk en pigmenten.23,5 cm hoogte zonder standaardConditie: Goede staat, originele polychromie behouden, heeft alleen een lichte restauratie aan de achterkant van de pruik.Herkomst: Privécollectie, Verenigd Koninkrijk. Verkregen vóór de jaren 70.Beschrijving:Het Egyptische hiernamaals werd beschouwd als een spiegel van de echte wereld, waar goed en kwaad eveneens hun plaats hadden. Onrechtvaardigen en boosdoeners werden voor eeuwig gestraft, terwijl de rechtvaardigen een comfortabel bestaan genoten door met de zonnegod mee te reizen. Toch waren de gezegende overledenen ook verplicht om menselijke behoeften en verantwoordelijkheden na te komen, net zoals ze in het leven deden; eten en drinken in het hiernamaals was een voortdurende bezigheid. In het Rijk van de Doden, waar, als leden van een hiërarchische samenleving onder regeer van de goden, alle doden - mannen en vrouwen, heren en dienaren, koningen en queens - verplicht waren te werken in de Velden van Iaru. Ze moesten bereid zijn om te cultiveren, zaaien en de oogst binnenhalen.In het aardse leven werden deze basale productietaken uitgevoerd door degenen die tot de laagste niveaus van de samenleving behoorden. Om dit lot te voorkomen, zochten de Egyptenaars een magische oplossing: ze lieten een of meer beeldjes van zichzelf maken die men kon presenteren wanneer de gezanten van de regerende god Osiris hen belden om hun plichten uit te voeren. Zo waren deze beeldjes, ingebed in de grafgift uit de tombe, afbeeldingen die zowel de meester als de dienaar vertegenwoordigden.Ze staan bekend als ushebti's, het oorspronkelijke woord is sabty of shabty, afgeleid van Sawab, waarvan de betekenis overeenkomt met het Griekse woord ‘persea’, een heilige boom waarvan de oude Egyptenaren begonnen met het maken van deze grafbeeldjes. Het was in de Derde Tussentijd, in de 21e dynastie, rond 1080 v.Chr., dat het woord wsbty, oftewel ‘ushebti’, in gebruik kwam. Vanaf die tijd wordt ‘ushebti’ afgeleid van het werkwoord wsb, ‘antwoorden’, wat betekent ‘degene die antwoorden geeft’.Ushebtis werden sinds de Eerste Tussenperiode opgenomen in de grafkamers van het oude Egypte. Hun gebruik nam toe tijdens het Middenrijk, toen de Egyptenaren begonnen te schrijven in de Sarcofaagteksten een formule, 472, zodat de ushebtis konden reageren op de oproep: 'De Gerechtvaardigde N., hij zegt, O jij shabty, die voor N bent gemaakt, als N wordt geroepen voor zijn taken, of als een onaangename klus aan N wordt opgedragen zoals aan iedere man in zijn werk, zul je zeggen hier ben ik. Als N wordt geroepen om over degenen die daar werken te waken, terugkerend over nieuwe velden om het land te eggen, of als N wordt geroepen om over degenen die daar werken te waken, terugkerend over nieuwe velden om het land te eggen, of als N wordt geroepen om over degenen die daar werken te waken, terugkerend over nieuwe velden om het land te eggen. Als N wordt geroepen om over degenen die daar werken te waken, terugkerend over de nieuwe velden om het land te eggen, of om zand per boot van oost naar west te vervoeren, zul je zeggen hier ben ik. De Gerechtvaardigde N.' Deze formule wordt dan op de ushebtis geschreven, zodat ze in de meeste gevallen gegrift zijn. Vanaf het Nieuwe Koninkrijk werden een aantal vernieuwingen geïntroduceerd, en voorbeelden met teksten begonnen te proliferationeren, waarvan sommige wat uitgebreider zijn en die zijn opgenomen in Hoofdstuk VI van het Boek der Doden. Toch geeft de tekst in veel gevallen alleen de naam van de overledene of een basisformule weer, met de naam van een familielid of de belangrijkste functies die hij bekleedde.Ushebtis werden gemaakt van was, vooral in het begin, daarna van hout, en tegen het einde van het Middenrijk verschenen stenen, en uit het Nieuwe Koninkrijk terracotta, hoewel het materiaal bij uitstek faience was. Het is bekend dat ze in massa werden geproduceerd dankzij het behoud van gietmallen en dat de gegraveerde teksten in sommige gevallen onafgewerkt waren, omdat de naam van de eigenaar ontbrak. Hun meest populaire vorm was die van een mummie, tot de invoering, tegen het einde van de 18e Dynastie, van figuren versierd in alledaagse kleding. Veel droegen gereedschap voor het bewerken van het land, zoals een mand, een houweel of een schop, als verwijzing naar de taak die ze in het hiernamaals moesten uitvoeren namens hun meesters. De iconografie, teksten, materialen, kleuren en hun locatie in het graf kunnen andere symbolische betekenissen suggereren.Ze werden soms in houten kisten geplaatst, die opzichtig waren in decoratie of heel eenvoudig. In het Nieuwe Rijk werden ze in miniatuur sarcofagen geplaatst.Toen ze in het begin werden beschouwd als replicas van de overledene, werden ze in het Nieuwe Rijk en later gezien als bedienden of een soort slaven van het levenloze, waardoor grote hoeveelheden werden gemaakt. In het begin werd er een ushebti gemaakt voor de overledene, maar met de voortgang van de verschillende dynastieën werden grote hoeveelheden van deze standbeelden gemaakt voor de overledene, bestaande uit mannen en vrouwen, inclusief specialisten in verschillende activiteiten, die soms werden geleid door opzichters die werden gedifferentieerd door het gebruik van een rok. Zo is bijvoorbeeld farao Tutankhamun die beschikte over driehonderdvijfenzestig ushebtis, één voor elke dag van het jaar; zesendertig opzichters, één voor elk groepje van tien arbeiders, en twaalf maandenkoppen, één voor elke maand van het jaar. Dit maakte in totaal vierhonderddertien dienaren in het Hiernamaals. Zoveel was de angst om deze handelingen uit te voeren die door Osiris werden geëist dat sommige graven zelfs ushebtis bevatten die optraden als ‘plaatsvervangers’ voor de leiders. Het is logisch om aan te nemen dat geen enkele farao deze taak met zijn eigen handen wilde uitvoeren, zodat op het vereiste moment hij de legende op het lichaam van de ushebti zou lezen, en deze tot leven zou komen om de roep te beantwoorden, en voor hem in het werk te zorgen.Opmerkingen:- Het stuk wordt geleverd met een echtheidscertificaat.- Het stuk bevat een Spaanse exportvergunning (paspoort voor de Europese Unie) - Als het stuk bestemd is voor buiten de Europese Unie, moet een vervanging van de exportvergunning worden aangevraagd, wat maximaal 1-2 weken kan duren.- De verkoper garandeert dat hij dit stuk heeft verworven volgens alle nationale en internationale wetten met betrekking tot het eigendom van cultureel erfgoed. Herkomstverklaring gezien door Catawiki.


Hét online veilinghuis voor jou!

Catawiki is het meest bezochte online platform in Europa voor bijzondere objecten geselecteerd door experts, en biedt wekelijks meer dan 65.000 objecten aan voor de veiling. Het is onze missie om onze klanten een spannende en probleemloze ervaring te bieden bij het kopen en verkopen van bijzondere, moeilijk te vinden objecten.


Waarom Catawiki?

Lage veilingkosten

Al onze objecten zijn gecontroleerd door onze 240+ experts

24/7 meebieden in onze app

Biedingen zijn alleen geldig via de website van Catawiki.