De muziek van Joy Division verkent verschillende thema's zoals existentiële angsten, vervreemding, en de duistere kant van de mensheid. De teksten zijn vaak poëtisch en hebben een melancholische ondertoon, wat reflecteert op de moeilijke emotionaliteit van zanger Ian Curtis. Het gebruik van krachtige metaforen helpt luisteraars om zich in de muziek te verplaatsen, wat een diepere connectie creëert.
Joy Division wordt vaak beschouwd als de pioniers van de postpunk beweging. Hun unieke geluid en diepgaande teksten hebben generaties muzikanten geïnspireerd, van alternatieve rock tot elektronische muziek. Bands zoals Interpol, The Cure en zelfs moderne artiesten als Radiohead hebben allemaal elementen van Joy Division's invloed in hun muziek. Hun stijl heeft het pad geëffend voor meer experimentele en emotioneel beladen muziek.
Joy Division had aanvankelijk vier leden: Ian Curtis, Bernard Sumner, Peter Hook en Stephen Morris. Helaas overleed Ian Curtis in 1980, wat leidde tot het uiteenvallen van de band. De overige leden gingen verder als New Order, maar de originele bandleden van Joy Division hebben niet veranderd, omdat Ian Curtis de legendarische stem en het creatieve brein van de band was. De herinnering aan de band blijft echter sterk en ze zijn nog steeds een symbool van de postpunkperiode.
De muziekstijl van Joy Division is een mix van postpunk, rock en nieuwe golfthemen. Het staat bekend om zijn donkere en atmosferische geluid, met gebruik van schurende gitaren, hoekige ritmes en hypnotiserende baslijnen. De expressieve zang van Ian Curtis voegt een emotionele diepte toe aan hun nummers. Hierdoor hebben ze een unieke plek in de muziekgeschiedenis veroverd, die nog steeds door velen wordt gewaardeerd.
Het album 'Unknown Pleasures' werd in 1979 uitgebracht en is een mijlpaal in de muziekgeschiedenis. De opnamen vonden plaats in Strawberry Studios in Stockport met producent Martin Hannett. Het album bevat enkele van hun meest iconische nummers, zoals 'Disorder' en 'She's Lost Control'. De albumhoezen zijn ook memorabel dankzij het indrukwekkende ontwerp van Peter Saville, dat de visuele identiteit van de band definieerde.