Bazelaire “Quadriptic”

4 luik

abstract expressionisme in de stijl van Jackson Pollock

François-Charles Bazelaire, een Fransman uit een oude Lotharingse familie, woont en werkt al zo'n vijftien jaar op een steenworp afstand van Brussel, aan de voet van het kasteel van Beersel in Vlaams-Brabant. Hij heeft veel gereisd. Gedurende 30 jaar verzamelde hij de grote Belgische en buitenlandse abstracte kunstenaars. Hij bezocht galeries, ateliers en verzamelaars, ontmoette en raakte bevriend met de Belgische kunsthistoricus Serge Goyens de Heusch en met talrijke kunstenaars van allerlei pluimage.

Tegelijkertijd ontwikkelde hij een passie voor de primitieve kunsten. Na enkele jaren aan de academies tussen 1999 en 2002 (Watermal-Boisfort, Sint-Gillis en Elsene), waar hij werkte aan naakten op basis van levende modellen, gaat zijn werk sindsdien heel duidelijk in de richting van lyrische abstractie en abstract expressionisme. Zijn chromatische schriftuur reikt tot in het hart, raakt de zintuigen en spreekt tot ons over emoties, trillingen en sensaties, over evenwicht zowel als wanorde, over spanning zowel als sereniteit, maar vooral over licht, muziek en contrasten die soms gewelddadig zijn, maar altijd diep gevoeld en emotioneel.


Bazelaire is geen ‘intellectuele’ schilder in de oorspronkelijke zin van het woord; hij werkt vanuit zijn buik, met zijn scherpe perceptie van de wereld, van het dagelijks leven, van zijn liefdes, van intimiteit, van zijn visie op de relatie met anderen, en zijn niet aflatende liefde voor kleur, waarin zijn picturale vocabulaire, soms teder maar zeker vaker gewelddadig, volledig tot uitdrukking komt met kracht en dichtheid. Het palet van Bazelaire heeft een grote vrijheid van gebaar, waarin helderheid de boventoon voert, met een prachtige frisheid. Je kunt niet anders dan zijn vreugde en plezier in het leven voelen, zelfs in zijn (zeldzame) zwarte doeken, waar Bazelaire tot ons spreekt over licht, dichtheid en emoties