Hoes en vinyl zijn : Very Good +

Albumoverzicht: Nobody Can Wait Forever (1975) Artiest: Alquin, progressieve rockband uit Nederland actief tijdens de jaren 70 (Wikipedia)
Uitgave: Studioalbum, het derde in hun catalogus — verschenen in 1975.
USA-uitgave: RCA Victor, catalogus APL1‑1061, gemaakt in de VS (discogs.com, LastDodo, musik-sammler.de).
Tracklist (US-versie APL1‑1061) Zij A

• Stranger – incl. segment You Might As Well Fall (± 6:35)
• Mr. Widow (± 3:35)
• New Guinea Sunrise – incl. segment Sunrise; Wake Me Up (± 6:25) (discogs.com, deplatengarage.nl) Zij B

• Darling Superstar (± 7:50)
• Farewell, Miss Barcelona (± 2:55)
• Wheelchair Groupie (± 3:05)
• Revolution’s Eve – incl. Revolution’s Theme; Nobody Can Wait Forever (± 7:25) (discogs.com, deplatengarage.nl) Muzikale stijl & productie
• Mix van progressieve rock, psychedelica en jazzrock met invloeden uit zowel de Canterbury- als de classic‑rockscene (deplatengarage.nl, discogs.com).
• Opgenomen in Rockfield Studios (Wales), gemixt bij Advision Studios, en in de Nederlandse editie gemasterd in Trident Studios (discogs.com).
• Producer was Rodger Bain (bekend van bijvoorbeeld Black Sabbath-producties) (discogs.com).
• Bandleden: Michel van Dijk (zang), Ferdinand Bakker (gitaar/piano), Dick Franssen (orgel/Moog), Hein Mars (bas), Job Tarenskeen (drums, saxofoon), Ronald Ottenhoff (saxofoon/fluit), met extra achtergrondzang van The Thunderthighs (discogs.com, deplatengarage.nl).

Ontvangst & context Volgens ProgArchives krijgt het album een gemiddeld cijfer: 3,13/5 — gepositioneerd als goede plaat, maar niet per se essentieel (Wikipedia).
Recensies variëren: sommige fans prijzen tracks zoals Wheelchair Groupie of Revolution’s Eve vanwege hun krachtige progressieve rock, terwijl critici zoals Sean Trane het album zagen als middelmatig qua songwriting en zang .
Samenvattende kenmerken Kenmerk Beschrijving Artwork Surrealistische gatefold‑stijl, typisch prog‑rock, door Cream (discogs.com) Trackstructuur Lange stukken met onderliggende sub‑delen / suites Stijl Progressieve rock met psychedelica, jazzrock, klassieke rockinvloeden Bandopstelling Volledig lineup met toetsen, saxofoon, zang, achtergrondvocalen Productie Professioneel: Rockfield, Advision, Trident + Rodger Bain Cultstatus Gepromoot in prog‑community, gemengd ontvangen maar distinctief in NL‑rockgeschiedenis Kortom: Nobody Can Wait Forever met APL1‑1061 is een fascinerend voorbeeld van Nederlandse progrock uit 1975, met ambitieuze nummers, verfijnde productie en een opvallende visuele presentatie. 

Ophalen of verzending via Bpost, kosten ten laste koper)
#progrock#alquin