Michelangelo's kunstwerken zijn bijzonder vanwege hun emotionele diepgang en technische perfectie. Hij wist als geen ander menselijke emoties weer te geven, wat zijn beelden en schilderijen tot leven bracht. Zijn unieke vermogen om anatomie en beweging vast te leggen, maakt zijn kunst tijdloos en inspirerend voor generaties kunstenaars.
Michelangelo gebruikte verschillende technieken in zijn sculpturen, waaronder het gebruik van marmer en het houwen ervan met grote precisie. Zijn aanpak was om het natuurlijke karakter van het marmer te benutten en daardoor de sculptuur eruit te laten zien alsof het uit het steen zelf was ontstaan. Ook maakte hij gebruik van een techniek genaamd contrapposto, waarbij de figuren in een natuurlijke, ontspannen positie staan.
Michelangelo had een enorme impact op de kunst in Europa, vooral tijdens de Renaissance. Zijn werk inspireerde niet alleen tijdgenoten, maar ook latere generaties kunstenaars. Hij hielp de nadruk te leggen op menselijke vorm en emotie in de kunst, wat leidde tot een verschuiving in de manier waarop kunstenaars hun onderwerpen benaderden. Zijn innovaties in compositie en perspectief hebben de koers van de Westerse kunst voorgoed veranderd.
Enkele van Michelangelo's beroemdste werken zijn de beelden van David en de Pietà, evenals de meesterlijke fresco's op het plafond van de Sixtijnse Kapel. De David, bijvoorbeeld, wordt vaak beschouwd als een van de grootste sculpturen ter wereld, terwijl de fresco's in de Sixtijnse Kapel een van de hoogste uitdrukkingen van humanistische kunst zijn.
Michelangelo had zowel rivaliteit als vriendschap met andere kunstenaars van zijn tijd, zoals Leonardo da Vinci en Raphael. Ondanks hun competities waren ze elkaar vaak van invloed, en elk respecteerde de talenten van de ander. Michelangelo's karakter en soms moeilijke persoonlijkheid maakten het echter soms lastig om duurzame relaties op te bouwen.