Vera Lynn maakte voornamelijk muziek in het genre van de pop, maar ze had ook invloeden van traditionele en militaire muziek. Haar liederen waren vaak emotioneel en patriotisch, ontworpen om het moraal van soldaten en burgers gedurende de oorlog te versterken. Haar stemmen werden gekarakteriseerd door hun helderheid en oprechtheid, waardoor ze een connectie met haar publiek wist te maken.
Vera Lynn had een enorme invloed op de muziekwereld, vooral in de tijd van de Tweede Wereldoorlog. Haar muziek bood troost en hoop aan mensen in moeilijke tijden. Veel artiesten die na haar kwamen, waaronder hedendaagse popzangers, hebben haar impact in het creëren van muziek die emoties oproept erkend. Ze inspireerde een generatie van zangers en veranderde de manier waarop muziek wordt gebruikt om gevoelens van saamhorigheid en steun te delen.
Enkele van de bekendste nummers van Vera Lynn zijn 'We'll Meet Again', 'The White Cliffs of Dover' en 'A Nightingale Sang in Berkeley Square'. Deze nummers zijn niet alleen iconisch, maar zijn ook tijdloos geworden. Ze blijven vandaag de dag populair en worden vaak gecoverd door andere artiesten, waardoor haar muzikale erfenis levend blijft.
Na haar overlijden werd Vera Lynn op verschillende manieren geëerd. Er werden speciale concerten en gedenkactiviteiten georganiseerd ter nagedachtenis aan haar leven en carrière. Daarnaast werd ze postuum onderscheiden met verschillende prijzen voor haar bijdragen aan de muziek en de samenleving. Haar muziek blijft een bron van inspiratie en troost voor velen, wat haar blijvende invloed afbeeldt.
Vera Lynn wordt vaak de 'Forces Sweetheart' genoemd vanwege haar grote populariteit onder troepen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Haar muziek bood soldaten en hun families een gevoel van hoop en verbondenheid in moeilijke tijden. Door haar toewijding aan het opvrolijken van de strijdkrachten en het ondersteunen van hun moreel, is deze bijnaam een eerbetoon aan haar rol en impact.