De geschiedenis van blauwe Delfts tegels gaat terug naar de 16e eeuw, toen de keramische traditie in Nederland begon. Geïnspireerd door het Chinese porselein, ontwikkelden Nederlandse aardewerkmakers hun eigen stijl met blauwe en witte ontwerpen. In de 17e eeuw, tijdens de Gouden Eeuw, werden deze tegels populair als decoratie in huizen, vooral in de rijke die gebruik maakten van de tegels om hun status te tonen.
De productie van blauwe Delfts tegels begint met het maken van een klei-mix die in mallen wordt gevormd. Na vorming worden de tegels gedroogd en gebakken in een oven. Vervolgens wordt er een glazuurlaag op aangebracht, waarop de karakteristieke blauwe verf wordt geschilderd. Na een tweede bakproces zijn de tegels klaar voor gebruik. Dit hele proces is handmatig en vereist veel vakmanschap.
Typische ontwerpen op blauwe Delfts tegels omvatten vaak scènes uit de natuur, zoals bloemen, vogels en landschappen. Daarnaast zie je ook graag-deel onderwerpen uit de dagelijkse leven, historische gebeurtenissen of mythologische verhalen. Deze ontwerpen zijn vaak rijk aan symboliek en vertellen een verhaal, wat de tegels extra bijzonder maakt.
Blauwe Delfts tegels zijn voornamelijk gemaakt voor binnengebruik, hoewel sommige mensen ze ook buitenshuis gebruiken als siertegels. Het is belangrijk om te weten dat ze gevoeliger zijn voor weersinvloeden en slijtage buiten, dus het is aan te raden om ze in een beschutte omgeving te plaatsen als je ze wilt gebruiken in de tuin of op een terras.
Om blauwe Delfts tegels goed te onderhouden, is het belangrijk ze regelmatig schoon te maken met een vochtige doek en een mild schoonmaakmiddel. Vermijd schurende middelen die de glazuurlaag kunnen beschadigen. Als de tegels in badkamers of keukens zijn geplaatst, moet je extra letten op kalkaanslag en dit tijdig verwijderen om de schoonheid van de tegels te behouden.