Surrealistische schilderijen bevatten vaak thema's zoals dromen, het onderbewustzijn, absurditeit en de vervorming van de werkelijkheid. Veel kunstenaars spelen met de grenzen tussen droom en werkelijkheid, waarbij ze symboliek gebruiken om emoties en onbewuste gedachten uit te drukken. Af en toe komen ook thema's van de dood, leven en de natuur naar voren in een surrealistische context, wat het werk des te intrigerender maakt.
Surrealisme ontstond in de jaren 1920 als een literaire en artistieke beweging die voortbouwde op het dadaïsme. In de loop der tijd zijn kunstenaars begonnen te experimenteren met verschillende stijlen en technieken, waarbij ze elementen van realisme en abstractie combineerden. De beweging heeft een breed scala van invloeden ondergaan, variërend van psychoanalyse tot dromen en politieke ideeën, wat heeft geleid tot de diversiteit binnen de surrealistische kunst.
Technieken zoals automatisme, collage, en een combinatie van verschillende materialen en stijlen zijn kenmerkend voor surrealistische kunst. Automatisme houdt in dat de kunstenaar zonder vooraf na te denken creëert, wat helpt om onbewuste gedachten en ideeën naar boven te brengen. Daarnaast worden vaak onverwachte combinaties van beelden en symbolen gebruikt om de kijker in verwarring te brengen en hen aan te moedigen om verder na te denken over de betekenis.
De invloed van de psychologie, met name de ideeën van Sigmund Freud over het onderbewustzijn, heeft een grote impact gehad op surrealistische kunstenaars. Veel surrealisten waren gefascineerd door het idee dat dromen en onbewuste verlangens bepalend zijn voor ons gedrag en onze creaties. Dit leidde tot het gebruik van dromerige beelden en bizarre scenario's die de tekortkomingen van de rationele, bewuste geest uitdaagden.
Een surrealistisch schilderij is uniek omdat het vaak de grenzen tussen realiteit en fantasie vervaagt. In tegenstelling tot andere kunststromingen die zich misschien richten op het weergeven van de werkelijkheid zoals die is, nodigt surrealisme uit tot interpretatie en zelfreflectie. De combinatie van droomachtige elementen met herkenbare, alledaagse beelden creëert een nieuwe dimensie in de kunst die de kijker uitdaagt en vermaakt.