Lithografie van Georges Braque (Seine-et-Oise) (Seine-et-Ois

Schitterende zeefdruk van Georges Braque, Galerie Maeght. Het is getiteld „The Chrysanthemums”. De totale afmetingen zijn 66 cm hoog en 48 cm breed.
Het wordt gerold in een tube verkocht.

Franse schilder, beeldhouwer en graveur.
Aanvankelijk betrokken bij het kielzog van de Fauves, beïnvloed door Henri Matisse, André Derain en Othon Friesz, leidde hij in de zomer van 1906 naar de landschappen van Estaque met kubusvormige huizen die Matisse omschrijft als „kubisten”, wat vooral typerend is voor het schilderij Huizen in L'Estaque. Deze vereenvoudiging zou aan de basis liggen van het kubisme, dat volgens Olivier Cena1 controversieel blijft.

Door al in 1906 de contourlijnen van Paul Cézanne methodisch te bestuderen, kwam Braque geleidelijk tot composities met lichte onderbrekingen in de lijnen, zoals in Still Life with Pitchers. Met een reeks naakten, zoals The Standing Nude en The Big Nude, ging hij na 1908 over op een breuk met de klassieke visie, naar de explosie van volumes, een periode die gewoonlijk kubistisch wordt genoemd, die duurde van 1911 tot 1914. Vervolgens gebruikte hij geometrische vormen, voornamelijk voor stillevens, introduceerde hij gestencilde letters in zijn schilderijen, vond hij gelijmd papier uit. Als een echte 'denker' van het kubisme ontwikkelde hij de wetten van perspectief en kleur. In 1912 vond hij ook papieren sculpturen uit, die allemaal verdwenen, waarvan alleen een foto van een contra-reliëf overblijft.

Gemobiliseerd voor de Eerste Wereldoorlog, waar hij ernstig gewond raakte, liet de schilder geometrische vormen achter voor stillevens waarbij de voorwerpen zich in opnieuw samengestelde vlakken bevonden. In de daaropvolgende periode, die duurde tot de jaren 1930, produceerde hij landschappen en menselijke figuren en ondanks de diversiteit aan onderwerpen was zijn werk „opmerkelijk samenhangend”. Braque, zowel voorloper als bewaarder van de klassieke traditie, is de Franse schilder bij uitstek.” Het Cahier de Georges Braque, 1917-1947, gepubliceerd in 1948, vat zijn standpunt samen.

De Tweede Wereldoorlog inspireerde zijn meest serieuze werken: The Cauldron en The Kitchen Table. De terugkeer van de vrede en het einde van zijn ziekte inspireerden hem tot meer diepgaande werken, zoals Les Ateliers, die hij vaak gedurende meerdere jaren ontwikkelde, waarbij hij zes schetsen tegelijk gebruikte, zoals Jean Paulhan getuigt. Zijn bekendste schilderijen zijn ook de meest poëtische: de Birds-serie, waarvan twee exemplaren sinds 1953 het plafond van de Henri-II-kamer in het Louvre versieren. Hij maakte ook sculpturen, glas-in-lood en sieradenontwerpen, maar vanaf 1959, toen hij aan kanker leed, vertraagde hij zijn werktempo. Zijn laatste grote schilderij is La Sarcleuse.

Twee jaar voor zijn dood, in 1961, vond in het Louvre een overzichtstentoonstelling van zijn werken plaats, getiteld L'Atelier de Braque. Zo werd Braque de eerste schilder die tijdens zijn leven op deze plek werd tentoongesteld.

Braque, een discrete man met weinig interesse in public relations, was een intellectueel met een passie voor muziek en poëzie, een vriend in het bijzonder van Erik Satie, René Char en Alberto Giacometti. Hij stierf op 31 augustus 1963 in Parijs. Ter ere van hem werd een nationale begrafenis georganiseerd, waarbij André Malraux een toespraak hield.