Oud-Egyptisch Faience Shabti voor de opzichter van de

Ushabti of Shabti Djed-khonsu-iwf-ankh, de 'Toezichthouder van de graanopslagplaatsen',rbelangrijke shabtirmooie blauwe kleurrmuseumkwaliteitrDe voorkant heeft een verticale kolom tekst: "De Osiris, toezichthouder van graanopslagplaatsen, Djedkhonsu-iwf-ankh, gerechtvaardigd."rOud Egypte, Derde Tussenperiode, 1070 - 650 v.Chr.rMATERIAAL: FaiencerAFMETINGEN: Hoogte 10,5 cm zonder standaard.rHERKOMST: Privécollectie, Frankrijk, 1970 - 1980. Gegraven door Herbert Winlock in Deir el-Bahri.rSTAAT: Intact.rMuseumkwaliteit ushabti-figuur, genaamd Djed-khonsu-iwf-ankh, de 'Toezichthouder van de Graanschuren', Egyptische faience, Deir el-Bahri, Egypte, Dynastie 21, Derde Tussenperiode (1080-945 v.Chr.)rOp de cover van het meer dan 1.100 pagina's tellende boek over shabtis van Luis Manuel de Araujo, Estatuetas funerárias Egípcias da XXI dinastia, is een werker shabti uit deze serie op de cover gedrukt, zie foto. Verschillende shabtis uit deze serie werden door de Egyptische autoriteiten aan buitenlandse musea gegeven en eind 19e eeuw aan particuliere verzamelaars verkocht.rDe iconografie en het doel van de ushabtis lijken vanaf het late Nieuwe Koninkrijk gestandaardiseerd te zijn.rDe statuette is in de vorm van een mummie, gewikkeld in een gewaad en rechtopstaand met beide voeten samen. De handen zijn gekruist op de borst en houden een paar A-vormige spaden, gereedschappen die nodig zijn voor landbouwwerk, en een zaadzak, geschilderd in zwart. De ushabti draagt een driedelige pruik met haarlokken die zijn aangegeven door ingekerfde lijnen. De gelaatskenmerken zijn zorgvuldig gemodelleerd en doen denken aan het individuele portret. De smalle gevlochten baard is onder de kin bevestigd.rDe voorkant heeft een verticale kolom tekst: "De Osiris, toezichthouder van graanopslagplaatsen, Djedkhonsu-iwf-ankh, gerechtvaardigd."rHet werd geproduceerd voor een overleden man genaamd "Djed-khonsu-iwf-ankh" (wiens graf werd opgegraven door Herbert Winlock in Deir el-Bahri). Deze naam verschijnt op andere vergelijkbare shabtis in het Fitzwilliam Museum, Cambridge (E.9.1946 en E.10.1946), Kazan (15701), Lissabon (MNA E 99), Manchester, Moskou, New York (MMA 10.130.1063 a-d en 26.32.3), Toulouse en Winterthur (6780 (429)).rUshabti werden gemaakt van één originele tweekleppige mal. Nadat de twee stukken waren samengevoegd en de ruwe randen waren verwijderd, en terwijl het materiaal nog vochtig was, werden de details van de afbeelding geretoucheerd en werden de kolommen gemarkeerd waarop de hiërogliefen zouden worden gegraveerd. Dit betekende dat elke ushabti uniek was, ook al kwamen ze uit dezelfde mal.rHet materiaal dat gebruikt werd voor de creatie van deze ushabti is faience, samengesteld uit fijn zand gecementeerd met natriumcarbonaat en natriumbicarbonaat gewonnen uit natron. Gebakken op 950 graden C, geeft het mengsel een emaille-achtige afwerking waarbij de carbonaten een glasachtig oppervlak vormen. Het was een eenvoudige procedure en daarom niet duur. De groene en blauwe tinten werden bereikt door de toevoeging van een paar gram koperoxide gewonnen uit malachiet of azuriet. De rode tinten werden bereikt met ijzeroxide, de intense blauwtinten met kobalt, het zwart door ijzeroxide en magnesiumoxide te mengen met water. Het enige dat nodig was, was om de gekozen details in de geselecteerde kleur te schilderen met een penseel voor het bakken.rHet Egyptische hiernamaals werd opgevat als een spiegel van