Ashanti Goudgewicht Brons - Bronzen Lepel - Ghana - Akan Goudgewichten - Beelden Vrouw - Afrika - Afrikaanse Kunst - Verzamelobjecten
Bronzen Ashanti goudgewicht in lepelvorm. 15 x

De Ashanti gebruikten deze beeldjes - die voorstellingen uit het dagelijks leven uitbeelden - om goud te wegen.

In goede, vintage staat.17e,18e,19e eeuw

Van Asante Spoons tot Bitcoin: de erfenis van gezond geld

Op de bruisende markten van Kumasi, de 19e-eeuwse hoofdstad van het Asante-rijk in het huidige Ghana, dreven handelaren hun handel niet met munten of bankbiljetten, maar met goudstof, gemeten met ingewikkeld vervaardigde koperen lepels. Dit monetaire systeem, zonder centrale bank of door de staat uitgegeven fiatgeld, hield meer dan twee eeuwen lang een geavanceerde beschaving in stand en daagde het conventionele verhaal uit dat geld een soevereine uitgever nodig heeft om te functioneren. De goudstofeconomie van Asante biedt een historische lens waardoor de principes van gezond geld, dat Bitcoin, met zijn vaste aanbod en gedecentraliseerde architectuur, nieuw leven inblaast in het digitale rijk, kunnen worden bekeken. Voor degenen die het potentieel van Bitcoin als een transformerend monetair systeem erkennen, dienen de goudstoflepels van Asante als een overtuigend precedent: een ruilmiddel geworteld in schaarste en vertrouwen kan de basis vormen voor een bloeiende samenleving, onafhankelijk van gecentraliseerde autoriteit.

Het Asante-rijk, dat bestond van 1701 tot 1901, vertrouwde op sika futuro , goudstof dat zorgvuldig werd gewonnen uit rivieren en bossen, als voornaamste betaalmiddel. Dit systeem, gemeten met lepels en koperen gewichten, bekend als abrammo, was opmerkelijk gedecentraliseerd. Elke handelaar had zijn eigen set gereedschappen, vaak versierd met spreuken of symbolische ontwerpen, waardoor ze transacties konden verifiëren zonder afhankelijk te zijn van een gecentraliseerde munt of toezichthouder. Tegen 1900 hadden de Asante 14 miljoen ounces goud verzameld, een volume dat de economische output van veel Europese landen in dezelfde periode evenaarde. Deze rijkdom voedde uitgebreide handelsnetwerken in West-Afrika, waardoor het rijk verbonden werd met handelaren van de kust tot het binnenland, en ondersteunde culturele artefacten zoals de Gouden Kruk, een vereerd symbool van collectieve soevereiniteit, gesmeed uit goud. De waarde van goudstof kwam niet voort uit een koninklijke proclamatie, maar uit de inherente schaarste en de arbeid die nodig was om het te verkrijgen. Deze eigenschappen worden door economen gezien als de basis van degelijk geld. Bitcoin weerspiegelt dit paradigma: de limiet van 21 miljoen munten, afgedwongen door cryptografische wetten in plaats van door overheidsfiattering, creëert een monetaire discipline die immuun is voor willekeurige expansie. De ervaring van de Asante onderstreept een fundamenteel economisch inzicht: geld ontleent zijn effectiviteit niet aan goedkeuring door de staat, maar aan het vermogen om manipulatie te weerstaan ​​en zijn waarde in de loop der tijd te behouden.