Antiek Schilderij Johannes Theuns

Antiek johannes theuns, nederlandse schilder. Lijstafmetingen: 39cm x 32cm x 5 cm. Jan theuns (1877–1961) de nederlandse schilder jan theuns werd geboren in 1877 in breda en staat bekend om zijn landschappen en portretten. Theuns studeerde aan de ambachtsschool en werd opgeleid als decorateur. Al vroeg zag de romantische schilder karel frans phillippeau (1825–1897) dat de jonge theuns talent had en moedigde hem aan om tekenlessen te volgen, wat hij deed aan de avondtekenschool in breda. Theuns was een bekwaam schilder van landschappen, interieurs en landelijke boerenscènes in de romantische stijl die kenmerkend was voor vele schilders uit de late 19e eeuw (bijvoorbeeld “oosterschelde oever bij bergen op zoom, genaamd de duintjes,” olieverf op paneel 1925-1950, inv.nr. S 5783, bruikleen stichting stedelijk museum breda). Jan theuns was gefascineerd door het werk van rembrandt, rubens en van dyck. Hij bestudeerde hun schilderijen in musea in antwerpen, rotterdam, den haag en zelfs in het rijksmuseum in amsterdam. Hij beheerste de techniek, kleur en compositie van de 17e-eeuwse meesters. Vaak imiteerde hij rembrandts portretten met een zodanige vaardigheid dat hij de bijnaam “rembrandt van breda” kreeg. Deze vaardigheden brachten hem echter per ongeluk in de problemen in 1927, toen hij betrokken raakte bij een schandaal. In 1909 kocht de delftse antiekverzamelaar meneer duynstee in breda voor 10 gulden een schilderij van een oude rabbijn (vergelijkbaar met rembrandts “portret van jacob trip” ca. 1661, In bezit van de national gallery in londen). Achttien jaar later verkocht meneer duynstee het schilderij voor 70.000 Gulden als een echte rembrandt. Het schoonmaken van het schilderij en later een technische inspectie door de gezaghebbende rembrandt-kenners dr. Abraham bredius en caspar niehaus onthulden dat “de rabbijn” geen origineel was, ondanks de treffende gelijkenis met rembrandts werk en een mysterieuze vervalste handtekening die nu op het schilderij te zien was. Jan theuns beweerde dat hij het schilderij nooit als een rembrandt had verkocht, dat hij het voor een klein bedrag had verkocht en dat iemand anders de vervalste handtekening aan zijn werk had toegevoegd. Theuns ondertekende deze vroege “rembrandts” nooit, maar begon dat pas te doen na het schandaal. Hij was geen criminele meestervervalser (dat is een opzettelijke, kwaadaardige handeling) zoals zijn beroemde tijdgenoot han van meegeren, maar een meester-copyist. Jan theuns bleef zijn onschuld volhouden tot zijn dood in 1961, maar deze affaire volgde hem zijn hele leven en maakte hem wereldberoemd—vooral na de oorlog—als rembrandt-copyist. Deze bekendheid leidde tot vele opdrachten voor deze “rembrandt-koppen,” zoals hij ze noemde (volgens zijn dochter diny ladner). Overal waren er klanten voor dit werk. Theuns’ reputatie reikte van kaapstad tot rio de janeiro. Hij bleef rembrandt (en andere 17e-eeuwse schilders) kopiëren en imiteren, maar aangezien zijn kopieën erg moeilijk van de originelen te onderscheiden waren, besloot hij ze te signeren met j. Theuns.