Emiel De Cooman, Ets “Maartse Buien” (1954), 65x75cm

Grote ets van de onlangs overleden kunstenaar Emiel De Cooman. Rechts onderaan gesigneerd door de kunstenaar, links onderaan genummerd 17/200 en genaamd. Het werk dateert uit de vroegere periode van Emiel De Cooman. Afmetingen met kader 65x75cm, afmetingen binnen de passe-partout 44x54cm.
Emiel De Cooman was de tweede zoon van schilder/etser Jan De Cooman (1893 – 1949). Hij werd geboren in 1922 en hij voelde zich van kindsbeen af aangetrokken tot het atelier waar zijn vader zich toespitste op de etskunst met een zelfgemaakte pers. Amper 14 oud slaagde Emiel erin zijn eerste etsen te graveren en af te drukken in het atelier van zijn vader en ze daarna door te verkopen aan zijn vrienden. Van zijn vader leerde Emiel niet alleen de etstechnieken. Zijn vader leerde hem ook het penseel te hanteren. Een moeilijke leerschool die vaak zou resulteren in fraaie olieverfschilderijen waarin hij de streek van Ninove streek in haar oude tooi kunstzinnig wist uit te beelden.
Emiel De Cooman was een romanticus: hij hield van de stilte en van de schoonheid van zijn streek. In zijn etsen en schilderijen slaagde hij er steeds opnieuw in de Vlaamse Ardennen in elk seizoen en in al hun schoonheden te vereeuwigen. De mens bleef meestal afwezig. Hoewel hij een waardige opvolger van zijn vader werd, bleef Emiel zoeken en kwam hij vaak tot een persoonlijke uitbeelding van de regio en haar bewoners. Hij was ook een vaardig, intimistisch schilder van stillevens en soms ook van personen en dieren. Zijn kunst bestond erin dat hij vertelde zonder woorden. Met zijn dreigende luchten en zwangere onweerswolken weet hij de kijkers te boeien en te fascineren. In de annalen zal Emile De Cooman blijven leven als een getalenteerd opvolger van zijn vader.
Emiel de Cooman overleed op 14 maart 2021 bij hem thuis in Appelterre.