Prachtige olieverf op doek van Gustaaf Van Loon (1912-1980). Het is linksonder gesigneerd. De totale afmetingen zijn 30 cm hoog en 36 cm breed. Houten frame met houder.

Voor veel kunstliefhebbers zal de naam Gustaaf van Loon, eufemistisch uitgedrukt, weinig zin hebben. Dit is niet verwonderlijk aangezien deze kunstenaar tijdens zijn carrière slechts zeven tentoonstellingen had.

In 1937 nam hij deel aan een tentoonstelling in Kortrijk; vervolgens in een collectief in de Panzaal in Gent en aan een tentoonstelling van het portret in de Cercle Artistique et Litteraire. Pas negen jaar later, in 1946, probeerde Gustaaf van Loon voor het eerst een solotentoonstelling te maken in de Vyncke-Van Eyck Gallery in Gent. De eminente kunstcriticus, professor Pierre Kluiskens, schrijft hierover: „We staan hier niet voor een gewone schilder, zoals er talloze anderen zijn, maar voor een kunstenaar die we zonder aarzelen, ook al is het zijn eerste optreden, een van onze beste hedendaagse schilders zullen noemen.”

Ondanks uiterst lovende kritieken in de pers en ondanks het overweldigende enthousiasme van het publiek, trok Van Loon zich in anonimiteit terug en bleef hij een kwart eeuw lang verstoken van artistieke belangstelling. Al die jaren werkte hij in stilte in zijn studio in Gentbrugge, waarbij hij zichzelf en zijn creatieve mogelijkheden tot het uiterste pushte. Het streven naar perfectie in alle lagen van zijn kunst is en blijft zijn belangrijkste standaard.