Een kopie van Poèmes (1895-1899) van Albert Fleury, gebonden in havana demi leer met goud versierde rug, biedt een goed bewaarde symbolistische poëzie uit het eind van de eeuw voor liefhebbers.



Een zeldzame luxe-editie op Hollands papier, dit sublieme exemplaar voor de bibliofiel is prachtig gebonden! Ontdek Albert Fleury's fin-de-siècle-gedichten in een luxueuze presentatie die elke liefhebber van symbolistische literatuur en de kunst van het boekbinden zal bekoren.Omdat er geen tekst is aangeleverd, heb ik geen inhoud om te vertalen. De instructies vereisen een tekst voor vertaling, dus zonder tekst kan ik geen vertaling of uitleg geven. Als u de tekst kunt aanleveren, zal ik deze graag vertalen volgens de opgegeven regels.Uitgebreide beschrijvingAuteur: Albert FLEURYTitel: Gedichten (1895-1899) — Woorden aan haar • Onderweg • Grijze indrukken • PierrotUitgever: Paris, Mercure de France, z.d. [circa 1900].Bijzonderheden van de editie– Eerste druk: een van de 12 exemplaren op Hollands papier, de enige editie op groot papier: deze had nummer 11.– Half-shagreen met achterste bruine hoeken– Rug met vijf valse zenuwen, titel en auteur in verguldsel: “ALBERT FLEURY – GEDICHTEN 1895-1899”.– Borden van gemarmerd kampapier in tinten watergroen, oudroze en zwart, perfect bewaard gebleven.– Verguld hoofd. Volledige marges, ongesneden boek met bewaarde getuigenverklaringen.– Bedrukte omslag en rug bewaard gebleven.– Band gesigneerd door een Parijse werkplaats (niet geïdentificeerd), met grote zorg uitgevoerd; solide scharnieren, zeer fris binnenwerk.ContenuVerzameling van de eerste vier bundels van de symbolistische dichter Albert Fleury:Woorden aan haar (1895), Onderweg, Grijze impressies en Pierrot.Muzikale verzen, doordrenkt van melancholie en fin-de-siècle-idealisme, die dicht aanleunen bij de esthetiek van het Mercure de France en de Parijse symbolistische kring.Omdat er geen tekst is aangeleverd, heb ik geen inhoud om te vertalen. De instructies vereisen een tekst voor vertaling, dus zonder tekst kan ik geen vertaling of uitleg geven. Als u de tekst kunt aanleveren, zal ik deze graag vertalen volgens de opgegeven regels.staatEen zeer fris exemplaar: onberispelijk papier, perfect stevige band, nauwelijks gedeukte hoekjes, geen foxing. Kapjes, knepen en hoekjes heel lichtjes geschaafd (zie foto's).Omdat er geen tekst is aangeleverd, heb ik geen inhoud om te vertalen. De instructies vereisen een tekst voor vertaling, dus zonder tekst kan ik geen vertaling of uitleg geven. Als u de tekst kunt aanleveren, zal ik deze graag vertalen volgens de opgegeven regels.AfmetingenIn-12 (ongeveer 18,5 × 12 cm); 319 p. Eerste druk.Omdat er geen tekst is aangeleverd, heb ik geen inhoud om te vertalen. De instructies vereisen een tekst voor vertaling, dus zonder tekst kan ik geen vertaling of uitleg geven. Als u de tekst kunt aanleveren, zal ik deze graag vertalen volgens de opgegeven regels.– Ultra-gelimiteerde oplage (maximaal 12 exemplaren) op het fijnste papier.– Kwaliteitsband, met de gewenste kenmerken: geribbelde rug, vergulde kop, bewaard gebleven omslag.– Getuigenis van het Mercure de France in het hart van de symbolistische beweging.Poems (1895-1899), rond 1900 gepubliceerd in het Mercure de France, omvat vier kleine cycli (Words to Her, On the Road, Grey Impressions en Pierrot).Gelimiteerde oplage: slechts 12 exemplaren op Hollands papier. Dit is typerend voor de zeer kleine symbolistische uitgaven of 'vriendenboekjes' van de late 19e eeuw.Bibliografie. — Strange Poems (1894, uitverkocht); — Exegesis of the Future Work (1894, uitverkocht); — Evocations (Editions of the Independent Art, Parijs, 1895); — Words to Her (Editions of the Independent Art, Parijs, 1895); — On the Road (Editions of the Independent Art, Parijs, 1896); — Grey Impressions (Editions of the Independent Art, Parijs, 1897); — Pierrot (Society of the Mercure