Warhol was gefascineerd door de filmindustrie en de iconische status van beroemdheden. Door Marilyn Monroe te portretteren, benadrukte hij niet alleen haar schoonheid en status, maar ook de vluchtigheid van beroemdheid en de manier waarop de media beroemdheden tot iconen maken. Herkenning van haar als symbool van de popcultuur maakte het werk relevant voor de toeschouwer.
Warhol gebruikte Marilyn niet alleen in schilderijen, maar ook in verschillende media zoals zeefdrukken en films. Hij transformeerde haar afbeelding in een reeks kleurvariaties, waardoor hij de massaproductie van beelden in de moderne samenleving onderzocht. Dit maakte haar tot een symbool van de consumptiecultuur.
De Marilyn-serie van Warhol legt bloot hoe beroemdheid kan worden gecommercialiseerd en geëxploiteerd. Het toont de soms oppervlakkige fascinatie van de maatschappij voor het leven van beroemdheden, maar ook de eenzaamheid die vaak achter die glamour schuilgaat. Het werk daagt de kijker uit om na te denken over wat er achter het publiek imago zit.
De zeefdruk techniek bood Warhol de mogelijkheid om beelden in massa te reproduceren, waardoor hij de galerie en het museum uitdaagde door kunst toegankelijker te maken voor de massa. De specifieke stijl die hij ontwikkelde voor de Marilyn-serie, met heldere kleuren en herhaling, illustreert zijn interesse in zowel commerciële kunst als high art.
De populariteit van Marilyn Monroe heeft een blijvende impact gehad op de kunstwereld, en Warhol's werken dragen bij aan deze discussie. Door haar afbeelding in het kunstdiscours te brengen, versterkte hij de gedachte dat beroemdheden museale symbolen konden worden en dat hun leven en beeld essentiële elementen van de moderne cultuur zijn.