de echte wereld, waar zowel goed als kwaad hun plaats hadden. Degenen die oneerlijk of slecht waren, werden voor eeuwig gestraft, terwijl de rechtvaardigen genoten van een comfortabel bestaan door te reizen met de zonnegod. Zelfs toen waren de overledenen die zo gezegend waren nog steeds verplicht om menselijke verantwoordelijkheden en behoeften te vervullen, op dezelfde manier als ze dat in het leven moesten doen. Hun behoefte aan eten en drinken in het hiernamaals was een constante zorg voor hen. Als ze verplicht waren om te werken op de velden van Aaru, in het rijk van de doden, en als leden van een samenleving die een hiërarchie was die werd bestuurd door de goden, moest iedereen - mannen en vrouwen, heren en dienaren, koningen en koninginnen - bereid zijn om de gewassen te verbouwen, zaaien en oogsten.rIn de wereld van de levenden werden deze basistaken van de productie uitgevoerd door de lagere klassen in de samenleving. Om dit lot te vermijden, zochten de Egyptenaren naar een magische oplossing: ze creëerden een of meer figuren van zichzelf om te kunnen overhandigen aan de afgezanten van de heersende god, Osiris, wanneer deze de overledene opriepen om zijn verplichtingen na te komen. Deze beeldjes, geplaatst tussen de grafgiften in het graf, waren afbeeldingen die zowel de meester als de dienaar voorstelden.rZe staan bekend onder de naam ushabtis, de term komt van sabty of shabty, afgeleid van Sawab, waarvan de betekenis overeenkomt met het Griekse woord "persea", een heilige boom waarvan de oude Egyptenaren het hout van deze grafbeelden begonnen te produceren. Het was tegen de Derde Tussenperiode, in Dynastie XXI, rond 1080 v.Chr. dat ze de term wsbty, dat wil zeggen "ushebty", begonnen te gebruiken. Vanaf dat moment werd de naam "ushabti", afgeleid van het werkwoord wsb dat "antwoorden" betekent, gebruikt om "hij die antwoordt" te noemen.rHet gebruik van ushabtis werd opgenomen in de begrafenissen in het Oude Egypte vanaf de Eerste Tussenperiode. Hun gebruik groeide tijdens het Middenrijk, de tijd dat de Egyptenaren een spreuk begonnen te schrijven in de Coffin Texts, nummer 472, zodat de ushabtis zouden antwoorden op de oproep: "De gerechtvaardigde N. zegt 'Oh ushabti, toegewezen aan N, als N wordt opgeroepen om enig werk te doen, of als een onaangename taak van N werd gevraagd zoals voor elke man voor zijn plicht, moet je zeggen 'Ik ben hier'. Als N wordt opgeroepen om toezicht te houden op degenen die daar werken, de nieuwe velden te ploegen om de aarde te breken, of om zand in een boot van oost naar west te vervoeren, zul je zeggen 'Ik ben hier'. De gerechtvaardigde N."rDeze spreuk of uiting werd vervolgens op ushabtis geschreven, en in de meeste gevallen lijkt het daar gegraveerd. Vanaf het Nieuwe Rijk werden er een groot aantal vernieuwingen geïntroduceerd. Voorbeelden met teksten begonnen zich te verspreiden. Sommige hiervan waren wat langere teksten uit Hoofdstuk VI van het Dodenboek. Toch geeft de tekst in veel gevallen eenvoudigweg de naam van de overledene aan, of een basisuiting, met de naam van een familielid of de functies die hij bekleedde.rOesjabti's werden eerst vooral van was gemaakt, later van hout en tegen het einde van het Middenrijk verschenen ze in steen. Vanaf het Nieuwe Rijk was faience het materiaal bij uitstek. We weten dat ze in veelvouden werden geproduceerd dankzij mallen die bewaard zijn gebleven en waarbij in sommige gevallen de gegraveerde teksten onafgemaakt waren, omdat de naam van de eigenaar