Werner Herzog verkent vaak thema's zoals de menselijke tragedie, de strijd met de natuur, en de obsessies van individuen. Zijn films tonen vaak personages die zich in extreme situaties bevinden en hun grenzen verleggen. Dit leidt tot diepgaande vragen over de menselijke conditie en onze relatie met de wereld om ons heen.
Herzog ontwikkelde een unieke documentaire stijl door zijn nadruk op de subjectieve ervaring en het vertellen van verhalen die de kijker uitdagen. In plaats van alleen feiten te presenteren, gaat hij naar emotionele diepgang en filosofische overpeinzingen, waardoor hij vaak poëtische visies creëert die verbluffend zijn.
Herzog heeft een aanzienlijke invloed gehad op de hedendaagse cinema, met name op filmmakers die geïnteresseerd zijn in het verkennen van de menselijke psyche en extreme situaties. Zijn experimenten met visuele stijl en narratieve structuren hebben anderen geïnspireerd om buiten conventionele podiumstellingen te denken, wat resulteert in vernieuwende en uitdagende cinema.
De documentaires van Herzog onderscheiden zich door hun cinematografische schoonheid en de diepgang van de verhalen. Hij gebruikt vaak een poëtische vertelstijl, waarbij hij verhalen verweeft met zijn eigen filosofische reflecties. Dit verhoedt dat kijkers alleen kijken naar feiten, maar hen uitnodigt om dieper na te denken over de onderwerpen.
Herzog heeft de natuur in zijn films vaak gebruikt als een krachtige en soms ongenadige kracht. Hij toont hoe de natuur zowel een bron van schoonheid als van ontbering kan zijn, en hoe menselijke karakters worden gevormd door hun interacties met de natuurlijke wereld. Dit levert prachtige visuele beelden op die de aandacht van de kijker vasthouden.