In Lolita komen verschillende thema's aan bod, waaronder obsessie, macht, en de morele ambiguïteit van verlangen. De roman daagt de lezer uit om na te denken over de dunne lijn tussen liefde en lust, en hoe deze thema's zich verhouden tot maatschappelijke normen.
De relatie tussen Humbert en Lolita is complex en problematisch. Humbert beschrijft zijn gevoelens als een soort liefde, maar dit is in wezen een manipulatieve en destructieve relatie. Het verhaal stelt vragen over de grenzen van liefde en hoe kwetsbaarheid kan worden uitgebuit.
Door het verhaal te vertellen vanuit het perspectief van Humbert, worden lezers gedwongen zijn gedachten en gevoelens te ervaren. Dit creëert een ongemakkelijke en vaak verontrustende connectie, waardoor de moraal van de situatie wordt vervaagd. Het laat zien hoe waarheid en leugen elkaar kunnen overlappen.
Nabokov maakt gebruik van verschillende literaire technieken, zoals metaforen, symboliek en een speelse taal. Zijn gebruik van woordspelingen en herinneringen maakt het verhaal zowel poëtisch als schokkend, wat bijdraagt aan de algehele impact van de roman.
Lolita blijft een relevant werk omdat het de grenzen van moreel gedrag en de natuur van verlangen verkent. Het roept vragen op die ons blijven bezighouden, zoals de dynamiek van macht in relaties en de rol van de maatschappij in het bepalen van wat acceptabel is.