ontbrak. De meest populaire vorm was die van de mummie tot de introductie, tegen het einde van Dynastie XVIII, van figuren versierd met alledaagse kleding. Velen droegen werktuigen bij zich om op het land te werken, zoals een mand, een schoffel of een houweel, als verwijzing naar de taak die hen in het Hiernamaals te wachten stond, als de symbolische representatie van hun meester. De iconografie, teksten, materialen, kleuren en hun plaatsing in het graf zouden andere symbolische betekenissen kunnen suggereren.rSoms werden ze in houten kisten geplaatst, die eenvoudig of met verfijnde decoratie konden zijn. In het Nieuwe Rijk werden ze in miniatuursarcofagen geplaatst.rHoewel ze in eerste instantie werden beschouwd als replica's van de overledenen, werden de ushabtis in het Nieuwe Rijk en later gezien als dienaren of een soort slaaf, en om die reden werden ze massaal geproduceerd. Er waren zowel vrouwen als mannen, inclusief specialisten in verschillende activiteiten. Soms stonden ze onder toezicht van toezichthouders, en deze werden onderscheiden door het gebruik van een kilt. Dit is het geval voor de farao Toetanchamon: hij had driehonderdvijfenzestig ushabtis tot zijn beschikking, één voor elke dag van het jaar; zesendertig toezichthouders, één voor elk team van tien arbeiders; en twaalf hoofdtoezichthouders, één voor elke maand van het jaar. Dit kwam uit op een totaal van vierhonderddertien dienaren in de Andere Wereld. De angst om deze taken uit te moeten voeren die Osiris van de doden eiste, betekende dat er bij sommige begrafenissen zelfs ushabtis waren die er waren om als vervangers of stand-ins op te treden, indien nodig, voor de belangrijkste. rHet is logisch om te denken dat geen enkele farao dit soort taken persoonlijk zou willen uitvoeren. Daarom werd op het juiste moment de op het lichaam van de oesjabti geschreven tekst voorgelezen, zodat dit voorwerp leven kreeg om te antwoorden op de oproep en de farao in het werk te vervangen.rKanawati, N., "Het graf en de betekenis ervan in het oude Egypte" (Giza, 1987)Keuken, K., "De Derde Tussentijdperk in Egypte" (Warminster, 1973)Nicholson, P., "Egyptische faience en glas" (Buckinghamshire, 1993)Petrie, W.M.F., "Shabtis" (Amsterdam, 1935)Schneider, H. D., "Shabtis" delen 1-3 (Leiden, 1977)Ranke, H., "De Egyptische persoonsnamen" delen 1-2 (Holstein, 1935)rrrrrOpmerkingen:- Het stuk wordt geleverd met een echtheidscertificaat.- Het stuk bevat een Spaanse exportvergunning (paspoort voor de Europese Unie).- De verkoper garandeert dat hij dit stuk heeft verworven volgens alle nationale en internationale wetten met betrekking tot het eigendom van cultureel erfgoed. Herkomstverklaring gezien door Catawiki.HET MINISTERIE VAN CULTUUR VAN SPANJE VRAAGT ALLE VERKOPERS OM FACTUREN OF ANDERE DOCUMENTATIE DIE IN STAAT IS DE WETMATIGHEID VAN ELK ITEM TE BEWIJZEN, VOORDAT EEN IMPORT- OF EXPORTLICENTIE WORDT VERLEEND.#ExclusiefCabinetmetCuriositeitenr


Hét online veilinghuis voor jou!

Catawiki is het meest bezochte online platform in Europa voor bijzondere objecten geselecteerd door experts, en biedt wekelijks meer dan 65.000 objecten aan voor de veiling. Het is onze missie om onze klanten een spannende en probleemloze ervaring te bieden bij het kopen en verkopen van bijzondere, moeilijk te vinden objecten.


Waarom Catawiki?

Lage veilingkosten

Al onze objecten zijn gecontroleerd door onze 240+ experts

24/7 meebieden in onze app

Biedingen zijn alleen geldig via de website van Catawiki.