Carlo Bonomi (1880-1961) - Gregge di pecore

Carlo Bonomi (Turbigo, 1880-1961)Herders van schapenOlieverf op doek, 32 x 63Met kroonlijst, 51 x 82 cmOndertekendGeboren in Turbigo, in de Vallei van de Ticino, bezoekt Carlo Bonomi de Accademia di Brera aan het einde van de 19e en het begin van de 20e eeuw, en volgt daarna diverse cursussen aan de Kunstacademie van München tussen 1905 en 1907. In Duitsland komt de jonge kunstenaar uit de provincie Milaan in contact met de werken van meesters Von Stuck, Lembach en Kollwitz. Aan het begin van de 20e eeuw verblijft de kunstenaar ook in Rome. Na zijn reis naar Rome keert Bonomi terug naar Milaan en opent hij een atelier in de hoofdstad van Lombardije, samen met Carrà, Castiglioni en Barilli, dat al snel een belangrijk en invloedrijk cultureel trefpunt wordt. Tijdens de Eerste Wereldoorlog meldt hij zich vrijwillig en dient hij aan de voorkant in Cadore en op de Monte Grappa; deze oorlogservaring had een grote invloed op zijn verbeelding. Tussen de jaren 1910 en 1930 schildert hij de tragedies en het lijden van soldaten en burgers in oorlogstijd: een voorbeeld hiervan is 'De gevangenen van Mauthausen', geschilderd tussen 1922 en 1923 en voor het eerst tentoongesteld op de Ex-Combattenten tentoonstelling in Monza in 1924, waar de kunstenaar zijn rebellie en volledige afstandelijkheid ten opzichte van de brute oorlog uitdrukt. In de eerste jaren van zijn lange carrière liet Bonomi zich vooral inspireren door late 19e-eeuwse modellen van de bekendste leden van de Lombardische divisionistische kring, met name Gaetano Previati, Giovanni Segantini en Giuseppe Pellizza da Volpedo, die hij interpreteert in een sobere en plastische stijl. Een goed voorbeeld hiervan is het schilderij 'Symfonie van de natuur': geïnspireerd op Segantini’s 'De twee moeders' in de GAM in Milaan, behandelt het het thema van de moeder die haar baby inside voedt, te midden van het warme schapendek in de vroege ochtend. Vanaf de tweede helft van de jaren 1910 wijdt Bonomi zich hoofdzakelijk aan beeldhouwkunst, die sindsdien de meest bepalende vorm van zijn artistieke expressie wordt. Zijn beelden zijn te vinden op verschillende openbare plaatsen en begraafplaatsen, evenals in privécollecties, waaronder: de Cimitero Monumentale in Milaan, en in Busto Arsizio, Gallarate en Turbigo, evenals in de openbare tuinen van Novara. Zijn meest beroemde beeldhouwwerk is ongetwijfeld 'De Moeder': dit bronzen werk, gemaakt in 1915 en later verfijnd tussen 1923 en 1948, stelt een vrouw voor die haar kind stevig vasthoudt, in een intense emotionele uitwisseling. Het werk wordt voor het eerst tentoongesteld tijdens de eerste tentoonstelling van de 'Italiaanse Twintigste Eeuw' in 1926 in de Permanente in Milaan, ondersteund en geïnspireerd door Margherita Sarfatti. In hetzelfde jaar wordt de sculptuur geëxposeerd in Dresden en door de Duitse overheid gekocht om in het Ministerie van Buitenlandse Zaken in Berlijn te worden geplaatst. Dit werk maakt Bonomi tot 'een absolute beeldhouwer, waarin essentie en bestaan samenvallen, waardoor hij zich onder de grote beeldhouwers van de twintigste eeuw schaart, wiens formele integriteit bijna uniek is en die het perfecte evenwicht tussen schilderkunst en beeldhouwkunst vinden, met dezelfde ideale continuïteit die Michelangelo kenmerkt' (V. Sgarbi, 'Il Novecento', vol. 1, 2018, pp. 158-165). Bonomi staat ook bekend om zijn werk als architect: restauraties die hij op zijn ontwerpen uitvoert, zoals in het Kasteel van Turbigo en het Broletto in Novara, zijn bekend. In de jaren 1920 bouwt hij in zijn geboortedorp een hermitage, 'La Selvaggia', geïnspireerd door de beroemde uitspraak van Leonardo da Vinci: 'Selvatico is degene die zichzelf redt'. Hier verricht hij zijn schilder- en beeldhouwstudies. Het gebouw vormt een echt stadsmuur van steen, waar nog steeds zijn werken worden verzameld en waar, in de Gipsotheek, gebaseerd op die van Canova in Possagno, gipsen afdrukken van zijn beelden te bewonderen zijn. Als erkend artistiek erfgoed op nationaal en internationaal niveau, blijft de woning, die wordt bewaard en bewoond door de opvolgers van Bonomi, de boodschap uitdragen van een kunstenaar die zich nooit heeft laten beïnvloeden door mode of stromingen, maar wiens inspiratie altijd de menselijke natuur, de kracht van arbeid en de vrijheid van expressie is geweest.Dit schilderij, met zijn sombere tinten en fragmentarische penseelstreken, geïnspireerd door divisionisme, toont een oude vrouw die een kudde schapen naar de wei brengt in een koude en mistige zonsopgang. De landelijke sfeer verwijst naar de schilderijen van Giovanni Segantini, in het bijzonder naar "De kudde op weg" uit 1887. De vrouwelijke figuur doet denken aan die van de boerenvrouwen uit het begin van de naoorlogse periode van de Duitse Käthe Kollwitz.Het kader wordt gratis geleverd, daarom kan het geen reden zijn voor retournering of klacht.Voor schilderijen die in het buitenland zijn gekocht: na betaling wordt de procedure voor het verkrijgen van de exportvergunning (ALC) gestart. Voor alle antiek dat vanuit Italië naar het buitenland wordt verzonden, is dit document vereist. Het wordt afgegeven door het Ministerie van Cultureel Erfgoed. Het proces kan 3 tot 5 weken duren vanaf de aanvraag. Zodra we de documenten hebben, wordt het schilderij verzonden.


Hét online veilinghuis voor jou!

Catawiki is het meest bezochte online platform in Europa voor bijzondere objecten geselecteerd door experts, en biedt wekelijks meer dan 65.000 objecten aan voor de veiling. Het is onze missie om onze klanten een spannende en probleemloze ervaring te bieden bij het kopen en verkopen van bijzondere, moeilijk te vinden objecten.


Waarom Catawiki?

Lage veilingkosten

Al onze objecten zijn gecontroleerd door onze 240+ experts

24/7 meebieden in onze app

Biedingen zijn alleen geldig via de website van Catawiki.