Francesco Gioli (1846–1922) - Contadina con mucca

Afkomstig van een vooraanstaand Italiaans veilinghuis stel ik een kleine tafel voor met het gequoteerde schilderij van de school van de macchiaioli, Francesco Gioli, 'Boerendochter met koe'.Francesco (Cecchino) Gioli (San Frediano a Settimo, 29 juni 1846 – Florence, 4 februari 1922) was een Italiaanse schilder uit de kunststroming van de Macchiaioli. Broer van Luigi Gioli, was hij een vriend van Giovanni Fattori en Silvestro Lega.De oudste zoon van Ranieri en Rosa Del Panta, welgestelde nobili, begon in 1860 met zijn schilderstudies aan de Accademia di Belle Arti di Pisa onder leiding van directeur Annibale Marianini (1814-1863). Vanaf 1863 verhuisde hij naar de Accademia di Belle Arti di Firenze, waar hij de lessen volgde van Antonio Ciseri en Enrico Pollastrini.In 1868 debuteerde hij bij de Society of Encouragement in Florence met een historisch schilderij, dat hem het jaar daarop een prijs in Pistoia opleverde. Een teleurstellende prijs, omdat het een oude kunst betrof, gemaakt door een jongeman. Ook zijn schilderijen Alfieri bij Goldoni en Goldoni bij Gian Giacomo Rousseau, die eveneens uit het genre van het historische genre en het genre zelf stammen, behoren tot zijn werken.De houthakkers van San Rossore, 1887Vanaf het begin van de jaren 1870 raakte hij bevriend met de exponenten van de Macchiaioli-beweging, met name Giovanni Fattori en Telemaco Signorini, en richtte hij zich zo op de observatie en gepassioneerde studie van de natuur en de authenticiteit van het Pisaanse platteland. Als frequente gast van Diego Martelli op zijn landgoed in Castiglioncello werkte hij in de open lucht met zijn vrienden Adolfo Belimbau en Eugenio Cecconi. In deze periode kwam hij in contact met de Florentijnse galeriehouder en verzamelaar Luigi Pisani (1824-1895), van wie hij opdrachten kreeg van de Florentijnse en buitenlandse hogere klasse, wat hem in staat stelde zijn financiële situatie te stabiliseren.In 1870 stelde hij tentoon op de Italiaanse tentoonstelling in Parma, waar hij de bronzen medaille won met De Morgenster Angelus Domini; in 1872 presenteerde hij Alla Messa op de Tweede Nationale Tentoonstelling in Milaan en in 1875 stelde hij Nei Campi en Un incontro in Maremma tentoon op de Salon van Parijs. Deze werken waren zeer succesvol.Voor deze laatste tentoonstelling bracht hij een maand door in Parijs in het gezelschap van Fattori, Egisto Ferroni en Niccolò Cannicci, die ook hun werk tentoonstelden. De groep voelde zich aangetrokken tot het werk van de School van Barbizon en knoopte contacten aan met enkele van hun leden. Deze reis markeerde een keerpunt in Gioli's werk, aangezien hij de thema's van burgerlijke en internationale interieurs achter zich liet en zich vrijwel uitsluitend richtte op landschappen en plattelandstaferelen.Zijn huwelijk met de markiezin Matilde Bartolommei (1849-1932), dochter van senator Ferdinando[4][5], droeg bij aan het consolideren van zijn contacten met de Florentijnse sociale kringen: in de villa van Fauglia ontving het echtpaar vaak Fattori, Telemaco Signorini en Sidney Sonnino[6]. In dit klimaat keerde Silvestro Lega in 1878 terug naar de schilderkunst na de trieste familiegebeurtenissen: het portret dat de kunstenaar uit Forlì van zijn vriend Francesco schilderde, dateert uit 1879.Gioli hervatte zijn tentoonstellingen in Florence in 1877, waar hij In april en De terugkeer van de moeders presenteerde. Datzelfde jaar nam hij samen met Fattori, Ferroni