In het oude Rome varieerden de opvattingen over homoseksuele relaties afhankelijk van sociale status en rol. Over het algemeen was homoseksualiteit geaccepteerd zolang het niet de heersende gendernormen verstoorde. Mannen die de actieve rol in de relatie aannamen werden vaak als sterker gezien, terwijl diegenen in de passieve rol soms werden gezien als minderwaardig. Dit creëerde een complex sociaal speelveld rondom seksuele relaties.
Ja, er waren zeker enkele opmerkelijke romantische verhalen tussen mannen in de Romeinse geschiedenis. Een van de bekendste is die van de dichter Catullus, die schriften bevatte over zijn liefde voor mannen. Daarnaast zijn er verhalen van keizers zoals Hadrianus en zijn geliefde Antinous, die niet alleen een romantische relatie hadden, maar ook samen een cultus opbouwden die hun liefde vereeuwigde.
De seksualiteit van Romeinse soldaten was vaak een onderwerp van discussie. Soldaten waren vaak weg van huis en gedurende lange perioden samen met andere mannen, wat leidde tot homoseksuele relaties binnen het leger. Dit werd niet altijd volledig geaccepteerd, maar er waren ook vele verhalen en legendes die getuigen van deze relaties zonder echte sociale repercussies.
Sociale klassen speelden een belangrijke rol in de acceptatie van homoseksualiteit in het oude Rome. Eliteleden konden vaak vrijer omgaan met hun seksualiteit zonder te vrezen voor stigma, terwijl gewone burgers en slaven soms ernstiger beoordeeld werden. De mogelijkheid om seksuele relaties te hebben hing vaak af van de sociale status en de rol die iemand binnen de samenleving innam.
Verschillende literaire werken uit de Romeinse tijd verkennen thema's van homoseksualiteit. Een voorbeeld is "Metamorphoses" van Apuleius, waarin thema's van liefde tussen mannen worden behandeld. Ook het werk van de dichter Martial bevat diverse gedichten die de liefde tussen mannen vieren en kritisch reflecteren op sociale normen.