Joan Miró (Barcelona, 1893 – Palma, 1983)."Sortilèges".Lithografie.1957.Afmetingen: 28 x 22,5 cm.STAAT: Goede staat.HERKOMST: Pierre Bergé et associés.GEPUBLICEERD:- Diverse auteurs. 1975. Miró Lithographer II (1953-1963). Catalogus van lithografieën. Parijs. Ed. Maeght. Nr. 180.- Verdet, A. 1957. Collectie Sortilèges. Leuk. Ed. Galerie Matarasso.BESCHRIJVING:Lithografie uit de ‘Sortilèges Collection’, gemaakt voor het boek ‘Joan Miró’, met tekst van André Verdet (Galerie Matarasso, Nice, 1957). Handgesigneerd exemplaar, ongenummerd. De eerste oplage van het boek, bestaande uit 100 exemplaren, bevat een exemplaar van deze lithografie op Arches-velijnpapier (Velin d'Arches), gedrukt door Mourlot, genummerd en gesigneerd. André Verdet (1913-2004) was een multidisciplinair kunstenaar, een persoonlijke vriend van Miró en lid van het verzet, waarvoor hij in 1944 door de Gestapo werd gearresteerd en gedeporteerd naar de kampen Auschwitz en Buchenwald. Samen met Yves P. Boulongne bundelde hij de gedichten van zijn medegevangenen, die samen met zijn eigen gedichten werden gepubliceerd in de Anthologie des poèmes de Buchenwald (Robert Laffont, 1946).Binnen zijn grafische werk, dat fundamenteel was voor zijn carrière, produceerde Miró gravures en lithografieën ter illustratie van teksten over zijn eigen werk, zowel door hemzelf geschreven (Je travaille comme un jardinier, 1964, en L'enfance d'Ubu, 1975) als door andere auteurs, evenals diverse samenwerkingen met tijdschriften, zoals de monografie Cahiers d'Art die in 1935 aan zijn werk was gewijd. De 'Sortilèges Collection' is een reeks lithografieën ter illustratie van de monografie over de schilder, geschreven door een verwante kunstenaar, Verdet, gepubliceerd ter gelegenheid van de Miró-tentoonstelling die op 17 mei 1957 werd geopend in de galerie van de kunsthandelaar en boekhandelaar Jacques Matarasso in Nice. De galerie-boekwinkel, opgericht in 1941, werd al snel een ontmoetingsplaats voor kunstenaars en schrijvers, aangezien Matarasso zowel boeken als gravures en lithografieën verkocht en zich actief bezighield met de promotie van het werk van jonge kunstenaars.Deze lithografie getuigt ook van een heel specifiek moment in Miró's carrière, toen de kunstenaar de schilderkunst opgaf om zich uitsluitend te richten op grafische kunst en keramiek (1955-1959). Gevestigd in zijn atelier in Palma, verkende de kunstenaar nieuwe artistieke wegen door het kleine formaat en de veelzijdigheid van gravure en lithografie. Dit was een periode van intensieve arbeid voor Miró, die toen al internationaal bekend was. In 1957 combineerde hij grote projecten zoals de UNESCO-muurschilderingen en de voorbereiding van zijn overzichtstentoonstelling in het MoMA in New York, die in 1959 plaatsvond, met privéwerk in zijn atelier, met name op het gebied van lithografie. Datzelfde jaar produceerde hij Woman Before the Mirror, een van zijn bekendste lithografieën, en gebruikte hij dezelfde techniek voor de cover van het speciale nummer van het tijdschrift Papeles de Son Armadans dat aan zijn werk was gewijd, met teksten van Camilo José Cela. In januari markeerde zijn tentoonstelling ‘Originele lithografieën van Joan Miró’ in de Sala Gaspar in Barcelona officieel zijn terugkeer naar zijn geboortestad. De rest van het jaar werden zijn lithografieën ook tentoongesteld in Duitsland (waar hij verschillende steden aandeed) en in Nice, in het laatste geval in een tentoonstelling die nauw verbonden was met de 'Sortilèges Collectie'.Joan Miró (Barcelona, 1893 – Palma, 1983) was een van de belangrijkste figuren in de westerse kunst van de 20e eeuw. Hij ontwikkelde een persoonlijke stijl die dicht bij het surrealisme stond en een sterke