of France, Parijs, 1898); — Choice (luxe editie, niet te koop, 1898); — Poems (1895-1898) (Society of the Mercure of France, Parijs, 1899); — Confidences (Society of the Mercure of France, Parijs, 1900); — Dramatic Ideas in 1906 (Sansot, Parijs, 1907); — De soldaten (serie van Y Aurore, 1908); — Herfsten en avonden… (Léon Ribaut, Pau, 1910). — Enkele ongepubliceerde gedichten.Albert Fleury heeft bijgedragen aan de Renaissance Idéaliste, de Revue Naturiste, het Mercure de France, Antée, de Nouvelle Revue Moderne, de Revue Blanche, de Plume, de Centaure, de Aurore, de Tablettes, enz. Hij richtte en regisseerde in 1895-1896 La Renaissance Idéaliste (Parijs), in 1911 Les Tablettes (Pau). Hij leidde een tijdlang de Revue Naturiste.Albert Fleury, geboren in 1875, overleden in Pau op 21 oktober 1911, begon in 1894 met een gedichtenbundel die nu onvindbaar is: Poèmes Etranges. Het jaar daarop richtte hij La Renaissance Idéaliste op, een klein tijdschrift dat een kort leven beschoren was, en publiceerde twee dichtbundels: Les Evocations en Paroles vers Elle, geschreven in vrije verzen en beïnvloed door de symboliek van die tijd. In 1896 voltooide hij zijn evolutie naar een bevrijde kunst en een realistischer concept. Hij maakte deel uit van de groep Naturiste in de beginjaren en gaf achtereenvolgens: Sur la Route (1896), Impressions Grises (1897), Pierrot (1898) en Confidences (1900), en gaf verschillende lezingen aan het Collège d’Esthétique moderne over heldendom in de hedendaagse tijd. Tegelijkertijd. hij werkt actief samen met de Revue Naturiste, de Mercure de France, de Plume, de Revue Blanche, de Nouvelle Revue Moderne en bereidt onder deze titel: Poèmes [1895-1898] een nieuwe uitgave van zijn eerste werken voor, bevattende: ParolesIn de herfst van 1911 overleed een dichter die begin deze eeuw al vergeten was; slechts enkele vrienden herinnerden zich Albert Fleury. Saint-Georges de Bouhélier in Vers et Prose en Maurice Beaubourg in het Mercure de France brachten hulde aan hem.Saint-Georges de Bouhélier vertelt ons dat Fleury "als een vogelvrijverklaarde" leefde (1), dat zelfs in de tijd van het naturisme "zijn karakter hem weghield van het lawaai" en dat hij liever "onderwerelden" (2) bezocht op zoek naar het unieke, dan literaire cafés of redacties. Deze karaktertrek verklaart ongetwijfeld de geringe aandacht die de dichter van "Confidences" in de literatuurgeschiedenis kreeg. Na zijn zangstudie aan het conservatorium begon Fleury zijn carrière in de literatuur bij het tijdschrift La Renaissance Idéaliste, waar hij in contact kwam met Georges Pioch en Edmond Pilon. In de tijd dat hij beïnvloed werd door Péladan, sloten hij en Pioch zich in februari 1896 aan bij de naturistenbeweging van Bouhélier en Maurice Le Blond, en voegden de titel van hun tijdschriftje (paradoxaal genoeg verdomd symbolistisch) toe aan die van Documents sur le Naturisme. "We waren dus erg jong en buitengewoon oprecht, en hoewel de meesten van ons in sloppenwijken woonden, zagen we onszelf allemaal als voorbestemd, van wie de hele toekomst van de wereld afhing." (3) De naturisten en hun mentor, Bouhélier, bijgenaamd "de kleine Goede Heer", hadden een sterke voorliefde voor heldendom, zoals blijkt uit dit Manifest dat in 1897 in Le Figaro werd gepubliceerd: "De komende tijd zal heroïsch zijn... Wij verheerlijken helden," en Bouhélier herinnerde er in zijn artikel ook aan dat "het voornaamste doel van de dichter is het sublieme in het leven te ontdekken en de meest alledaagse dingen hun waardigheid te herstellen." (4) Fleury's beginjaren werden gekenmerkt door de invloed van Verlaine, wiens nagedachtenis hij verdedigde tegen Zola, die na de Dreyfus-affaire de grote man van de naturisten was geworden. Naast Bouhélier en Le Blond bestond de groep Naturiste uit Christian Beck en Michel Abadie, die zich bij hen voegden, waaronder Jean Viollis, Eugène