De Mona Lisa, geschilderd door Leonardo da Vinci, staat bekend om haar geniale gebruik van licht en schaduw, vaak aangeduid als chiaroscuro. Daarnaast is het gebruik van sfumato, dat zorgt voor een zachte overgang tussen kleuren en scherpte, een opvallend kenmerk. De mysterieuze glimlach van de vrouw in het schilderij heeft ook talloze kijkers gefascineerd.
De Mona Lisa heeft de kunstgeschiedenis diepgaand beïnvloed. Het heeft kunstenaars geïnspireerd om nieuwe technieken te verkennen, zoals het gebruik van emotie en nuance in portretten. Het schilderij heeft ook geleid tot een toename van belangstelling voor de Renaissancekunst in het algemeen, waardoor het de wereldwijde waardering voor schilderkunst bevorderde.
Er zijn verschillende theorieën over de identiteit van de Mona Lisa. De meest populaire is dat ze Lisa Gherardini is, de vrouw van een rijke Florentijnse handelaar. Andere theorieën suggereren dat ze helemaal geen historische figuur is, maar eerder een combinatie van verschillende vrouwen of zelfs een zelfportret van Da Vinci zelf. Deze speculaties dragen bij aan de mystiek rond het schilderij.
De Mona Lisa wordt vaak als een meesterwerk beschouwd vanwege de technische perfectie en het emotionele gewicht dat het uitstraalt. De combinatie van Da Vinci's innovatieve technieken en de intrigerende expressie van de afgebeelde vrouw maakt het tot een onvergelijkbaar voorbeeld van Renaissance kunst. Het blijft een grondlegger voor portretkunst door de tijd heen.
De Mona Lisa heeft niet alleen invloed gehad op de kunst, maar heeft ook zijn weg gevonden in de populaire cultuur. Het schilderij is vaak parodisch afgebeeld in films, boeken en zelfs op sociale media. De mysterieuze glimlach en het iconische gezicht zijn herkenbaar voor mensen wereldwijd, wat het tot een belangrijk symbool van de kunst en cultuur maakt.