invloed had op zowel zijn tijdgenoten als de generaties na hem. Vanaf zijn vormingsjaren aan de School van La Llotja en de innovatieve Galí-academie raakte Miró betrokken bij de avant-garde kringen van Barcelona, waar hij enkele van zijn grote vrienden ontmoette: de criticus Sebastià Gasch, de dichter J. V. Foix, de schilder Llorens Artigas en de kunsthandelaar Joan Prats. In 1918 hield hij zijn eerste tentoonstelling in de Galerias Dalmau in Barcelona en twee jaar later vertrok hij naar Parijs, waar hij de meest cruciale jaren van zijn artistieke carrière zou doorbrengen en zijn eigen beeldtaal zou ontwikkelen.In de Franse hoofdstad raakte Miró bevriend met André Masson, rond wie de zogenaamde Rue Blomet-groep zich verzamelde, de toekomstige kern van het surrealisme. Onder invloed van de surrealistische dichters en schilders, met wie hij veel van zijn theoretische ideeën deelde, ontwikkelde de jonge Miró zijn stijl. Hij probeerde de surrealistische poëzie te transponeren naar het visuele domein en putte daarbij uit geheugen, fantasie en het irrationele. Zijn stijl begon vervolgens te evolueren naar steeds etherischer werk, waarin organische vormen en figuren werden gereduceerd tot abstracte stippen, lijnen en kleurvlakken. In 1924 ondertekende hij het eerste surrealistische manifest, hoewel de evolutie van zijn werk, dat te complex was, hem niet toeliet om aan een specifieke orthodoxie te worden toegeschreven. Zijn derde tentoonstelling in Parijs, in 1928, markeerde zijn eerste grote triomf: het Museum of Modern Art in New York verwierf twee van zijn werken. Vanaf het volgende decennium vestigde Miró zich als een van de meest prominente figuren op de internationale kunstscene.Juist op dit punt betrad de kunstenaar, van nature non-conformistisch, een fase die hij de 'moord op de schilderkunst' noemde. In deze fase gaf hij vrijwillig zijn schilderschap op en experimenteerde hij met andere media, zoals collage, tekenen op papier met verschillende texturen en het construeren van 'objecten' met gevonden elementen, zijn eerste benadering van beeldhouwkunst. Hoewel hij al snel terugkeerde naar de schilderkunst, liet Miró zijn verlangen om te experimenteren met allerlei materialen en technieken nooit varen. In 1941 keerde hij terug naar Spanje en datzelfde jaar wijdde het Museum of Modern Art in New York een retrospectief aan hem, wat zijn definitieve internationale erkenning markeerde. Van 1956 tot aan zijn dood in 1983 woonde hij in Palma in een soort interne ballingschap, terwijl zijn internationale roem groeide.Miró ontving belangrijke onderscheidingen, zoals de Grote Prijs van de Biënnale van Venetië in 1954 en van de Guggenheim Foundation in 1959, de Carnegieprijs voor Schilderkunst in 1966 en de Gouden Medailles van de Generalitat van Catalonië (1978) en de Gouden Medailles van de Schone Kunsten (1980). Tegenwoordig is zijn werk te zien in de Fondation Joan Miró in Barcelona, die in 1975 werd geopend, evenals in het Thyssen-Bornemisza Museum en het MNCARS in Madrid, het MoMA in New York, de National Gallery in Washington, het MNAM in Parijs en de Albright-Knox Art Gallery in Buffalo, naast andere collecties.


Hét online veilinghuis voor jou!

Catawiki is het meest bezochte online platform in Europa voor bijzondere objecten geselecteerd door experts, en biedt wekelijks meer dan 65.000 objecten aan voor de veiling. Het is onze missie om onze klanten een spannende en probleemloze ervaring te bieden bij het kopen en verkopen van bijzondere, moeilijk te vinden objecten.


Waarom Catawiki?

Lage veilingkosten

Al onze objecten zijn gecontroleerd door onze 240+ experts

24/7 meebieden in onze app

Biedingen zijn alleen geldig via de website van Catawiki.