Isidore Verheyden (Antwerpen, 24 januari 1846 - Elsene, 1 november 1905) was een Belgisch kunstschilder (PIRON, deel II, p. 1511 (afbeelding) en p. 1512).
Olieverfschilderij op doek in zware, vergulde lijst.
Het toont een idyllisch landschap met een sluis, bomen en een rustige waterpartij, geschilderd in losse penseelstreken met rijke kleuren.
Het werk is vermoedelijk rond 1880–1900 gemaakt.
De dikke, met bladmotieven versierde lijst versterkt de klassieke uitstraling van het schilderij.
Afmetingen
Hoogte (met lijst) ca. 62,5 cm
Breedte (met lijst) ca. 86 cm
Doekmaat ca. 41 x 59 cm

Verheyden opteerde niet voor één enkele schilderkunstige specialiteit, maar was even goed portrettist en figuurschilder als landschap- en marineschilder. Deze veelzijdigheid die typisch is voor zijn modernisme, deelde hij met heel wat vooruitstrevende tijd- en geestesgenoten.
Als exposant debuteerde hij ca. 1866 met werk in somber-realistische stijl. Algauw kwam hij in contact met de leden en de werking van de Société Libre des Beaux-Arts, een vereniging van realistische schilders die in 1868 was gesticht. Hij exposeerde in haar salons en hield er een levenslange vriendschap met Alfred Verwee en Constantin Meunier aan over Hoeilaart, waar Verheyden zich na zijn huwelijk in een eigen huisje op de Dumberg vestigde in betrekkelijke isolatie van de Brusselse vrienden- en kennissenkring, was een belangrijke etappe in zijn leven. Hij had er vroeger – kortstondig – bevruchtende contacten gehad met Hippolyte Boulenger, die kort na de komst van Verheyden in Hoeilaart zou overlijden (1874). Boulenger was de hoofdfiguur van de School van Tervuren en wellicht de belangrijkste protagonist van de moderne landschapschilderkunst in België.
In de jaren tachtig ontstonden daar heel wat landschappen met het Zoniënwoud en het platteland ten zuiden van Brussel als motief. Camille Lemonnier getuigde in de catalogus van Verheydens atelierverkoop (1910; zie Lit.) : "Ik kende hem tijdens mijn jonge jaren, in de boomgaard te Groenendaal waar ik "Un mâle" schreef. Terwijl ik hem zag schilderen, zag ik als het ware het decor van mijn boek zich voor mijn ogen ontrollen…” Lemonnier heeft het er ook over Verheydens tomeloze passie voor de pracht van de natuur.
Verheyden genoot reeds zeer vroeg waardering. Hij verwierf goud in het Salon 1880 te Gent en werd hetzelfde jaar tot ridder in de Leopoldsorde benoemd. Werken uit de vroege jaren zijn o.a. L’Enclos en April (Salon Brussel, 1881). Sites die vaak in zijn landschappen voorkomen, zijn de Kempen (Genk), de oevers van de Schelde (veelal Baasrode), Nieuwpoort, Zelem, de Polders (Moerkerke), Koksijde, De Haan. Verheyden is ook een belangrijke figuur uit de Kempische Schilderschool. Kalmthout maar ook het Hôtel de la Cloche te Genk waren vaste etappes, waar hij tal van andere landschapschilders ontmoette, die dezelfde affiniteiten t.o.v. de Kempen hadden: Theodore Baron, Joseph Coosemans, Theodore Scharner. Ze worden om deze reden allemaal tot de Genkse School gerekend.
In 1883 ging Verheyden in Brussel wonen, in de nabijheid van zijn vriend Constantin Meunier. De Brusselse kunstwereld maakte net een zeer boeiende en woelige fase door. Daaruit zou in 1883 de Groep Les XX ontstaan, die de meeste vooruitstrevende kunstenaars van het ogenblik groepeerde: James Ensor, Willy Finch, Fernand Khnopff, Anna Boch, Rodolphe Wytsman, Willy Schlobach, Guillaume Van Strydonck, Louis Dubois, Périclès Pantazis, Theo Van Rysselberghe, Guillaume Vogels.
Verheyden zou in 1885 zelf lid worden van Les XX, doch reeds in 1888 ontslag nemen, evenwel in goede verstandhouding.
Met Octave Maus en Anna Boch reisde Verheyden naar Zuid-Nederland, waar in die tijd een interessante landschapschilderschool bestond. In gezelschap van Guillaume Vogels en/of Franz Courtens ging hij in de jaren 80 vaak schilderen in het Zoniënwoud.
Verheyden behoorde tot de tweede generatie realistische schilders in België. Hij debuteerde met werken in sombere realistische sfeer. Gaandeweg kwam er toenemende aandacht voor licht en voor impressionistische experimenten, zonder dat echter de Franse stijl geplagieerd werd. Ca 1890 is er een lossere, fragmenterende toets merkbaar, die echter ver afstaat van het pointillisme. Zijn vrienden Octave Maus en Eugène Boch interpreteerden dit als een vorm van slordigheid, die ze aan geldelijke zorgen weten die tot een grote productie dwongen. Gedurende zijn hele carrière schilderde Verheyden ook portretten (op bestelling). Meestal kiest hij voor een realistische benadering. In opdracht van de stad Tienen schilderde hij in 1901 het portret van Leopold II.
Musea:
Antwerpen, K.M.S.K.
Aalst, Stedelijk Museum
Brussel, Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België
Brussel, Charliermuseum
Elsene/Brussel, Museum van Elsene
Genk, Emile Van Dorenmuseum
Gent, M.S.K.
Leuven, Museum M
Liège, Musée de l’Art Wallon
Oostende, Mu.ZEE (voorheen Museum voor Schone Kunsten Oostende)
Mons, BAM (voorheen M.B.A.)
Tienen, Sted. Museum "Het Toreken"
Brussel, Belfius Collectie (ex-Gemeentekrediet)

FOUBERT ART COLLECTION biedt U een keuze uit originele en grafische werken.

Voornamelijk van Antwerpse kunstenaars, zoals Fred Bervoets, Floris Jepsers, Jan Vanriet, Henri van Straten, Albert De Deken, Thomas Roman, Gustaaf Van Steenwegen, Victor Dolphyn, Wim Van Den Abbeele, Liane Bruylants of werken die een connectie hebben met Antwerpen.

Daarnaast is er een antiquariaat, met juridische en historische werken en oude documenten.

Maar U kan hier ook artefacten en interessante meubelen vinden.

Enkel op afspraak
Antwerpen - Historisch stadscentrum
Foubert Art Gallery BE