Litho van René Magritte naar de gouache 'La Victoire' van 1939.
Litho is voorzien van alle justificaties, uitgegeven door de Nalatenschap Magritte.

De litho, genummerd 272/275, is niet ingekaderd.

Het beeld is opgebouwd in drie onderscheiden niveaus: lucht, zee en aarde. De lucht en de zee hebben dezelfde kleur, maar ze kunnen worden onderscheiden door de horizonlijn die hen scheidt. Deze horizonlijn staat loodrecht op de halfopen deur in het midden van het beeld
Men kan een spel zien als zee/moeder. In dit geval lijkt de deur de opening naar een wereld te zijn: geboorte, een terugkeer naar een oeroceaan, een waterige placenta.
Magritte is vermomd als een gebleekt en verlegen ectoplasma en glijdt geruisloos in de vorm van een wolk tussen de stijve randen van een deur, comfortabel terugkerend naar de oorsprong. Deze deur is niet erg sensueel, noch mysterieus, het lijkt geen slot te hebben, noch een sleutel maar toch een handvat en... het opent.