De fibula speelt een belangrijke rol in de stabiliteit van de enkel en ondersteunt het scheenbeen (tibia). Het is niet alleen betrokken bij de belastingsoverdracht tijdens het lopen en rennen, maar het biedt ook een aanhechtingspunt voor verschillende spieren en ligamenten. Dit helpt bij de beweging van de voet en enkel.
De belangrijkste verschillen tussen de fibula en de tibia liggen in hun anatomische structuur en functie. De tibia is dikker, sterker en draagt het grootste deel van het lichaamsgewicht, terwijl de fibula dunner is en meer aan de buitenzijde van het onderbeen ligt. De tibia is verantwoordelijk voor het ondersteunen van de meeste bewegingen van de onderbenen, terwijl de fibula meer een stabiliserende rol speelt.
Veelvoorkomende blessures die de fibula kunnen aantasten zijn onder andere verstuikingen van de enkel, fibula fracturen, en overbelastingen door intensieve activiteiten. Fracturen kunnen optreden door een directe impact of door een onnatuurlijke draaibeweging van de enkel. Dit kan erg pijnlijk zijn en een lange herstelperiode vereisen.
De behandeling van een fibula fractuur kan variëren afhankelijk van de ernst van de breuk. Vaak is rust en immobilisatie met een gips of spalk vereist. Soms zijn operaties nodig om het bot weer op de juiste plaats te krijgen, vooral bij ernstige breuken. Fysiotherapie kan ook deel uitmaken van het herstelproces om de mobiliteit en kracht te herstellen.
Ja, in de meeste gevallen kan je volledig herstellen van een fibula blessure. Het herstel hangt echter af van de ernst van de blessure en de behandeling die volgt. Met de juiste therapie en revalidatie, kunnen de meeste mensen hun normale activiteiten, inclusief sport, weer oppakken na een fibula blessure.