Hella Haasse verkent vaak thema's zoals vriendschap, identiteit, en de impact van kolonialisme in haar boeken. Deze onderwerpen zijn terugkerend in haar verhalen, waarbij ze het leven van mensen in Nederlands-Indië, maar ook de gevolgen voor de mensen in Nederland verkent. Haasse doet dit op een manier die diepgaand en ontroerend is, waardoor de lezer zich kan inleven in de personages en hun omstandigheden.
De Nederlandse identiteit komt in Haasse's werk op verschillende manieren naar voren, vaak door de ervaringen van haar personages in een koloniale context. Ze onderzoekt hoe deze identiteit wordt gevormd door geschiedenis, cultuur en persoonlijke ervaringen. Door gebruik te maken van sterke, herkenbare situaties, maakt ze het gevoel van identiteitsverlies en de zoektocht naar een plaats in de wereld tastbaar voor de lezer.
Haasse's schrijfstijl wordt gekenmerkt door een rijke en evocatieve proza, waarbij ze gebruik maakt van gedetailleerde beschrijvingen en psychologische diepgang. Ze heeft een talent voor het creëren van een sfeer die de lezer meeneemt in de tijd en de ruimte van haar verhalen. Haar taalgebruik is zorgvuldig en zij weet complexe emoties en situaties op een toegankelijke manier te verwoorden.
Hoewel haar verhalen fictief zijn, zijn er zeker autobiografische elementen te vinden. Haasse groeide op in Nederlands-Indië, en haar ervaringen vormen een basis voor veel van haar verhalen. De relaties en situaties die ze beschrijft zijn vaak geïnspireerd op haar eigen leven, maar ze vermengt deze met fictieve elementen om de kern van haar verhalen te versterken.
De personages in Haasse's boeken zijn vaak complex en gelaagd, met diepgaande innerlijke conflicten en realistische dromen. Ze zijn geen archetype; in plaats daarvan geeft Haasse hen unieke eigenschappen en menselijke tekortkomingen, waardoor ze authentiek en herkenbaar zijn. Dit maakt dat lezers zich kunnen identificeren met hun worstelingen en triomfen, wat zorgt voor een diepere betrokkenheid bij het verhaal.