Montfort, Georges Rency en Maurice Magre. Het avontuur begon in 1893 met de oprichting van het tijdschrift L’Assomption door Bouhélier, Le Blond en Emmanuel Signoret. Dit tijdschrift werd in 1894 Le Rêve et l’Idée, kreeg in 1895 de naam Documents sur le naturisme en in maart 1897 La Revue naturiste. Fleury schreef gedichten voor deze verschillende tijdschriften en schreef een column over de theaters of de Revue des revues. Hij leidde de Revue Naturiste zelfs een tijdje. Hoewel hij wat apart woonde, was Fleury, net als zijn kameraden, “gek op dromen, meditatie en het transcendentale leven” (5). Bouhélier herinnert zich: "We ontmoetten elkaar meestal elke avond op dezelfde plek. Het was in de Château-Noir, inmiddels goed vergeten." Daar zie ik Fleury weer, lieve oude vriend! Hij zat niet vaak bij ons. Hij woonde toen in Bois-Colombes, een huisje in de velden, waaraan ik goede herinneringen heb. Maar hij deed gewillig afstand van zijn groene groenten, die anders zo schraal en gierig waren als die arme buitenwijken, en twee of drie keer per week hadden we hem aan ons tafeltje, waar hij, met een pijp in zijn mond en een ernstige uitdrukking, urenlang praatte over lyriek, theaterhervorming en universele verlossing. (6) Als modernist, net als zijn kameraden, was Fleury een aanhanger van de vrije versvorm; zijn poëzie werd snel, vrolijk en levendig als een oud populair liedje. Pas na de publicatie van "Confidences", waarin we prachtige liefdesgedichten lazen, opgedragen aan een jonge blonde vrouw, verscheen in 1900 zijn "Pierrot", een donkere, trieste en pijnlijke Pierrot. Het is een persoonlijke crisis die hier aan bod komt, een intiem drama, waarover deze biografen slechts halfslachtig spreken (een mislukt huwelijk?), dat hem zal transformeren tot een dichter van de wanhopige liefde. Volgens Bouhélier leefde Fleury, na een erfenis van honderdduizend frank te hebben verkwist, van een inkomen dat niet voldeed aan zijn verkwisting en zocht hij in de Cafés-Concerts een manier om snel geld te verdienen; met een teringachtige stem zong hij daar zijn vreemde gedichten... Beaubourg zelf beweert dat Fleury nooit ziek was geweest vóór een longcongestie die optrad in Bretagne, waar hij in 1905 naartoe was gegaan. In 1908 publiceerde hij "Les Soldats" in L'Aurore, een "prachtige roman" voor Beaubourg, een reeks herinneringen aan het leger voor Bouhélier. Het was in deze tijd dat hij, ziek, naar Pau vertrok om daar bij zijn zus te wonen. Hij keerde in 1910 terug naar de poëzie met "Des Automnes et des Soirs", gedichten over dode liefde, waarin "de woorden van een eenzame, zwerver, pelgrim, zwerver, eeuwige reiziger voortdurend in zijn pen terugkeren" (7). Toen hij hoorde dat hij ging sterven, publiceerde hij het tijdschrift Tablettes, waarin enkele van zijn prachtige en diepzinnige gedichten verschenen, zoals dit ‘Crossroads of Pain’.[…]Toen voelde mijn wanhoop hem heel dichtbijEen adem zo zacht als gratie,Fris als een dwalende streling in de nachtEn ik zag in de schaduw een gezicht:Dit gezicht huilde mijn tranen en mijn gehuil.Haar blik dronken van tederheid,Hij keek mij met een immense vreugde aan;En alles smolt weg door mijn verdriet.[…]Zoals we zullen begrijpen, wendt de dichter zich vervolgens tot God. Hij stierf op 36-jarige leeftijd op 21 oktober 1911; hij werd geboren op 26 september 1875.


Hét online veilinghuis voor jou!

Catawiki is het meest bezochte online platform in Europa voor bijzondere objecten geselecteerd door experts, en biedt wekelijks meer dan 65.000 objecten aan voor de veiling. Het is onze missie om onze klanten een spannende en probleemloze ervaring te bieden bij het kopen en verkopen van bijzondere, moeilijk te vinden objecten.


Waarom Catawiki?

Lage veilingkosten

Al onze objecten zijn gecontroleerd door onze 240+ experts

24/7 meebieden in onze app

Biedingen zijn alleen geldig via de website van Catawiki.