en Bruzzi deel aan de Nationale Tentoonstelling van Napels met Moeders, De Monte di Pietà, In de lente en Het platteland van Pisa: werken die een sociale inhoud uitdrukten en thema's van internationale smaak opnieuw belichtten.In 1878 gaf Martelli te kennen dat hij graag een aantal van zijn werken in Parijs wilde hebben, samen met die van Cannicci, Signorini, Cecconi, Stefano Bruzzi en anderen, naast die van Fattori, om zo een kleine internationale collectie impressionisten te vormen. In hetzelfde jaar exposeerde hij in Florence en op de Wereldtentoonstelling in Parijs, waar hij Passa il viatico presenteerde, zijn bekendste werk, dat een prijs won en de lof van Edgar Degas kreeg[7].In de daaropvolgende jaren was hij vrijwel onafgebroken aanwezig op de tentoonstelling in Florence en nam hij deel aan de belangrijkste nationale en internationale tentoonstellingen, zoals de Nationale Tentoonstelling van Turijn in 1880, de Nationale Tentoonstelling van Milaan in 1881, de Tentoonstelling van Rome in 1883, de Algemene Tentoonstelling van Turijn in 1884 en de Internationale Tentoonstelling van Londen in hetzelfde jaar, waar hij de zilveren medaille won met Ai campi in giugno.In 1886 nam hij deel aan de eerste tentoonstelling van Livorno, die de bevestiging vormde van de jonge Toscaanse generatie. Het jaar daarop was hij in Venetië, waar hij in 1895 exposeerde op de eerste Biënnale.Weegschalen bij Bocca D'ArnoIn 1888 werd hij benoemd tot hoogleraar aan de Academie voor Schone Kunsten in Bologna, en het jaar daarop aan de Academie van Florence[8].In de jaren 1890, met de verspreiding van het divisionisme in Europa, verlichtte hij zijn palet op zoek naar meer helderheid, verrijkte het met blauw en roze en paste nieuwe, meer beknopte en summiere stijlmethoden toe met een impressionistische inslag, maar met een minder consistente stijl. Wildflowers, gepresenteerd op het Festival van Kunst en Bloemen in Florence, dateert uit 1896 en werd door de koning gekocht en vervolgens geschonken aan de Galerie voor Moderne Kunst in Palazzo Pitti.In 1901 nam hij deel aan de tentoonstelling van München, terwijl hij het jaar daarop lid werd van de Leonardo da Vinci Society, een Florentijnse ontmoetingsplaats voor kunstenaars en intellectuelen, waarvan hij tot 1906 tot voorzitter werd benoemd[9]; in 1909 stelde hij op de Biënnale van Venetië een reeks pastels tentoon met een divisionistische invloed.In 1910 was hij in Brussel, in 1913 in Buenos Aires, in 1915 in San Francisco en Melbourne. Hij exposeerde veelvuldig op de Biënnale van Venetië, waar in 1914 een persoonlijke tentoonstelling werd georganiseerd met 52 werken die de gehele periode van zijn oeuvre besloegen[10].Hij stierf in Florence op 4 februari 1922.Zijn werken zijn, naast de vele musea die ze huisvesten, ook te zien in de Galerie voor Moderne Kunst in Florence in het Palazzo Pitti en in de Nationale Galerie voor Moderne en Hedendaagse Kunst in Rome.


Hét online veilinghuis voor jou!

Catawiki is het meest bezochte online platform in Europa voor bijzondere objecten geselecteerd door experts, en biedt wekelijks meer dan 65.000 objecten aan voor de veiling. Het is onze missie om onze klanten een spannende en probleemloze ervaring te bieden bij het kopen en verkopen van bijzondere, moeilijk te vinden objecten.


Waarom Catawiki?

Lage veilingkosten

Al onze objecten zijn gecontroleerd door onze 240+ experts

24/7 meebieden in onze app

Biedingen zijn alleen geldig via de website van Catawiki.