Maria Magdalena wordt vaak geassocieerd met thema's van vergeving, hoop en transformatie. Ze symboliseert ook de kracht van vrouwelijke spiritualiteit en de mogelijkheid van rehabilitatie, gezien haar verleden volgens sommige tradities. Deze symboliek ziet men terug in verschillende culturele uitingen en spirituele oefeningen.
In de kunst wordt Maria Magdalena vaak afgebeeld met een mirrenflesje, wat haar rol als de vrouw die Jezus' lichaam balsemde symboliseert. Ze wordt ook vaak geportretteerd met lange, vloeiende haren, wat haar schoonheid en mysterie versterkt. Veel schilders door de eeuwen heen hebben haar afgebeeld in dramatische of contemplatieve poses, die haar innerlijke strijd en devotie uitdrukken.
Maria Magdalena wordt op 22 juli herdacht in de liturgie van veel christelijke denominaties. Deze dag staat bekend als het feest van Maria Magdalena en wordt gevierd met verschillende ceremonies en diensten die haar leven en betekenis vieren. In sommige tradities worden ook de bespiegelingen over haar rol in het verhaal van Jezus benadrukt.
In het christendom wordt Maria Magdalena vaak gezien als een apostel in eigen recht, terwijl zij in andere religies ook wordt erkend als een belangrijke vrouwelijke figuur met een spirituele missie. Haar rol varieert van een boetvaardige zondares tot een heilige en of zelfs incarnatie van de vrouwelijkheid. Deze veelzijdige interpretaties benadrukken haar invloed in de religieuze en culturele geschiedenis.
Er zijn tal van literaire werken die geïnspireerd zijn op het leven van Maria Magdalena. Een voorbeeld is de roman 'De verloren geschriften van Maria Magdalena', waarin haar perspectief op belangrijke Bijbelse gebeurtenissen wordt verkend. Ook moderne poëzie en theaterstukken hebben vaak haar naam en verhaal gebruikt om thema's van liefde, verlies en transformatie te onderzoeken.